Familie, Grunn, en weer thuis.

on dinsdag 19 maart 2019



 



Het hoge noorden van ons land, waar de horizon nog te zien is, vier richtingen uit.

Je moet ervan houden, van die weidsheid en van dat kale land. Wat in elk geval altijd prachtig is zijn de luchten. Altijd anders, altijd mooi. En elke bui zie je aankomen. Haha wat niet wel zeggen natuurlijk dat wij ons er mooi wel door lieten verrassen en doorweekt weer thuis kwamen.





Thuis, bij Marjan, midden op het platteland van Groningen. 

Het is zo'n huis waar je nooit uitgekeken raakt. Een huis met sfeer en met warmte. Na die bui was het een warm bad!






Met kado's zijn wij binnen de familie heel makkelijk. Prullaria geven we elkaar niet meer. Maar altijd praktische dingen. Lekker eten, lekkere wijn, of planten, of een uitstapje of een etentje.

Want spullen, die hebben we allemaal zat.

🍷🍷🍷



En vanochtend begon de dag met een mager ontbijt. Water en brood.

Zijn we aan het lijnen? Nou, zou niet eens zo gek zijn. Maar nee, het is voor de kuikens, een extraatje.





Ze krijgen natuurlijk het gewone kippenvoer, maar omdat de kuikens nog niet makkelijk bij de waterbakken kunnen voer ik ze wat vocht bij, door brood in water te drenken.

De schaaltjes water worden door de moeders steeds omgegooid. Nou, hopen dat dit werkt. Er zijn er nu een stuk of zes kuikens uitgebroed, maar ze slapen een beetje uit, geloof ik. Er was er maar ééntje aan het ontbijt.

De koeienstal is ook leeg.

De koeien zijn dolgelukkig met het mooie weer. Ze zijn niet meer naar binnen te krijgen. Zodra ze het eten op hebben gaan ze het weitje in, heerlijk zonnebaden. Vitamine D inslaan!





Ik had het net even over spullen. Dat we daar zoveel van hebben.

Vandaag ging ik met Marlieke op jacht naar wat spullen. Zij wordt binnenkort 21 en we gingen wat mooie stoeltjes kopen en gordijnen en dat soort spul, voor haar kamer in Groningen.

Het ging van de Kwantum naar Leen Bakker naar Xenos naar Ikea en naar en nog veel meer van die zaken. En in al die winkels zie je in één oogopslag heel goed, waarom we allemaal zo verdrinken in de spullen.

Al die spullen zijn aantrekkelijk en goedkoop .....







Je moet wel heel stevig in je schoenen staan wil je je niet verleiden tot steeds weer de laatste leuke spullen kopen. Tot je huis vol zit. Dan wordt je er kriegel van en is het ... weg ermee! Op de afvalberg. En op de plastic bult. Want het meeste is helaas van plastic. Zelfs meubels en kleren.

Mijn advies, als je dan tóch spullen koopt, koop dan natuurlijke materialen. Géén synthetisch. Want dat natuurlijke spul, dat kan tenminste nog 'vergaan'.

Liek wilde graag twee stoelen. En gordijnen. Van katoen, geen plastic. Nou, het is gelukt!






Fotootjes helaas niet echt gemaakt. Alleen van de gordijnen.

En toen alvast even verjaardag vieren!






We zaten op het terras van La Place.

Wat nou héél bijzonder is ..... in Groningen staat het grote warenhuis, waar ooit V&D in zat, helemaal leeg. Het is een prachtig pand, hartje centrum, maar het is er doodstil. 

Alleen ... helemaal op de bovenste verdieping van dat grote lege warenhuis, daar is nog steeds het restaurant van La Place!

Dus als je daar wilt eten, dan moet je met al die roltrappen helemaal door dat grote lege warenhuis. Dat is echt speciaal. Nog geen twintig jaar geleden zag het hier zwart van de mensen. En nu ... we waren de enigen, op al die roltrappen.

.... zouden de warenhuizen in de toekomst er allemaal zo uitzien? Omdat we alles online kopen?




Nee, dan de gezellige Folkingestraat. Kleine leuke winkeltjes, veel te zien. 








