 |
.... ze wilde zó graag naar de kudde.
Nou, nu is ze waar ze wezen wilde. Namelijk, in een grote kudde. Bij een boer in Lunteren. Op een weide. Dus, eind goed al goed, voor Bonnie.
En nu we het daar toch over hebben .... ook maar even over Bella. Ik gun haar heel graag een nieuw kalfje, maar de KI vorig jaar is mislukt. Hoe gaan we het nu aanpakken? Bella uit logeren bij vrienden uit de buurt, waar een mooie stier staat? Of eventjes naar de stier van overbuurman?
Het probleem is dat je bij Bella niet merkt als ze tochtig is. Ze blijft dan rustig. Totdat overbuurman laatst ineens tóch wat vage tekenen zag van tocht. Hij heeft haar meteen opgehaald en naar de stier gebracht. En hop, raak!! 😊😊 Erg attent! En hopelijk leidt dat tot een kalfje, ergens eind april!
🐄🐄🐄🐄🐄🐄
En dan vandaag. Gisteren ging de rogge onder de zeis, en vandaag ... de tarwe! Zwiep zwiep. Och, maar het was haast niet de moeite. Zó hebben de mussen erin huisgehouden.
En terwijl ik daar mee bezig was kwam er ineens een loodzware lucht aanzetten. Oeps, maar even op buienradar gecheckt en ja hoor, er komt een dikke bui aan!
Ik wilde de schoven binnen hebben, want het ziet er naar uit dat er nog wel méér regen komt en dan kan dat graan bederven. Dus, hoe krijg je twintig schoven zo snel mogelijk onder dak? Zonder trekker?
Met de Duckmobiel natuurlijk!
Binnen een half uur stond alle rogge onder de kap, en alle tarwe die gemaaid was ging in de stal. De rest van de tarwe die nog op het land is laat ik staan. Laten de mussen dan dat ook maar opeten!
Oh, en die bui, die ging niet door.
In de stal, waar de tarwe dus staat, zag ik ook iets anders. De jonge zwaluwen (tweede leg) zijn nu al zó groot dat ze boven de nestrand uitsteken.
Zien?
Oh 't is zulk mooi spul! En zo teer nog, met die lieve nesthaartjes .... Het is niet te geloven dat die kleuters over een maand of twee al helemaal over de verre Alpen naar Afrika vliegen.
Verder is een bed leeggehaald, van de wortelen en uien. Dit bed ging niet erg goed. de uien bleven klein, en van de wortelen kwam maar de helft op.
Op dit bed ga ik experimenteren met laat zaaien. Zodra het bed zaaiklaar is gemaakt, en er wat regen is gevallen, wil ik hier late bieten, prei en wortelen zaaien. Gewoon, proberen. Het schijnt dat als dat dat volwassen is, in oktober ongeveer, dat het de winter door kan. Min of meer.
We zullen zien!
De oogst viel bij nader inzien mee. Een hele tafel vol uien, en er waren maar weinig wortelen, maar wel erg groot. Aan twee van die joekels heb je een maaltijd.
Ik nam één ui en twéé buitenbeentjes-wortelen mee, voor in de verse bouillonpasta!
Want dat had ik beloofd, dat recept. Het is niet moeilijk. Je moet alleen goed bedenken wáár je het voor wil gebruiken.
Als vervanger voor zout? Neem dan één deel zout op één deel groente. In plaats van een bouillonblokje? Neem dan minder zout, bijvoorbeeld twéé delen groente op één deel zout.
Nóg minder zout kan ook, maar denk er wel om dat je met rauwe groente werkt, wat kan bederven als je te weinig zout gebruikt. Natuurlijk kun je de pasta ook drogen, dan maak je het ook houdbaar.
Maar in mijn bouillonpasta blijven de groenten dus rauw. Ik gebruik daarom één deel zout op twéé delen groente.
Denk ook na wat je erin doet. Want je maakt een voorraad voor wel een half jaar. Als je er dille of knoflook ofzoiets in doet, dan smaakt dus een half jaar ál je eten naar dille en knoflook. Het is misschien slimmer om wat 'algemenere' kruiden te gebruiken.
Zelf gebruik ik alleen wat ik zelf verbouw. En dan de méést pittig smakende groenten. Zoals kool, prei, ui en wortel. Van allemaal evenveel. En verder had ik vandaag maggi, rozemarijn, tijm, basilicum, bonenkruid, salie, oregano en een klein takje koriander, met zaad.
Alls in stukken snijden, van de kruiden moet je de houtige delen verwijderen, en dan alles fijnmaken in de mixer. Ik had 900 gram groenten dus er ging 450 gram zout bij.
