Paterswoldseweg, Groningen.

             

De Paterswoldseweg. Sjongejonge wat is die weg lang zeg! En ik heb hem niet eens helemaal afgelopen. Een stuk ervan heb ik gelopen vandaag, op weg naar een afspraak. En weer terug natuurlijk. Moestuinen zag ik er niet. Maar wel vele andere leuke dingen.

Loop je mee? Kijk we hadden zelfs nog een spatje zon in Groningen!

In plaats van moestuintjes zie je bij veel van die oude huizen hele oude schorrie morrie stoeltjes in de voortuinen staan. Daar wonen meestal studenten! Zo eind van de middag zitten ze daar met een kratje gezellig in de zon. Ja die hebben een best leven! :D

Behalve studenten zijn hier ook veel ouderen. Veel zag ik voor het raam zitten. Te kijken naar buiten. Want er is genoeg te zien op straat, ik zou daar ook best willen wonen als oudere. Er zijn hier brede trottoirs, er rijden veel bussen, je kan overal heen met de bus. En er is een winkelcentrum om de hoek. Veel auto's en fietsers, veel te zien.

De Vensterschool. Zo'n oude school, onder architectuur gebouwd denk ik, maar nu stok en stok verwaarloosd .... Van die gele raampjes, dat zie je toch nergens meer?

Ook portiekflats zijn hier veel. Daar leek mij vroeger erg leuk, om daar te wonen en dan daar boven aan het einde van zo'n trap je voordeur te hebben.

Vensterbanken, ook altijd boeiend.

Er komt maar geen einde aan. Na een paar kilometer .... nog steeds Paterswoldseweg.

Er wordt flink gesnoeid. Maar helaas wil het hier niet helemaal lukken met die tak. Soms wil je gewoon teveel van zo'n apparaat. Dat doet mij denken aan onze eigen hakselaar, die staat ook al twee jaar op non-aktief. Ook door zo'n soort tak.

(zucht)

Iets verderop ... een simpel beeld van een vrouw, voor een appartementencomplex. Wat mooi, dacht ik, een moeder met een baby. Maar het was helemaal geen moeder met een baby. Het was een dame met een kat. Grappig ...

Ja katten zijn hier heel veel. Je struikelt er over.

Jaja er is veel te zien aan de Paterswoldseweg. Mooie bloeiende boompjes. En kijk, zo'n flat. Dat blijft toch iets speciaals. Zoveel mensen die samen in één gebouw wonen. Je zal bovenin wonen, wat een uitzicht.

Wat ook mooi is is die strakke lijn van die trappen links.

Ja en ook, dat er dan één man te zien is. