Lekker weer uitrekken tot wel een meter lang. Joehoe ... ik ben er weer hoor! 😊😻
De onderdelen van de deur hebben Paul en ik opgehaald. En meteen weer weggebracht. Ik wou ze wel houden maar Paul sneed zijn vinger open aan een stuk van dat ijzer-slijpsel en had het meteen helemaal gehad met die deur. 'Weg ermee!!,' sprak hij .... en zo geschiedde.
Haha, ja, want soms moet je doen wat de man zegt.
Heel soms.😄😄
Ook ben ik, typisch september, aan het afbreken en opruimen. Zo kwam er van het weiland een lang stuk ijzerdraad af, omdat we nog maar twee stroomdraden hebben in plaats van vier, en dat draad lag in de tuin. Dat moest worden opgerold. Simpel? Nee, helaas. Probeer het maar eens. Zo'n dikke draad oprollen. Ik was er een half uur mee bezig. Want het draad springt in het rond. Zelfs al heb je het al op een rol, en wil je het netjes ophangen, dan springt het weer los.
Dus eenmaal op een rol, moet je die rol goed vastmaken op minstens drie punten. Dan blijft het zitten.
Maar het is alweer vijf maanden geleden. En nu kijk ik weer naar diezelfde lucht, bij het weghalen van de draden, en zie nog steeds maar weinig strepen in de lucht.
Ik zie wél allemaal paniekerige spinnen op de palen op en neer rennen, omdat de bonenplanten ineens weg zijn. Arme beestjes. Gelukkig staan verderop nog een paar rijen bonen. Misschien gaan ze daarheen?
Kijk, hier zie je twee manieren van afdekken van de bedden voor de winter. Je kunt je bedden natuurlijk 'kaal' en zwart laten liggen. Maar dan spoelen de mineralen wel makkelijk uit, en kost het je een deel van je bodemleven. Afdekken kan op vele manieren. Bijvoorbeeld met een dikke laag compost, en wat karton.
Maar karton waait makkelijk weg, is mijn ervaring. Daarbij ziet het er niet mooi uit. Dus hier heb ik twee andere manieren geprobeerd.
Denk bij het afdekken van je bedden ook na over wat je hierna op dat bed gaat zetten, en wanneer.
Helemaal rechts zie je in het midden een grote gele kanonskogel. Dat is een bijna volgroeide courgette, die ik laat doorgroeien voor de zaden.
Véél vlinders, maar ook veel verschillende. Zoals die mooie lichtblauwtjes, die altijd vlak boven de grond vliegen en nooit stil zitten, en van die kleine oranje, die hier met z'n tweetje over het weiland vlogen.
Pas als we haar in de zon brengen blijken de vleugels het toch nog wel te doen en fladdert ze weg. Rafelig en al.
Gelukkig maar, want Brit wilde er nét een poot op zetten.
Dag hoor ...... dagpauwoog!
Van dochterlief kreeg ik een appje .... mám ..... die thee van jou die helpt goed joh!! Mijn hoofdhuid is he-le-maal aan het genezen!!!
Mocht je ook problemen hebben met je hoofdhuid of met futloos haar of zoiets, probeer het dan ook maar eens. Het is gewoon thee, dus gedroogd kruid, van drie soorten kruiden, Oostindische kers, tijm, en brandnetel. Thee van trekken, en ná het wassen je hoofd ermee spoelen, en goed in masseren en in laten trekken. Niet uitspoelen dus.
Echt héél fijn dat het zo goed werkt, en ik heb meteen maar een nieuwe voorraad geplukt. Die Oostindische kers is trouwens een wonderplant. Je krijgt hem haast niet gedroogd, zó sterk is hij. Elke keer groeien er weer nieuwe bloemen uit, ook al is hij al weken geleden afgeknipt.
Haha het leek wel een natuurfilm vandaag hier op Moeskers Moestuin. Allemaal gewoon zomaar op een gewone woensdag!
En nog een paar manden met prachtige kruiden op de koop toe! 🌺🌸🍀
5 reacties:
Fijn, dat Billie weer oké is, Clarien!
Hemels, vandaag, bij jou... Gebeurt gelukkig wel meer...
Lie(f)s.
Als het een beetje tegenzit dan maakt het zien van zo'n prachtvlinder als de koninginnenpage toch je hele dag weer goed. Wat een prachtvlinder is dat. Bij mijn weten is er in Zuid-Limburg een redelijk 'vaste' populatie van die trekvlinder, maar de opwarming kan de vlinder natuurlijk naar noordelijker streken gebracht hebben.
Een blad van de Oostindische kers is, fijngesneden, een beetje peperige, maar wel smakelijke smakelijke toevoeging aan een salade. Vorig jaar had ik een aantal planten uitgezaaid, maar het zaad heeft de winter goed doorstaan en dit jaar zag ik op een aantal 'vreemde' plekken opeens Oostindische kers in de tuin staan. En mijn motto is dat je een tuin moet beheren en niet beheersen. Beheersen doet mijn buurman maar. Hij is van het type dat de grasrandjes met een nagelschaartje bijknipt.
Ik moet wel altijd heel erg lachen om je buurman :DD
O wat geweldig dat je een koninginnepage hebt gezien! Ze staat op mijn verlanglijstje met vlinders die ik nog nooit gezien heb. Wie weet komt ze ook nog eens naar Drenthe.
Echt schitterend!!
Een reactie posten