Laat de mixer een tijdje draaien zodat alles echt fijngemaakt is. Bewaar de pasta in schone potten in de koelkast.
Kijk maar eens wat er in je bouillonblokje zit. Zout. En zetmeel, en vet, en smaakversterker, en suiker. En oja ook nog een paar procent groente of kruiden.
Nee, dan dit!! Topspul! Vers, lekker, en makkelijk. En een stuk goedkoper ook nog, zeker als alles uit je tuin komt. Maar óók als je de groenten koopt!
En dan .... de tegenvaller bij de aardappels.
Helaas helaas vond ik gisteren phytophtora in een deel van de aardappels. Dat is een schimmelziekte. Een deel van de piepers had ik een nacht op het land laten liggen, náást het afgestorven loof, en dat was dom. In dat loof zat de schimmel, en toen kregen de aardappels ook vlekken.
Want het is héél besmettelijk.
Vandaag heb ik al het aangetaste loof weggehaald. En de volgende rij was gelukkig goed. Hopelijk geldt dat voor de rest ook.
Nóg een recept ..... van de week gemaakt. Voor als je een keer vliegende haast hebt maar toch iets gezonds en lekkers op tafel wil hebben.
En terwijl ik daar mee bezig was kwam er ineens een loodzware lucht aanzetten. Oeps, maar even op buienradar gecheckt en ja hoor, er komt een dikke bui aan!
Ik wilde de schoven binnen hebben, want het ziet er naar uit dat er nog wel méér regen komt en dan kan dat graan bederven. Dus, hoe krijg je twintig schoven zo snel mogelijk onder dak? Zonder trekker?
Met de Duckmobiel natuurlijk!
Binnen een half uur stond alle rogge onder de kap, en alle tarwe die gemaaid was ging in de stal. De rest van de tarwe die nog op het land is laat ik staan. Laten de mussen dan dat ook maar opeten!
Oh, en die bui, die ging niet door.
In de stal, waar de tarwe dus staat, zag ik ook iets anders. De jonge zwaluwen (tweede leg) zijn nu al zó groot dat ze boven de nestrand uitsteken.
Zien?
Oh 't is zulk mooi spul! En zo teer nog, met die lieve nesthaartjes .... Het is niet te geloven dat die kleuters over een maand of twee al helemaal over de verre Alpen naar Afrika vliegen.
Verder is een bed leeggehaald, van de wortelen en uien. Dit bed ging niet erg goed. de uien bleven klein, en van de wortelen kwam maar de helft op.
Op dit bed ga ik experimenteren met laat zaaien. Zodra het bed zaaiklaar is gemaakt, en er wat regen is gevallen, wil ik hier late bieten, prei en wortelen zaaien. Gewoon, proberen. Het schijnt dat als dat dat volwassen is, in oktober ongeveer, dat het de winter door kan. Min of meer.
We zullen zien!
De oogst viel bij nader inzien mee. Een hele tafel vol uien, en er waren maar weinig wortelen, maar wel erg groot. Aan twee van die joekels heb je een maaltijd.
Ik nam één ui en twéé buitenbeentjes-wortelen mee, voor in de verse bouillonpasta!
Want dat had ik beloofd, dat recept. Het is niet moeilijk. Je moet alleen goed bedenken wáár je het voor wil gebruiken.
Als vervanger voor zout? Neem dan één deel zout op één deel groente. In plaats van een bouillonblokje? Neem dan minder zout, bijvoorbeeld twéé delen groente op één deel zout.
Nóg minder zout kan ook, maar denk er wel om dat je met rauwe groente werkt, wat kan bederven als je te weinig zout gebruikt. Natuurlijk kun je de pasta ook drogen, dan maak je het ook houdbaar.
Maar in mijn bouillonpasta blijven de groenten dus rauw. Ik gebruik daarom één deel zout op twéé delen groente.
Denk ook na wat je erin doet. Want je maakt een voorraad voor wel een half jaar. Als je er dille of knoflook ofzoiets in doet, dan smaakt dus een half jaar ál je eten naar dille en knoflook. Het is misschien slimmer om wat 'algemenere' kruiden te gebruiken.
Zelf gebruik ik alleen wat ik zelf verbouw. En dan de méést pittig smakende groenten. Zoals kool, prei, ui en wortel. Van allemaal evenveel. En verder had ik vandaag maggi, rozemarijn, tijm, basilicum, bonenkruid, salie, oregano en een klein takje koriander, met zaad.
Alls in stukken snijden, van de kruiden moet je de houtige delen verwijderen, en dan alles fijnmaken in de mixer. Ik had 900 gram groenten dus er ging 450 gram zout bij.
