Gisteren was ik bij Lia.
Lia en Paul zijn kort geleden hier in de buurt komen wonen, en net als wij willen ze duurzaam en zo zelfvoorzienend mogelijk leven. Ook zijn ze meteen lid geworden van de Natuurbescherming.
En daarom was ik bij haar. We kunnen niet met grote groepen vergaderen, maar wél zo, gezellig met een bak koffie, met twee of drie tegelijk. En zo kun je ook heel wat voor elkaar krijgen. We hebben verder gewerkt aan een aantal ideeën voor méér biodiversiteit hier in de regio. Hoe krijg je mensen zo ver om een hoekje van hun tuin te laten 'verwilderen'? Om tegels weg te halen. Grijs naar groen.
Hoe je dat voor elkaar krijgt? Wij denken ...... door erover te communiceren. Door dingen uit te leggen. Wat is biodiversiteit dan precies? En hoe krijg je dat in je tuin? En waarom is het zo belangrijk?
De hele groep bij elkaar halen gaat helaas nog niet maar werken via telefoon gaat steeds beter en went ook wel weer. We gaan in elk geval niet stil zitten!
En vanochtend was ik weer eventjes bij mijn moeder. Een kop koffie, bijpraten, hoe is het met jou en hoe is het bij ons ..... en dan zonodig nog wat mantelzorg. Om één uur reed ik hier het erf weer op. En dan na zo'n ochtend autorijden, en koffiedrinken, schiet ik 's middags graag even in de overall ... voor een of andere stevige klus. Zoals vandaag, de oude composthoop keren en een nieuwe hoop opzetten!
Haha, ieder zijn lol, toch?😄
En verder, hebben we de laatste weken erg veel pech met de apparaten. Eerst al die laptop van mij, en toen de stofzuiger die het begaf na tien jaar, en vorige week de wasmachine.
Hoe dat afliep? Nou, éérst leek het heel hoopvol. De monteur kwam woensdag, maakte het ding open, en er bleek een ijzeren veer losgeraakt te zijn, wat zó kon worden verholpen. Het manchet zat ook meteen weer recht. Probleem opgelost!
Dáchten we.
Maar toen ik maandag de eerste was draaide stond de vloer wéér blank, en toen bleek het manchet op meerdere plekken te zijn gescheurd. Wéér de monteur bellen? Voorrijkosten, manchet vervangen, etc? Voor een machien van 24 jaar oud, die dan volgende week misschien weer een andere kuur heeft?
Nee dus. Het was duidelijk einde verhaal voor deze oude dame. De kosten wegen niet meer op tegen de baten. Dág hoor, en daar ging ze, mee in de bestelbus, de wijde wereld in. Op weg naar de recycling.
Ik zal haar wel missen. Ze bromde altijd zo'n gezellig maandag-ochtend wijsje, en deed dan een vrolijke dans. De nieuwe is doodstil. Niks aan.
15 reacties:
Onze Miele wasmachine van ruim 21 jaar oud heeft het ook begeven twee weken geleden. Niks gedaan, wennen aan zo'n nieuw apparaat met een schermpje. Geef mij maar stevige knoppen. Maar idd...je waardeert het wel weer als je was weer schoon in de kast ligt. En wennen zal het ook wel weer.
Vermoedelijk kan je met minder (mensen) toch (nog steeds) meer Clarien!
Een nieuwe 'jonge dame' -> serieuze hap uit je budget.
Je lettertype is volgens mij ietsje te groot. De kleur is mooi! Ik gebruik (als ik al eens schrijf op m'n blog) verdana 10.
Lie(f)s.
nieuwe lettertype: super! houen zo
vr gr Cora
Ik kan met dit lettertype prima uit de voeten, maar ietsje kleiner mag ook. Tussen deze en de vorig zit vast nog wel een maatje?
De lettertip is perfect
Groetjes
Prima lettertype! Fijne nieuwe wasmachien!
Een wat groter lettertype is wel fijn, maar deze is wel heel groot.
Wat een zegen is een wasmachine!
Mijn schoonvader heeft meegewerkt aan de ontwikkeling van de eerste automatische wasmachines van Erres. 😊
Merk niets van het verschil tussen de lettertypes ,bij mij nog even klein of groot !
Gr Pien
Fijne lettergrootte! En wat zijn jullie goed bezig met z’n allen, voor de biodiversiteit. Ook fijn voor de sociale contacten natuurlijk, voor iedereen en alles goed.
Hoi Clarien,
Dit lettertype leest erg prettig ook voor mensen die erg slecht zien.
Zij zullen het nog neer waarderen.
En ja dat alles achter elkaar kapot gaat kennen we hier ook helaas.
Groet Lies uit Enschede
Hoi Clarien,
Prima lettertype, maar indien mogelijk zou ik de afstand tussen de regels wat vergroten. Ze staan nu vrij dicht op elkaar, en dat doet afbreuk aan de leesbaarheid.
Groetjes,
Marjolein.
ik vind het heel plezierig om jouw blogs in een grotere letter te lezen.
goed weekend gewenst,
O jee, wij hebben de zelfde wasmachine zag ik, nu 25 jaar!
Ook ik hou mijn hart vast want soms kreunt ze wat.....
Ben je weer voor hetzelfde merk gegaan?
Lettertype, prima, als het maar over jullie belevenissen gaat!
Fijn weekend allemaal
Groet'n uit de tuin van "de Bruin"
Een opmerking over het lettertype of -grootte heb ik niet. Mijn probleem zit meer in de letterkleur; mijn kleuronderscheidingsvermogen is verre van optimaal, waardoor ik moeite heb met grijze letters. Ook zie ik bijvoorbeeld het balkje voor de reacties heel moeilijk. Ik vind het meestal 'in den blinde' moet zoeken, of moet het accenturen.
Maar er valt heel goed mee te leven. Het enige wat mijn zeer kleurgevoelige vrouw Helena mij niet moet vragen wat ik van een bepaalde kleur vind. Meestal vind ik er niks van of foeilelijk.
Als mijn moeder nog geleefd ha, had ze hartelijk moeten lachen om een weekje geen wasmachine. Mijn geboortedorp werd pas midden jaren '60 op het elektriciteitsnet aangesloten en enkele jaren ervoor was er waterleiding aangelegd. Haar wasdagen waren nog traditioneel op maandag. Alles koken in een grote ketel en spoelen met water uit de waterput waaruit ook het koffie- en thee- en kookwater uit betrokken werd. Pompwater was daarvoor ongeschikt, hoewel onze pomp het water van grote diepte haalde waardoor het niet ijzerhoudend was. De 'bovenste' laag grondwater was zeer ijzerhoudend en daardoor nauwelijks bruikbaar.
Toen we midden jaren '50 verhuisden naar een boerderij die wel op de (toenmalige) moderne voorzieningen was aangesloten was een van de eerste dingen die ze aanschafte een wasmachine, gevolgd door een stofzuiger.
Wacht nog even met een nieuwe bril kopen. Gaat een stuk beter nu. Leeftijd begint mee te spelen. Groet MiekeR
Een reactie posten