..... boer en boerin tegelijk? ....
Maandag is gewoon niet mijn dag. De omschakeling van de rust en het ontspannen niets-doen op zondag, naar een drukke en strenge maandag met wel duizend klussen .... daar heb ik grote moeite mee.
Herken je dat?
Neem nou vandaag. Dat hele huis moest weer gepoetst worden want je bleef plakken aan de vloer, en toen moesten er bedden op het land worden uitgeharkt. Wassen draaien, en die ophangen, en de catering verzorgen voor spontaan maandag bezoek en voor de bouw en voor onszelf.
Brit uitlaten, en de zaailingen moesten naar buiten en de pootaardappels ook (want die staan binnen als het koud is 's nachts) ....
...... en de snelle kiemers moesten worden verspeend, in een groter bakje gezet dus. Ja sommige bloemen gaan sneller dan anderen. Dat kan dan niet wachten.
Nou vervolgens kon was nummer één naar binnen, en was twee en drie naar buiten. De bedden verschonen, de voortuin en de borders voorzien van een laag koemestkorrels, en de borders snoeien.
Pffff dan ben ik al bek-af. Koffie!!!!
Maar dan is het pas 11.00. De emails beantwoorden en de kachels schoonmaken. De as gaat in de emmers of op de compost. De bedden van de doperwten en de capucijners wieden ... en kijk nou, ze komen al op!!
Dat betekent dat er gaas langs moet! Want dan kunnen die erwten gaan klimmen! :D
Het bed voor de bietjes moet worden omgespit, want dat gaan we later deze week inzaaien. En op het mooie voorbereide bed voor de wortels is iets te zien, een kadootje van onze kleine bandiet!
Hoe leer je een hond nou om over de paadjes te lopen??
Nou. Verder vandaag. Spitten spitten en harken harken.
Wat een klaagzang he? Dacht je een vrolijk verhaaltje te vinden hier .... nou helaas .... vandaag even niet.
Dan zie ik de trekkers rijden met de collega boeren .... die hebben ook hard gewerkt op het land, en die rijden naar huis alwaar een lekker bord eten op hun wacht en schone gestreken kleren en een schoon bed.
Maar als je boer en boerin tegelijk bent, dan moet je na dat landwerk ook nog es boodschappen halen, koken, was van de lijn halen en opvouwen, strijken,
Ohhh wat kan je jezelf bloedchagrijnig maken met zulke gedachten!!!
En dan gaat alles mis .... dan plakt een ei vast in de doos en breekt kapot. Dan zijn ook net de vaatwasblokjes op. Dan hapt Brit met haar bloedbekkie (melktandje eruit) in je mooie witte pas gewassen lakens .....
Ja ik moet nog even zoeken naar de balans. Hoe doen andere boerinnen dat? Het huis maar wat meer laten verslonzen in deze drukke voorjaarsmaanden? De huishoudelijke taken delen met manlief? De hond maar steeds in de bench zetten?
Hmmm spreekt mij allemaal niet zo aan .... maar kijk nou es ... wat een lieverd ... na een drukke werkdag (met veel meer stress dan ik heb), gaat hij strijken, waar ik een broertje dood aan heb!
En Brit, die netjes het ei opruimt! :D
Fijn als de familie helpt! :D
Ja ... het is gewoon even wennen allemaal. Want hoe idyllisch ook, het leven op de boerderij, 't is niet alleen maar rozegeur en maneschijn, maar ook gewoon keihard werken. Voor Paul, omdat alle rekeningen ook betaald moeten worden, en voor mij, omdat er nou eenmaal elke dag heel veel te doen is.
Nou. Dankjewel voor je luisterend oor, of lezend oog, of hoe noem je zoiets.
Mijn chagrijn is gezakt, en kijk, het is toch wel een leuk stel zo! Het wordt uiteindelijk vast wel een goed huwelijk!!
14 reacties:
Het is ook niet niks wat je op maandag gedaan hebt. Mopperen mag, zolang je er niet in blijft hangen. Lief van je man om te strijken. Zie ik mijn man niet zo snel doen.
Wat een heerlijk verhaal om te lezen en te zien voor een kantoormiep zoals ik. Ik wens je een fijne avond.