Een dagje weg. Dat kon vandaag zomaar, want Miriam zorgde voor de dieren en de tuin. Zij paste op zodat ik een dag weg kon.

'Kan ik ook iets doen op de tuin?' vroeg ze.

'Nou als je een of twee bedden van de aardappelen wil schoffelen?'

Zoiets moet je eigenlijk niet tegen Miriam zeggen. Want één of twéé bedden schoffelen, daar blijft het dan niet bij. Toen ik thuiskwam vanavond was het hele aardappelveld weer mooi zwart. En ook het wortelveld!

Tweehonderd vierkante meter! Terwijl ik zat te dikkedakken in Groningen! 😊😊 Wat een leuke verrassing. Nou, morgen gaan we aan de bak hoor!


 



Vanaf morgen hopelijk een paar dagen steady tuinwerk!




5 reacties:

Lies zei

Blij je weer te lezen, Clarien, super dat het mooi/goed was.
Een beetje eng hé, dat lege warenhuis...
Lie(f)s.

Willem zei

Mijn schoonzus is een geboren en getogen Bedumse, maar nu woonachtig in Emmen. Van haar broer hoorde ik eens de verzuchting dat Drenthe zo'n onoverzichtelijk landje was. "Je kunt nog geen 200 m voor je uit kijken, want dan zie je wel weer een stelletje bomen, of is er een bocht in de weg".
Toen ik ruim 25 jaar geleden een project had in Noord-Groningen moest ik enorm wennen aan de weidsheid van het Groningse platteland en was op een bepaalde manier blij dat de aarde rond was. Dat had in ieder geval tot gevolg dat je nog enig reliëf in het landschap was, zover kun je soms voor je uit kijken. Een viaduct werd dan al beleefd als en onderbreking van jewelste in het landschap. Mij ervaring, beleving zo je wilt, staat dus haaks op die van de broer van mijn schoonzus. Het is dus maar waar je als kind mee opgegroeid bent.
Wat ik me ook uit die tijd herinner waren ware zandstormen ter hoogte van de Wildervankse Dallen in winter en voorjaar, als de grond kaal was. In een paar honderd meter was je auto zo smerig dat de hogedrukspuit van Koop in Tjuchem met graagte gebruikt werd. Ter verduidelijking, op hun terrein hadden wij onze directieketen staan.

Clarien zei

Haha ... hij heeft ook een boek geschreven he? Maar dat weet je natuurlijk.

Griemmank zei

Die noordelijke luchten zijn voor mij inmiddels (na 25 jaar) totaal onmisbaar. Vooral bij buiïg weer is het geweldig. Al loop ik enerzijds te schelden omdat ik weer eens paraplu vergeten ben en natuurlijk een hagelbui op het hoofd krijg terwijl ik nergens kan schuilen.... Anderzijds krijg ik absoluut nooit genoeg van de luchten en de weidsheid van onze regio.
De Folkingestraat is hartstikke leuk. Raar dat totaal lege V&D. Maar ja, dán hadden de mensen er maar meer moeten gaan kopen, dus niet zeuren dat het weg is.

Petra zei

Hoi Clarien kom net terug uit Groningen paar dagen Pieterpad gelopen gister van Winsum naar Groningen zo leuk al die foto’s van jou. Net allemaal hetzelfde gezien zoals die enige jurk, was er helemaal weg van, de worsten in de etalage daar heb ik er 3 van gekocht voor het thuisfront (zijn ze gek op) en bij de La Place heerlijk koffie gedronken. En we waren echt niet de enige hoor was er eigenlijk best druk. Op het mooie terras ook een foto gemaakt van de kerktorens. Ik zei nog dat ze hier geen appartementen maken wat een SUPER mooie locatie om te wonen midden in het centrum wil wie daar nou niet wonen. En het is super groot de ruimte die leeg staat op elke verdieping 4 appartementen en je heb weer prachtige woonruimte voor heel veel mensen. En de La Place die kunnen daar mijn inziens gewoon blijven zitten. Maar ja ik zal er wel niets van snappen. Groetjes Petra.