Meedoen op afstand?

Met een groep bij elkaar zitten en iets maken. Niks leukers dan dat. Wat je maakt of doet maakt eigenlijk niet zoveel uit. Maar creatief bezig zijn, iets met veel kleuren, gezelligheid.

Het leuke is ook .... je leert iets. Knippen, naaien, combinaties maken, netjes werken.

Zelf heb ik van de verschillende tassenteams naaien geleerd. Dat wil zeggen, netjes naaien. 😊

Vandaag hadden we voor de eerste keer hier in Punthorst een bijeenkomst om tassen te naaien. Rugzakken. Voor in de schoenendozen van Edukans.

Corrie heeft iemand in de kennissenkring die een winkel heeft met kindergordijnen, en die kwam dus met een hele doos mooie kleurige lappen aanzetten.

De anderen hebben ook, net zoals ik, als ze met een tas bezig zijn dat je dan in gedachten daar een kind mee ziet lopen. Dat maakt het werken eraan nog leuker.

En weer iemand anders, Gonnie, van de wijnen, mailde van de week of ze 'op afstand' mee kon doen. Omdat ze niet steeds naar Punthorst kan komen. Natuurlijk kan dat. Goed idee!

Ze wilde graag nog even de maten van de tas. En kijk, die had Corrie toevallig op een briefje geschreven dat ze bij zich had. Hoef ik alleen maar een fotootje te maken! (klik op de foto voor een vergroting)

Dus als je dat ook leuk vindt, doe dan ook mee op afstand! 

Hierboven zie je een serie katoenen stroken, waar ik vandaag mee bezig was. Daar zijn koordjes van gemaakt om de tas mee dicht te trekken. Dat gaat best snel. De stroken zijn 5 centimeter breed (ik vond ze toevallig kant en klaar in een kringloopwinkel) en je vouwt ze vierdubbel.

Zigzagje eroverheen en je hebt een sterk trekkoord.

Stanieke had een mooi plan voor al die lichte effen stoffen die we hebben. Daar maak je een stevige rugzak van en dan naai je er gewoon een kleurig lapje tegenaan. Je hebt dan meteen een zak aan de buitenkant.

Ja je kunt het zo makkelijk of moeilijk maken als je zelf wil. Er zijn geen regels. Alleen dat het een rugzak moet zijn voor een kind.

  

Buurvrouw kwam even kijken. En bleef. Ze had geen naaimachine bij zich maar heeft stapel tassen en stroken voor de banden voorgeknipt. Ook weer heel handig.

En iemand anders uit de buurt kwam langs en had een doos bij zich met twintig prachtige rugzakken.

Tot januari kunnen we de rugzakken inleveren. Voor dit jaar. Er zijn er nooit teveel dus doe vooral mee!

Ik ga maar eens aan het opruimen.