Laat de mixer een tijdje draaien zodat alles echt fijngemaakt is. Bewaar de pasta in schone potten in de koelkast.
Kijk maar eens wat er in je bouillonblokje zit. Zout. En zetmeel, en vet, en smaakversterker, en suiker. En oja ook nog een paar procent groente of kruiden.
Nee, dan dit!! Topspul! Vers, lekker, en makkelijk. En een stuk goedkoper ook nog, zeker als alles uit je tuin komt. Maar óók als je de groenten koopt!
En dan .... de tegenvaller bij de aardappels.
Helaas helaas vond ik gisteren phytophtora in een deel van de aardappels. Dat is een schimmelziekte. Een deel van de piepers had ik een nacht op het land laten liggen, náást het afgestorven loof, en dat was dom. In dat loof zat de schimmel, en toen kregen de aardappels ook vlekken.
Want het is héél besmettelijk.
Vandaag heb ik al het aangetaste loof weggehaald. En de volgende rij was gelukkig goed. Hopelijk geldt dat voor de rest ook.
 |
Nóg een recept ..... van de week gemaakt. Voor als je een keer vliegende haast hebt maar toch iets gezonds en lekkers op tafel wil hebben.
Neem bijvoorbeeld snijbiet. Een flinke bos ervan. Maar een andere bladgroente kan ook. Eigenlijk kan alles wel, denk ik.
Neem de restjes kaas uit je koelkast. En, wat heb je verder staan? Restje pesto? Kan ook. Prima zelfs. Dan mag er iets van room bij, of kokosmelk, of kwark, iets romigs. En een paar eieren.
En een schepje van je verse bouillonpasta natuurlijk! 😊
Verdeel 5 plakjes bladerdeeg over een ingevette ovenschaal. Nee, niet zo slordig als ik het deed. Netjes verdelen. Met een vork gaatjes erin prikken.
Dan mix je alle overige ingrediënten tot een homogene massa. En ... voeg er een half kopje bloem aan toe. Dat maakt het steviger.
Giet dat in het bladerdeeg en bak het zo'n drie kwartier in een hete oven.
Het is echt héérlijk! Hoewel misschien niet geschikt voor diegene die van een 'bite' houden. Toegegeven, het heeft enigszins een 'Olvarit' gehalte. 😊😊
Wij aten er salade bij. Dan heb je toch je 'bite'.
En ... vergeet de bramen niet!!
Het is een topjaar voor wilde bramen!
7 reacties:
Wat een heerlijke foto's
Oh die bramen. Hier in de buurt staan er zo veel! Eigenlijk mag je ze niet plukken. Dan ben je aan het stropen. Maar ze vallen gewoon op de grond zoveel zijn het er. Dus ik pluk ze toch. Alleen op ooghoogte. En ik eet al twee weken verse bramen in mijn bio yoghurt in de ochtend. Heerlijk
Marie volgens mij mag je meenemen wat je 'in je handen kan dragen'. Zoiets. Dat hoorde ik van een boswachter. Want ze zijn bang dat mensen anders met bakken en emmers tegelijk komen en gaan 'stropen' en door de bosjes rauschen.
Maar lekker zijn ze he? En zo zoet!
Oh, wat fijn dat het met Bonnie erg goed gaat, Clarien. Jammer dat ze niet in de buurt woont anders kon je af en toe even gaan kijken. Leuk, dat het bingo was bij Bella. Mooi ook dat het kalf in het voorjaar komt.
In blijde verwachting...
Prachtig hé, Clarien, die zwaluwen !
't Harde(?) (boeren)leven met groot geluk en kleine tegenslagjes...
Lie(f)s.
Om een beetje 'bite' te krijgen in jouw op Olvarit lijkend 'lawaaigerecht', had je bijvoorbeeld niet alle groente moeten pureren, maar een deel handmatig snijden en pas toevoegen vlak voor het vullen van de vorm. Ik ben niet meer zo goed in combineren van smaken; -ruik nauwelijks nog iets-, maar mijn gevoel zegt me dat je in stukjes gesneden sperzieboontjes er ook nog heel goed bij gekund had ter verkrijging van wat extra bite en misschien ook wel een in partjes gesneden zachtzuur appeltje.
Als ik alleen voor mezelf gekookt had, zou ik het zeker geprobeerd hebben.
Jazeker je hebt helemaal gelijk! Een quiche van in stukje gesneden groenten is veel lekkerder. Gezonder ook, denk ik. Want meer kauwwerk.
Maar dit was een vliegende vaart quiche. Hop, fijnmalen die hap. :))
Een reactie posten