Het is een verschrikkelijk ouderwets rijmpje. Al jaaaaaaaaren oud.
Use it up, wear it out ... daar had ik het al eerder over. Het betekent ... gooi je spullen niet weg, als je er zat van bent, of als je teveel hebt. Maar gebruik je spullen tot ze helemaal versleten zijn. Recycle ze desnoods.
Ouderwets? Het is tegenwoordig in de mode om spullen weg te doen, en 'minimaal' te leven. Maar al die weggegooide spullen, die moeten elders weer worden verwerkt. En uiteindelijk komt het op de afvalberg.
Beter is het om niks weg te doen en alles te verslijten. Hou het bij je. Produceer zo weinig mogelijk afval.
Ik moest er vandaag weer aan denken.
Wat was het geval? Ooit, in een impuls, kocht ik tien groene vesten. Tien! Omdat ze waren afgeprijsd van 65 euro naar 9,95, en toen dacht ik, altijd handig, tien van die degelijke warme vesten. Bijvoorbeeld voor ons tassenteam. Als we ergens tassen staan te verkopen en kleumen van de kou.
Nou, Petra kreeg er één en Betty kreeg er één en Nicolette had er zelf al één gekocht. En ik had er zelf natuurlijk ook één.
Toen waren er nog zeven over.
Grappig genoeg .... ik heb ze nog steeds.
En af en toe geef ik er een weg. Aan Mirjam, die mij zoveel helpt op de tuin. En Karin kreeg er ook eentje, zo'n twee jaar geleden. Ze draagt hem heel vaak.
En nu komen we bij het volgende deel van het rijmpje:
...... make it do ....
Dat betekent, dat als iets kapot gaat, dat je het dan repareert. 'Make it do' betekent 'zorg dat het werkt'. Logisch? Nou, ik dacht het niet. Zo vaak worden dingen weggegooid als er een rits kapot is of iets afgebroken. Doe maar weg. Geen tijd om te repareren. Of we weten niet meer hoe dat moet.
Karin kwam vandaag langs met dat vest. De voering van de mouw was helemaal uitgescheurd. 'Wil je dat maken?' vroeg ze.
Mijn eerste reactie was ..... yak ..... zo'n voering naaien ..... zo'n glibberige voering weer netjes aan elkaar krijgen, wat een werk. Géén zin in! Ik heb nog vijf van die vesten liggen, ze krijgt wel een nieuwe.
Ja zo gaat dan dan. (Kwam ook wel door de verkoudheid. :)
Maar vervolgens kwam gedachte nummer twéé langs. Je kunt wel steeds roepen dat we niet zoveel moeten weg gooien, en dat we spullen moeten opmaken en repareren, en ondertussen doe je zelf een vest weg dat nog best te maken is! Oooooooo ..... hypocriet!
Oke oke. Op zoek naar zwart garen en naar een naald.
En het viel best mee. Het was niet eens zó erg kapot. Gewoon met overhandse steken is het dichtgenaaid. Best een leuk werkje ook nog.
Netjes is het niet. Dat hoefde ook niet want het zit aan de binnenkant. En stevig is het wel.
En wat een voldoening als het af is!
Het allerlaatste deel van het rijmpje .....
...... or do without .....
... dat is een heel ander verhaal. Dat betekent, koop het gewoon niet. Doe gewoon zonder.
Daar moet je stevig voor in de schoenen staan! De mens is van nature nou eenmaal een hamsteraar (d'r mocht es oorlog komen of een ramp ofzo) en legt graag voorraden aan en koopt graag spullen. Véél spullen.
Tien groene vesten bijvoorbeeld. 😊
6 reacties:
Wij gooien pas kleding weg als het echt gaar is. Ook schoenen loop ik helemaal af. Ik heb nu schoenen met gaten in de zolen en als het regent is het wat minder, maar bij droog weer trek ik ze verlopig gewoon weer aan. Ze lopen ook erg lekker en ze geven mijn voeten en steunzolen ruimte. Maar volgende week ga ik toch wel nieuwe schoenen kopen, aangezien het natte en koude seizoen er aan komt en constant met natte voeten lopen is nou ook niet echt fijn.
Toevallig ga ik een deze dagen precies zo zelfde naaiklusje doen met een vest. Ook met dezelfde steek en zoals je al zei het zit aan de binnenkant. Niemand die het ziet.
€ 9,95 voor zo vest is trouwens geen geld. Logisch 🙄 dat je er dan 10 koopt.
Zo vol liefde weer, deze blog! Net als al jou andere blogs trouwens...🙄
Blij dat er meer mensen hun kleding repareren. 'k Durf het nooit te zeggen want voel me dan zo ouderwets. Gistermorgen m'n fietsonderbroek nog zitten repareren, hij zit zo fijn op de fiets. En je hebt gelijk het zijn klusjes van niks. Zelfs ritsen in spijkerbroeken. Het is zo lonend en je kunt er bij zitten zou mijn moeder wel zeggen;-)
Repareren gebeurt hier dus wel.
'Hamsteren'... -> alleen eetbaars..., en meestal afgeprijsd, bv. koffie, spaghetti... met een deukje in de verpakking -50%...
Lie(f)s.
Ik zit ook zo in elkaar. Ik maak ook kleren van buurtgenoten. Voor niks, natuurlijk !
Gewoon elkaar helpen.
Ook hier gebeurd hetzelfde.Ik repareer de dingen zelf,totdat het echt niet meer kan.
We zijn toe aan een nieuw ledikant.Ik wilde het liefst een dubbele seniorenledikant die je met het schoonmaken uit elkaar kunt trekken.Ons logeerbed kwam bij mijn ouders vandaan.Zij hadden zwaar eikenhouten seniorenledikanten.Na hun overlijden belande één van de ledikanten bij ons,en de andere bij mijn tantezegster.Zij wilde het onlangs kwijt.Ik heb ze nu beide,en ben ze aan het wit schilderen,want ze waren donkerbruin.
Als je ziet wat je voor een twee persoonssenioren ledikant moet geven dan vliegen mij de kleuren op en af.Twee ledikanten tegen elkaar met een extra topmatras heb je het zelfde en nog een stuk voordeliger ook.
Een reactie posten