Hier en nu.

Hoe was jouw maandag? Viel het mee of tegen?

Bij mij zat hij barstensvol. Van alles door elkaar.

Van 't weekend had mijn moeder een pan stoofperen geschild. Dus vanochtend heel vroeg had ik die opgezet. Want ze worden heel snel bruinig. Marc vroeg laatst in de reacties hoe ik die peren weck.

Komt'ie!

Schil een 10 liter pan vol peren, in helften of in kwarten, pitjes eruit. Ik schil ze net als mijn moeder, namelijk een klein beetje van de schil laten zitten. Dat is lekkerder. 😊

Dan aan de kook brengen met een liter sap. Ik gebruik druiven of pruimensap, die ik licht heb gezoet. Zo'n 150 gram suiker op een liter sap. Zo kun je ook weer een deel van je oogst wegwerken als je heel veel fruit hebt. Er gaat verder geen suiker bij de peren alleen twee kaneelstokjes. Dit is genoeg voor zo'n 8 grote weckpotten. Dus per pot minder dan 20 gram suiker toegevoegd.

Laat een half uurtje zachtjes koken, dan de peren in de schone potten, sap bijgieten tot anderhalve centimeter onder da rand. Afsluiten, en in de oven op 120 graden. Zodra je bubbels ziet zet je de oven uit. Laat afkoelen. Klemmen eraf, potten goed wassen vooral bij de elastieken.

Klaar. Je hebt superlekkere en niet al te zoete stoofperen. Voor bij het ijs, door de muesli, of gewoon bij aardappels en vlees. Altijd lekker die peren!

Verder was het weer poets dag. En naast de gewone was nog zeven bedden extra verschoond van alle loge's. Blij dat we bijna alleen maar wit beddengoed hebben. Alles wit. Geen gezeur. Geen gezoek welke sloop bij welk overtrek moet.

Op maandag vind ik de combinatie van boer en boerin tegelijk zijn echt moeilijk. Ik ren van de ene kant naar de andere. Heb er gewoon nog geen balans in.

En als je dacht dat je alleen op kantoor 'deadlines' hebt ... nee hoor. Hier zijn ook steeds dingen die NU moeten. Omdat het anders bederft, of omdat de loonwerker komt, of omdat er iets geks is met een dier. Dat heeft altijd voorrang. Iets met een dier.

Heel bijzonder ..... ik heb nog nooit zo sterk in het 'hier en nu' geleefd als hier en nu op de boerderij. Waar steeds zo veel te doen is. Je hebt gewoon geen ruimte in je hoofd om te piekeren over gisteren en morgen.

Vandaag slokt je helemaal op

Ook ben ik haast niet bezig met wat 'buiten' gebeurd. En dat wordt niet altijd gewaardeerd. Zoals een lieve vriendin uit Bussum laatst zei ... we horen niks meer van je. Het zou leuk zijn als je af en toe es wat van je laat horen.

Oops. Tja ... helemaal gelijk had ze. Slik.

Hoe kan je dat nou uitleggen?

Boer en boerin tegelijk. Het is geweldig leuk. Precies wat ik wilde. Maar er is, zeker in zo'n eerste jaar, weinig ruimte voor iets anders dan 'hier en nu'.

Misschien gaat dat volgend jaar beter?

Ondertussen zie je de klussen van vandaag voorbij komen. Ook de mais is geknipt. Met Hendrik Jan. Levensgevaarlijk was dat, want de dieren scharrelen om ons heen en HJ sneed zowat de hele staart van Bekje in tweeën.

Daartussen stond ook nog de popcorn mais. Dat was een experiment. Een mislukt experiment want die kwam niet op. Te traag. Uiteindelijk zijn er nu een kolfje of zes, van die kleintjes.

Wel grappig, het zijn keiharde korrels. Ze zijn zo hard, de kippen lusten ze geeneens. Dus wel echt geschikt om te poffen. Volgend jaar weer proberen. En dan eerder zaaien!

Er kwam bezoek. Een heleboel zusjes, met hun moeder, kwamen helpen met een deel van de tuin, de bladgewassen en de koolgewassen. Nu is dat weer een stuk leger. Scheelt mij een hoop werk, en scheelt verspilling!

En dan weer terug naar de boerinnentaken.

Paul was ook boerin vandaag. Hij kookte.

We kregen zo'n bord met van dat metsel eten, met veel rijst en pindasaus en gekookte eieren en oja ook nog wat bonen.

Je ziet het .... het was erg lekker! :D