Waar stop je energie in?

on woensdag 24 oktober 2018





Hierboven zie je mijn collega, Jeanet. Zij is die vitale dame in het midden. Ze stuurde wat foto's rond van een nieuw soort les die ze gaat geven.

Nu kun je alles wel op je to-do-lijstje zetten, maar dit laat ik maar aan Jeanet over. Ik hou het maar gewoon bij de Pilates lessen.

Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar er komt in het leven heel wat op je af. Via je werk, je gezin, vrijwilligerswerk, school, kerk, buurt, sportclub, familie, vrienden. Iedereen kan je aandacht en je tijd wel gebruiken, en je moet goed nadenken over waar je wél energie in wil stoppen, en waar niet.

Je kan nou eenmaal niet alles doen.





Je moet dus kiezen. Zelf heb ik op dit moment gekozen om, naast familie, dieren, huis en tuin, mijn tijd vooral te besteden aan de Natuurbeschermingsvereniging.

We hebben maandagavond weer vergaderd, en er zijn héél veel plannen. Echt leuke plannen! Zoals lessen geven op basisscholen, over de natuur. En meer betrokken worden bij de gemeente, meedenken over natuur en milieu in onze directe omgeving. Ook willen we op de zaterdag een vaste inloopochtend houden, met elke week een wandeling, en andere activiteiten.

Om er maar een paar te noemen.

Alleen ...... hoe kom je aan al die mensen? Die dat werk moeten doen? We hebben heel veel leden, maar die zijn druk. Lang niet iedereen is actief binnen de vereniging. Dus ..... daar gaan we als eerste onze energie in stoppen ... méér leden actief krijgen.

Als je ideeën hebt??  Ik hoor ze heel graag!😊 Wat zou voor jou nou een goeie reden zijn om je schouders ergens onder te zetten?

😃💬😃💬😃💬😃💬😃💬😃💬😃💬😃💬




En vandaag. Eerst een paar uur achter de laptop. Er lag een hoop administratief werk, en ook heel wat klussen en belletjes voor de vereniging. Met een grote kop koffie ernaast ben ik gaan bellen en mailen en stukjes schrijven, en om half twaalf was dat klaar.

Op naar de tuin!




Een keuzemenu!!

Ik begon met de eerste klus, de knoflook poten. Dat doe je het beste in het najaar. Dan krijg je grotere bollen dan bij voorjaarsplant.

Ik moest echt even zoeken, waar kan die knoflook gepoot? In de moestuin kan niet, want daar gaan de dieren deze winter in. En die eten alle knoflook op. Tussen de bessen dan maar weer.

Alle houtsnippers worden aan de kant geharkt, naar de bessenbedden. En op de bedden van knoflook en rabarber komt een dikke laag compost.








Grappig he, dat die hond steeds op de foto staat. Ze was niet van mijn zijde weg te slaan. Tja soms heeft ze dat. En soms zie ik haar in geen uren.

Want (even tussendoor) Brit en Bekkie hebben tegenwoordig hun 'Smaland' in de kapschuur. Er is geen ballenbak, maar het is er droog, en er is hooi, en ik denk ook wel muizen. Als ze niks te doen hebben zijn ze daar dus tegenwoordig. Aan het spelen.

Of slapen.






Maar goed. Langzaam vordert het met de knoflook.

Ik had een kilo poot knoflook besteld. Je kunt ook gerust de biologische knoflook uit de winkel gaan poten, maar dan krijg je wel elk jaar kleinere bollen. Met de poot knoflook van Carel Bouma krijg je mooie dikke bollen.

Neem de dikste tenen en poot ze zo'n 10 tot 15 cm uit elkaar. Rijen op twintig cm uit elkaar.





Druk de tenen zo diep mogelijk de grond in, een cm of tien, en druk de grond na het poten nog een maal goed aan. Omdat ik gespit had, was de grond vrij los. Ik ben er met de plankklompen nog even als Donald Duck overheen gelopen.

Zo. Weer een vinkje! ✅





Bella was wat drammerig vandaag. Steeds maar loeien om eten.

