Niet steeds zoveel uien!!

Nieuwe camper??

Nee hoor. Paul had hem gehuurd. Afgelopen week was hij er even tussenuit. Na een hele winter vele vele zoom vergaderingen en online problemen oplossen en weet-ik-wat was het de hoogste tijd voor een weekje stevige fietstraining! 

Eerst een paar dagen samen met zoonlief, in de buurt van Arnhem, een paar mooie tochten gefietst. Toen ging Bob terug naar Rotterdam, en Paul reed door naar Limburg, waar Ruud en Ritze hem kwamen vergezellen op weer een paar prachtige fietstochten. Met ook héél wat hoogtemeters, want daar grossiert Limburg in. 😊

En ik was thuis. Waar nu in maart enorm veel te doen is. En op vakantie gaan is toch ook niet zo mijn ding. Saaierd he? 🙈

Maar goed. Paul was dus weg. En ik nam me voor om deze hele week uit de voorraad te eten. Niks winkel. En meteen al op één van de eerste dagen was het brood op.   

Dus, op naar de zolder, waar ons graan ligt opgeslagen. Ik ben er al mee aan het rantsoeneren, want de bodem van de bak met rogge komt in zicht. Ik geloof dat er nog nog zo'n kilo of tien, vijftien is, en dan is het schoon op. En pas eind juli is de volgende oogst. Maar aan de trap hing nog een zak met tarwe. Dus die heb ik dit keer meegenomen. Een emmertje tarwe!

De tarwe is gemalen en dan heb je een emmer met dubbel volkoren meel. Omdat ik de tarwe nooit zo goed kan uitdorsen, en er veel kafjes in de tarwe achterblijven, maal ik die ook mee. Dus je hebt niet alleen de hele korrel, maar ook nog gemalen kaf in je meel. Vandaar, dubbel volkoren. Héél veel vezels!

Het gaat in zo'n emmer waar ooit beschuitbeslag in heeft gezeten. Die emmers zijn geschikt voor voedsel-opslag. Ja want je hebt plastic en plastic, en soms is dat plastic niet geschikt om voedsel in op te slaan. 

 

Dus van de week had ik 's avonds een flinke batch brooddeeg gemaakt. Ongeveer twee-en-half kilo, genoeg voor vier kleine broden. Maar toen kwam er iets tussen ....

.... een telefoontje .... een paar dringende dingen .. nou je kent het wel. En om tien uur 's avonds stond dat prachtige mooie deeg .... nog gewoon op het aanrecht. Iets gerezen, dat wel. En was ik véél te moe om nog broden te bakken. Toen heb ik dat hele deeg in een schoongemaakte groentebak in de koelkast gestort.

Dag deeg!! Lekker slapen! Morgen zien we wel verder.

En de volgende ochtend had ik ook weinig tijd. Ik heb een kwart van het deeg afgenomen, er wat lauw water en een tikkie bloem bij gedaan, en toen kort gekneed, een bal gevormd, en in een pan in het zonnetje gezet.

Toen ik om twaalf uur van het land kwam heb ik het zó in een hete oven gezet. En na veertig minuten .... was er een mooi vers tarwebrood!

Dubbel volkoren. Vandaar dat het er vrij donker uitziet. Zo'n volkoren korrel heeft een heerlijke nootachtige smaak. Hóé lekker een wit broodje ook is ..... het kan écht niet tippen aan een knapperig brood .... gebakken van vers gemalen puur volkoren graan.

Vind ik dan, he?😄

En nu is er dus spontaan een nieuw experiment geboren ... want er is nog steeds driekwart van dat deeg in de koelkast. Ik ga de komende dagen brood bakken, op aanvraag, dus als het nodig is. En ik ben erg benieuwd hoe dat bevalt, dat kant-en-klare deeg in de groentelade. En hoelang het goed blijft. En of het niet zuur wordt.

Want eigenlijk is het wel héél makkelijk om zomaar een voorraad vers deeg in de koelkast te hebben. Dus als dit lukt, wordt het vast een blijvertje! Maar misschien wordt het niks. We gaan het zien!

Goed. Eten uit de voorraad. Na een dag of drie was de koelkast leeg en ben ik gaan shoppen in de vriezer. De zit nog steeds tjokvol. Zoals ... 20 zakken rabarber. Haha. Dat doe ik volgend jaar dus niet weer. Er is ook nog één doos aardbeien, en er zijn groene boontjes en broccoli en bessen en pesto en veel meer.

Moeten we echt vaker doen, een weekje uit de voorraad eten. Kijk zelf ook vooral eens in je vriezer en eet het dan op. Je hebt er al dat werk van gehad!

Van Giuseppe mocht ik hun laatste pastinaken opgraven. Ze beginnen alweer uit te lopen. Zelf eten we die niet zo héél veel, dus we zullen ze eerlijk delen met de koeien. Want hun groenten zijn ook bijna op. 

En verder was ik steeds op de tuin aan het werk. Hier ben ik op de wortelbedden plaats aan het maken voor rijen met uien. Uien gebruik ik vooral als hulp-gewas. Ik zet ze tussen de penen en tussen de rode bieten en de voederbieten. Ze helpen, door hun sterke uiengeur, al die andere gewassen beschermen tegen plagen. Dat heet combinatieteelt.

De afgelopen vier jaar zijn er enorm veel uien geteeld, hier op deze bedden ... en ik wilde de boerderij eigenlijk al omdopen in 'De Vrolijke Siepel' 😄😄....

..... maar ... al die uien steeds ...... dat heeft óók een nadeel.

Het is eigenlijk héél logisch. Als je ergens véél van laat groeien, dan gaat dat niet goed. De natuur streeft namelijk naar diversiteit. En als er steeds maar hetzelfde ergens wordt geteelt (ook al deed ik aan wisselteelt, dus de uien steeds opschuiven) ... dan krijg je vroeg of laat ziekten, gebreken, en plagen. 

Bijvoorbeeld zoals je ziet op bovenstaande foto. Aantasting. Door de uienvlieg? Of een ander beestje? Het was gelukkig nog niet heel erg, maar genoeg als waarschuwing ... niet steeds allemaal uien! 

Daarom heb ik dit jaar wat minder uien, en misschien volgend jaar eens keertje géén uien op de tuin. Ze kunnen dan misschien al wel in de paardenbak. Nou, en zo waren we bezig, tussen de hagelbuien door. Hier zie je de knoflook. Die is al gepoot in oktober en heeft al mooi blad.

En er was nog iets vreemds. Ik vond in een hoekje van de stal drie eitjes. Die legde ik even op mijn sjaal ... om ze later mee naar huis te nemen. Nou komt het dan wel eens voor dat er dan later één eitje weg is. Zomaar ineens.

Héél vreemd is dat. He, Brit? Ja, Brit snapt het ook niet. 🙈

Maar vandaag .... was het nóg vreemder!

....... want vandaag, toen ik de eieren wilde meenemen .....

..............................

... toen was er zomaar eentje bij gekomen! 

?????? 🐔🐔🐔

Nou, Paul is inmiddels weer thuis. En de koelkast is alwéér leeg. En ook .... beloven het een paar mooie dagen te worden. 

 

Geniet ervan!