Alwéér op pad!

Zaterdag weg, zondag ook al, en vandaag alweer. Het kwam toevallig zo uit.

Gisteren hadden Ruud en Colette ons uitgenodigd om bij hun in Bussum te komen. Voetbal kijken,  met de hele fietsgroep van Paul, plus partners. En .... als er al genoeg groente op Moeskers Moestuin was, of we dan wat wilden meenemen?

(Die fietsgroep van Paul dat zijn namelijk allemaal van die hele gezonde mannen die bulten groenten verslinden😊) 

Tuurlijk is er al groente en tuurlijk nemen we dat mee.

Nou zijn wij niet zulke damesvoetbal fans kon je bij hun vanuit de keuken ook het voetbal wel volgen en gingen Paul en ik alvast maar aan het wassen, hakken en snijden.

Brit en Ruud zorgden buiten ondertussen heel goed voor de hamburgers en de broodjes en de weedburgers en de kipspiezen en meer. Het róók me toch lekker daar buiten!!

He Brit?

Aardappeltjes bakken, en het werd langzamerhand wel wat stiller .... want waar bleven onze doelpunten toch???

Ehhhhh ....... hallo dames? Vergeten jullie niet iets?? ⚽⚽

Naja, dan maar lekker happen!! En het leed was in één keer weer vergeten!

En vanochtend. Zomaar, op de drukke maandag, wéér weg. Met overbuurvrouw gingen we dit keer niet bij mij koffiedrinken, maar bij mijn moeder in Wildervank.

Dat leek haar leuk, om te zien waar ik opgegroeid ben. Per slot van rekening zie ik hier dagelijks om me heen waar zij, een rasechte Staphorster, is opgegroeid.

Het was leuk om buurvrouw mijn dorp en ouderlijk huis te laten zien. En om te vergelijken, een Veenkoloniaals dorp en een Overijssels dorp. Er zijn veel verschillen. Weinig veehouderij in Wildervank. Weinig gras en mais. Meer suikerbieten en aardappels en graan.

Ook de lange strenge lintbebouwing, met overal de lange vaarten (die hier 'Diep' worden genoemd), het is allemaal heel anders. En de mensen? Of die erg verschillen? Oppervlakkig gezien misschien wel, maar in wezen denk ik niet. 

Bijzonder, om die twee daar samen te zien. 😊

Het is echt zó fijn om nu zo dicht bij de familie te wonen! Vanuit Bussum kostte een familiebezoekje de hele dag, en nu waren we rond de lunch weer thuis. 

Maar goed, al met al was het toch pas eind van de middag dat ik binnen klaar was en naar buiten kon. En och, wat doe je dan nog, in zo'n uurtje.

Zaden verzamelen! Kijken welke bloemen al zaden hebben. Zoals de mooie uitgebloeide sierui. De zaden eraf tikken, op een schotel, en dan even laten staan zodat spinnetjes enzo eruit kunnen wandelen. Dan in een envelop, met de naam en datum erop. Voor volgend jaar alvast. Of om weg te geven.

 


Het IJzerhard bloeit ook schitterend. Voor als je véél vlinders in je tuin wil. We hebben die overigens niet zelf gezaaid. De tuinman heeft die hier geplant. Maar ook daar kun je over een week of wat bergen zaden van verzamelen. De plant is hoog en smal, past in elk hoekje.

Hij moet wel zonnig staan.

Een andere hoge smallere bloeier is de stokroos. Daar wil ik de boerderij graag in begraven! O-ver-al stokrozen zaaien! Het is al deels gelukt. Ze staan al op veel plaatsen. Wel grappig zijn de kleurverschillen. Ik dacht dat ik hier achter de kas zalmroze had gezaaid, maar er staat ook geel en felroze tussen.😮

De dieren.

Het gaat goed met ze! Ze voelen zich duidelijk prettig met het wat koelere weer. Vooral Bella. Die heeft geen vliegen meer om zich heen en een lekker briesje op haar weiland.

Ook de kippen zijn nu weer veel actiever. Grappig detail is, dat de 'verstoten' Han Haan (herinner je je hem nog?) met zijn meegepikte hennetje, nu gewoon weer teruggekeerd is bij de groep.

Hij blééf maar terugkomen. Net zolang tot de andere hanen geen zin meer hadden om hem steeds maar te verjagen. Nu heeft hij weer twéé hennen, en zit gewoon weer met de hele vloot op stok!

 


Zo zie je maar dat de aanhouder wint!

Ik kijk ook elke dag eventjes bij de wespen. Die horen, als prima bestuivers, nu ook bij onze veestapel. Het is leuk om een tijdje bij zo'n ingang te kijken.

Het is niet goed te zien op de foto, maar er is hieronder een 'wisseling' van de wacht. Er staat één wesp al een hele tijd naast de ingang. Terwijl iedereen maar in- en uitvliegt. Zij controleert iedereen.

Maar nu wordt ze afgewisseld.

Mijn aanwezigheid vinden beide wespen maar niks. De ene is al een paar keer mijn kant op gevlogen, en weer terug.

Wat of ik mot?

Nou, jullie maar met rust laten. Want dat levert, onder anderen, béste tomaatjes op.😊