De hele dag op het land.

's Ochtends kraaien de hanen. Alle zeven.

We moeten er binnenkort een paar wegdoen. In verband met inteelt. Maar hoe vang je zo'n beest? Voorheen deed ik dat in het donker, als ze binnen in het hok sliepen. Maar nu slapen ze in de boom. Op een hele dunne tak. Dusse .... we beraden ons nog.

De hele dag op het land? Nou, da's ook weer niet helemaal waar. Eerst moest de paardenstal worden opgeruimd, tot het weer een keurig kantoor was voor Paul, zonder spelden en naalden en draadjes op de vloer.

En het huis en de dieren moesten verzorgd. Dat zijn van die standaard klussen, die een rustige structuur geven aan de dag.

Bella wordt een tikkie slanker, volgens een bevriende veearts. Hij bracht de boodschap heel voorzichtig. Zo van, nou niet in paniek raken (als beginnende koe-boerin raak ik dat natuurlijk wél meteen) maar jullie weiland raakt een beetje 'op'. Dat is heel normaal, in oktober. Dan moet je dus wat gaan bijvoeren.

Ik heb biks gekocht. Van die korrels, krachtvoer dus. Maar er is zoveel oogst van de tuin, dat Bella daar ook best van kan delen. Ze krijgt nu alles wat we teveel hebben, of wat voor ons niet geschikt meer is.

Elke dag een emmer met gehakte suikerbiet, wortelen, meirapen, pastinaak, koolblad, gebutste pompoen, te kleine aardappelen, en overjarig fruit. Bella lust alles. En ze ziet er puik uit, na één week bijvoeren uit de tuin.

Vandaag eindelijk tarwe zaaien.

Het is voor mij een mijlpaal. Tarwe.

Want, gaat het dit jaar lukken?? Tarwe op zandgrond, onbespoten, niemand doet dat hier. En alle vogels uit de hele omtrek duiken in onze tarwe, omdat het het enige tarweveldje is. En er zijn nog veel meer mitsen en maren.

Tóch proberen. Omdat tarwe nou eenmaal een super graan is. Voedzaam, en vol gluten. Samen met rogge en mais kun je daar zelfvoorzienend van leven.

Daarom ..... dus toch.

Maar vóór dat zaaien, wil ik eerst even mijn uitzicht laten zien. Want de koeien lopen hier aldoor weer in de buurt. Ze komen eraan zodra er iemand is, en er wat te zien is. Al is het gewoon saai tarwe zaaien.

En dieren, dat is het mooiste uitzicht wat je kunt bedenken!

En dan bedoel ik niet alleen de grote dieren. Ook de kleine dieren, daar kun je nooit genoeg van krijgen.

Het is opvallend hoeveel bijen er nog zijn. Komt door het warme weer natuurlijk. Hopelijk kunnen ze de schade door de droogte nu inhalen. Nog véél honing peuren, zodat ze goed de winter doorkomen.

Wat ook scheelt is als je veel najaarsbloemen hebt. Dat is voor de bijen essentieel, die late bloeiers.

Haha maar goed dat de privacy regels niet voor de dieren opgaan. Zomaar een bijtje, met haar achterwerk op de foto. Ja dat mag dus. Nog.

Hoewel ze zich meteen verstoord omdraait.

'Ja? Wat moet dat daar?'  😠😠

En dan gaan we aan de gang.

Helemaal achter uit de container komt de handzaaier. Hij is stokoud. Al méér dan honderd jaar. Hij is ooit met de Marshall hulp naar Nederland gekomen.

Na de oorlog was hier niet genoeg diesel, voor de trekkers, en toen stuurden de amerikanen deze apparaten op, voor boeren en tuinders. Zodat er wel gezaaid kon worden. Met de hand.

Klaas heeft hem gerepareerd. En hij loopt als een zonnetje.

Ik ga even 'oefenen' op het droge, met wat graan van de kippen. Maar er komt niks uit! Wat nu?

Misschien komt het, omdat de grond daar te hard is? Zodat het wiel niet kan draaien?

Ik besluit om maar gewoon meteen 'voor het echie' te gaan, op het eindeloos geharkte en geschoffelde lapje grond. Eerst lijnen trekken, netjes naast elkaar, en dan aan het zaaien.

Spannend!! (vond ik) (verder niemand waarschijnlijk 😊)

En wat denk je?????

Hij doet het!! Voor het eerst sinds ik hem heb doet hij het echt! Lang leve Klaas!

Weten hoe het werkt?

Nou, als je de zaaier voortduwt, dan maakt het voorste wiel een voor in de zachte bodem.  Vervolgens, door het draaiende wiel, vallen de zaadjes in een mooi rustig tempo omlaag in die voor, door een gaatje.

Daarna duwen twee kleine ploegschaartjes aan weerszijden de aarde weer over die zaadjes heen, en het achterste wiel, dat is een soort van wals, drukt het stevig dicht. Het is echt geniaal bedacht, ooit!

Rechte lijnen trekken, dat kun je doen door verderop twee ijkpunten te zoeken in elkaars verlengde. In het verlengde daar weer van trek je dan je eigen lijnen. Bij mij waren de ijkpunten de palen van de bonen, in het veldje achter. (foto boven)

En natuurlijk liep het niet allemaal van een leien dakje. Ik laat niet alle bloopers zien want dan zit ik om 01.00 uur nog te typen. Maar natuurlijk gaan bijvoorbeeld de plankklompen kapot. Niet één keer maar twee keer.

En valt de zaaier om, vól met kostbare zaaitarwe. En lopen de lijnen ineens scheef. Nou ja, dat soort dingen.

En toen ik op driekwart was van het veld, was de zaaitarwe op. Iets te dik gezaaid dus.

Goed. Morgen verder.

Nog even dat tweetal dan. Kijk hoe ze knuffelen!

Het was weer een bijzondere dag!

De dagen worden in hoog tempo korter. 's Avonds na zessen is het in no time donker, en 's avonds buiten werken zit er niet meer in.

Maar binnen, dat is andere koek.