Hoi.
Leuk dat je vandaag komt kijken, wat we hier zoal beleven.
Het is nogal eentonig deze dagen. Namelijk .... spitten en spitten. Dat moet nou eenmaal gebeuren. Ik ben er nog ongeveer een week mee bezig.
Maar nu we toch hier staan .... zo in de voortuin ... maar even kijken bij de Magnolia. Die vroege bloeier, zelfs zó vroeg, dat vorig jaar de bloesems doodvroren. Maar dit jaar gelukkig niet.
Oh .... wilde je toch even het spitten zien? 😊
Haha .... het verveelt nooit hoor! In het zweet des aanschijns .... de dorens en distels van het veld .... eruit spitten.
Af en toe leunen op de spitvork. Rondkijken. Naar het gebuitel, van de kieviten. Ik hoop zó dat er dit jaar jonge kieviten komen. En de eerste zwaluwen scheren ook alweer over het water. Mooi ..
... maar allez hop .... verder maar weer. En dan is het bonenvak ook af. Nu nog maar twee vakken te gaan.
Tijdens de koffie glipt Bekje mee naar binnen. Ze is eigenlijk altijd buiten, 's nachts en overdag. Maar heel soms komt ze mee naar binnen. Voor wat melk. Of even op schoot. Of even op de vensterbank zitten, in de zon.
Zó behendig en sierlijk manoeuvreert ze tussen de aloe vera's door. Ze zal zich echt nooit bezeren.
We hebben haar pas tien maanden, ons gevonden katje, maar het lijkt alsof ze er altijd al is.
En nu we toch foto's uit de oude doos halen ....
..... even terugkijken?
Je erop verheugen hoe mooi groen het straks allemaal weer wordt. Hoe hoog de rogge wordt. Hoe groot de bende geiten was. En je erop verheugen, dat we over een week of wat alweer met z'n allen gaan peulen plukken.
En sugar snaps ... ik kan ze al bijna proeven!
En dan weer sandalen dragen. En rode nagels en zwarte voeten hebben.
Overigens zijn dit niet de mijne, sandalen noch voeten, want die zien er heel wat minder fraai uit. 😉
👣👣👣👣👣👣👣👣
5 reacties:
Hallo even een vraagje : morgen willen we even struikboontjes halen, maar weet jij welk soort de ouderwetse moestuinsmaak heeft?
Groeten, Margriet
Mijn complimenten voor de foto van de stellata. Ik vind het een prachtige bloem, maar vrouw Helena houdt er niet echt van, dus nooit een onderdeel geworden van mijn eigen kleine tuintje. Nou gebiedt de eerlijkheid mij ook te zeggen dat ik voor alles een kweker ben en geen tuinier. Zo heb ik, misschien wel 30 jaar geleden eens zaden van de Magnolia grandiflora uit het Middellandse Zeegebied gekregen en succesvol uitgezaaid, maar toen er na 20 jaar nog geen vermoeden van bloei te zien was, ook weer vernietigd. Als struik vind ik er echt niks moois aan.
Buiten dat alles, de buurman begon ook te zaniken dat de struik, inmiddels een boompje geworden, de zon uit zijn huiskamer hield. Als je de situatie ter plekke kent, mijn huis staat ten noorden van zijn huis, waardoor mijn buurman waarschijnlijk enige op het Noordelijke halfrond is die last heeft van de Noorderzon. Ik zal dus een beetje zuinig op hem moeten zijn.
Margriet alle boontjes vind ik lekker! Maar als je voor zekerheid gaat kies dan het gewone bruine boontje. Die past goed bij ons klimaat.
De gestreepte kievietsboon (of Borlotti) is wat mooier en dikker, maar heeft ook wel meer warmte nodig om goed af te rijpen. Hetzelfde geldt voor de rode nierboon. Die is ook wat groter, erg lekker, maar er is iets meer risico dat hij niet afrijpt omdat hij meer warmte nodig heeft.
Willem je hebt een unieke buurman! Haha daar zou ik ook zuinig op wezen! :D
Hoi Clarien,
Op wat van grond tuinieren jullie. Het lijkt zandgrond.
Ik kan je geruststellen, ik ben erg zuinig op mijn buurman en toon dat vooral door het contact met hem tot het minimum te beperken. Tot nu toe is het succesvol; hij verkeert nog in blakende lichamelijke gezondheid en mijn bloeddruk was volgens de arts ook nog om door een ringetje te halen.
Hoe je met een kleine moeite toch iets goeds kunt verrichten.
Een reactie posten