Niet dat ze tekort had, er lag nog een dikke bult hooi, maar het madammeke is een beetje verwend. Mijn schuld!

Ik heb een a la carte restaurant voor de koeien namelijk. En dat blieven de dames liever dan hooi. Sterker nog, ze blieven het de hele dag wel. Om de twee tot drie uur komen ze weer schooien.

Ik probeer streng te zijn. Alleen als ontbijt en als avondeten krijgen ze een krat groenten met brok. Verder alleen maar hooi.






Dieren wennen snel aan leuke dingen. Dan willen ze het steeds. Dat ligt dus niet aan hun maar aan het baasje.

Ik leer elke dag!

🐮🐮🐮🐮🐮




Denken jullie nog na over tips om de leden van onze vereniging te activeren?

Het lijkt me zo leuk en nuttig om van die natuurlessen te kunnen aanbieden, op alle basisscholen in onze buurt. En de kinderen ook wat te laten maken. Of ze mee te nemen voor onderzoek buiten. Maar dan moet je echt wel een flink team aan vrijwilligers hebben.

Kijk, een foto van de klas van Marlieke, waar ze stage liep ....  precies de leeftijd waarop je bij kinderen heel goed de liefde voor de natuur kunt overbrengen.






En dáár zou ik nou graag mijn energie in willen stoppen. Want daar begint het. Bij die kleintjes.



4 reacties:

Lies zei

Leuke foto van die vitale mensen.
'k Zie je lopen, Clarien, als Donald Duck... !
Die kleintjes zijn inderdaad onze toekomst !
Lie(f)s.

Anoniem zei

Bij ons gaven vrijwilligers van de plaatselijke IVN altijd de natuurlessen op de basisschool en zij gingen, samen met de leerkrachten en de kinderen, altijd de natuur in en vertelden honderduit over alles wst er te xien was. Aan vrijwilligers hier geen gebrek en ik zelf ging altijd mee als begeleidster vanuit de ouders. want ook die moet je gemobiliseerd krijgen om mee te gaan met zo,n schoolklas. Hier was altijd veel aandacht voor de veiligheid, zonder voldoende begeleiding door ouders, mochten de leerkrachten niet op pad gaan. Misschien een ingezonden stuk in een plaatseljk krantje zetten en/of contact opnemen met basisscholen.

Marjan zei

Ha Clarien, ik vind het bij een beroep op mijn tijd en aandacht altijd fijn dat het iets afgebakends is, dus bijvoorbeeld die natuurlessen 6 lessen op een basisschool ipv natuurlessen geven in de regio op alle scholen 😎 Dat biedt mij overzicht en de kans om na die zes lessen te kiezen of ik dat nog een keer wil ipv de verplichting voelen van een enorme taak.

Succes!

Wieneke zei

Op een landgoed vlakbij ons dorp geven vrijwilligers van de Natuurvereniging praktijklessen aan de regionale scholen. Ik zie ze dan bezig met de kinderen van de basisscholen, ik denk zo in de leeftijd van 7/8 jaar. Er is een route uitgezet met dingen om te doen. Er hangt bijvoorbeeld een touw tussen twee bomen en daaraan hangen aan kleine touwtjes bosdingen zoals afgevallen bladeren van diverse bomen, beukenootjes, kastanjes en zo. De kinderen worden vooraf geblinddoekt en dan moeten ze voelen wat het is. Dat wordt door een klasgenootje opgeschreven en zo werken ze dan samen. Uiteraard wordt er veel verteld door de vrijwilligers, maar de kinderen moeten ook veel doen. Ze vinden het prachtig in ieder geval. Er zijn ook wat ouders bij die ervoor zorgen dat 'ze bij de les blijven' :-)
Wij waren afgelopen week in het Natuurmuseum in Tilburg en daar zag je ook weer dat kinderen altijd dingen willen doen en dat ze daar dan ernstig mee bezig zijn. Het lijkt me ook veel leuker dan saai uit boekjes leren.