Herkenbaar hoor! Zeker in deze tijd zoveel te doen.....En dan is alles en iedereen lekker buiten en dan nog weer die boodschappen of die wasmachine die klaar is aaaarchhhhh
X Es
Zolang je het niet als 'moeten' ziet, is het pure rijkdom dat je het zelf kunt indelen zoals jij het wilt! Ik ben nu bewust weer in vaste dienst bij een baas en ben jaloers op je. Ik heb de hele dag binnen gewerkt terwijl het het mooiste weer van de wereld was. Bleh. Gelukkig kan ik genieten van jouw leuke verhalen hahaha.
Mag ik je ondanks al die drukte toch een vraag stellen?
Hoe houd jij je was schoon (van de lijn halen, opvouwen, opruimen), als je ook in de aarde aan het wroeten bent?
Je antwoord zou mij misschien kunnen helpen.
Alle gekheid op een stokje. Ik heb diep respect voor jou om wat je allemaal op één dag doet.
Wat heerlijk om je blog te lezen. Ik had vandaag net zo'n dag als jij. Gewoon te veel. En als ik aan morgen denk bekruipt me hetzelfde gevoel. Want, hoewel veel gedaan, er ligt nog steeds (te) veel waar ik vandaag niet aan toegekomen ben. En eigenlijk vind ik het werk niet eens erg. De meeste dingen zou ik het liefst met plezier en een glimlach willen doen. Vooral de moestuin! Dus morgen ga ik heel erg mijn best doen om er van te genieten, ook al is het nog steeds overal tegelijk naar grijpen.
Denk ook dat meespeelt dat het opzetten van een nieuwe tuin heel veel werk is. Volgend jaar gaat het vast beter. En misschien is een beetje downsizen ook een idee?
Drukke tijd nu hè. En je moet van alles uitzoeken wat je vroeger op de "automatische piloot"deed. Sterkte en geniet!
Fijne dag, groetje, Thea
Vind dat je het afgelopen jaar veel dingen hebt meegemaakt die over het algemeen als de meest stresserende gebeurtenissen in een mensen leven worden gezien. Jullie verhuizing was bijvoorbeeld een droom die werkelijkheid werd, maar alle veranderingen leveren ook altijd stress op. Alles zal volgend jaar een stuk beter gaan en gemakkelijker zijn, als je de routine eenmaal te pakken hebt.
En een hond erbij...mag je niet onderschatten,die vraagt aandacht en sommige dingen moet je aanpassen in functie van hem.
Wij hebben buren waar de hond heel zijn leven achter tralies zit.Zo zielig!
Onze 2 honden komen niet inde groentetuin.We hebben die omheind.Nu er omboordde bedden zijn en duidelijke paden zou het wel mogelijk zijn om een hond te leren waar hij wel en niet mag lopen.Maar dat vraagt weeral tijd en geduld..Zal zeker beter gaan als alles begint te groeien,.Hij moet duidelijk kunnen zien waar de paadjes zijn.
Heel herkenbaar. Misschien leuk om te vertellen dat de man en ik ons nu kapot vervelen in een rijtjeshuis met kleine tuin. Echt waar.....
Ooit had ik ook een vette dip, o wat moet ik toch altijd veel doen. Heel toevallig kwam ik toen in de bieb het boek 'Soms was het haast te veel' van Johan van Dorsten tegen. Sinds die tijd kijk ik heel anders tegen mijn ' harde werken' aan. ( Ik vind trouwens niet dat je klaagt hoor)
Één voordeel: de dagen lengen! Dank voor je fantastisch leuke blog. En geniet van je prachtige plekje op aarde.
lieve reacties! dank jullie wel hoor, dat is weer een opsteker!! :D
Liane, leuke vraag! Ik neem de was meestal mee op weg van de tuin naar huis, en dan zijn de handen inderdaad pikzwart. Ik veeg ze eerst uitgebreid af aan een lap of m'n broek. Vervolgens eerst de donkere was eraf, dat scheelt ook al. Ja en de witte was maar een beetje slim vastpakken, waar de vlekken niet zo opvallen ... :D:D
haha, Brit is je gewoon aan het helpen op de bedden, ze
maakt voor jou de gaatjes waarin je de plantjes kunt planten
Lijkt me heerlijk om allemaal verse groente uit de tuin te kunnen hebben. Ik snap wel dat het heel hard werken is, dat is nou weer zo jammer aan het wonen op een boerderij.
Een reactie posten