Heaven ... boven de Beentjesgraven.

Langs ons huis loopt een vaart, de Beentjesgraven. Elke ochtend en avond gaat de wandeling daarlangs. 's Ochtends lopen we naar het oosten, waar je het ochtendgloren ziet. De mooiste kleuren aan de hemel, vlak voor de zon opkomt.

Dat kan je elke ochtend zien maar je krijgt er nooit genoeg van.

Vlak na zonsopkomst is het een drukte van belang op het dak van de paardenstal. Want met vereende kracht wordt daar de houten bak van de schoorsteen bevestigd. Onze timmerman ligt eerst languit op het dak om een vierkant gat uit te zagen.

Dan helpen Jan en Hendrik ook een handje, door de bak vast te houden. Nu kan er aan de binnenkant gemeten worden of hij goed waterpas staat.

'Een tikkie naar het oosten draaien Jan!' roept de timmer vanaf de zolder. De broers draaien de bak iets en dan staat hij precies recht. Hij kan worden vastgeschroefd.

Zo gaat dat dus. Je zaagt een gat in het dak. Een vierkant gat waardoor je recht de wijde hemel in kan kijken. Dag hemel! Dag Henk! :D

En dan die houten bak erin, vastmaken, en je hebt de basis gemaakt voor je schoorsteen. Een prachtige mooie vierkante bak is er nu die loodrecht naar de hemel wijst. Wat een mijlpaal weer. Om in de toekomst de paardenstal lekker warm te krijgen!

Binnen ligt dat stuk van het dak wat is uitgezaagd. je kunt mooi zien hoe zo'n dak is opgebouwd. Bovenaan de schuine balken die de kap vormen. Waar bovenop het riet ligt. Daaronder zit de nokbalk, dan een open ruimte waar de isolatie komt, en daar weer onder de binnenbetimmering.

En aan de binnenkant, tegen die lichte balkjes aan, daar komen platen of planken, en daar wordt straks gestuct. En geverfd. Zo zit dat dus. Zo ziet een dak-doorsnede eruit. Nou .... dat had je altijd al willen weten toch??? :D:D

Ik mag wat opruimen en wat glas vegen. Naja moet ook gebeuren. En ondertussen foto's maken van kleine details.

Zo'n trap, schuin tegen het dak aan, waar iedereen als apen op en af klautert ... die zit dan gewoon vastgeklemd met twee schroevendraaiers tussen de klinkers.

Kijk dat is dat weer mooi bedacht toch? En het werkt. Ik zie tenminste niemand omlaag tuimelen.

Vanmiddag ging weer een auto spullen weg. Maar de eerste Kringloper waar ik kwam ...... die wilden het niet hebben. Breng maar naar de stort, zeiden ze. Zonde! Er zat een prachtig badmeubel bij en een mooi kastje voor in de badkamer. Helemaal goed nog.

Op weg naar de stort kwam ik langs een tweede kringloper, hier op Staphorst. Daar maar even proberen en daar wilden ze het wél hebben. Gelukkig! En wat een mooi centrum was dat hier! Een combinatie van Kringloopwinkel en gehandicaptenzorg.

Binnen wordt je meteen omringd door een warme sfeer. Lieve mensen, een gezellige koffietafel, héél veel boeken en leuke zelfgemaakte spulletjes.

Wat  opvalt ... er liggen hier bij de tijdschriften geen 'Linda's' of 'Wendy's' en ook geen Prive's en Story's. Andere bladen en boeken liggen hier, en er is vriendelijkheid en warmte. Je voelt je meteen op je gemak.

..... en kijk wat daar staat! Toch veel beter hier op z'n plek dan dat het in elkaar was gebeukt op de stort?

Bij de kassa verkopen ze eigengebakken kruidkoek en van die hele dunne wafeltjes. Kniepertjes. Heel lekker. Maar ze zijn zo dun dat je er wel zes of zeven moet eten.

Na vier uur zakt de zon alweer snel naar de kim. Om ook nog het avondrood te zien, moet je de andere kant op lopen langs de Beentjesgraven. Naar het westen. Langs het water met de snaterende eenden.

Wat ook grappig is, is dat het wandelpad soms wordt versperd door touwtjes dwars over het pad, bij de bruggetjes. Dat is voor de koeien. Die lopen 's avond terug naar de stal, en worden door die linten de goeie kant opgestuurd.

 


Allemaal leuk en aardig voor die koeien ... maar als je hier s avonds laat in het donker langs loopt dan moet je verdraaid goed weten waar die touwtjes zitten. Want anders breek je je nek erover en valt je mobiel bijvoorbeeld bijna in de Beentjesgraven.

Maar ja, de koeien gaan voor he?

Mooi he, heaven boven de Beentjesgraven. Daar wordt je stil van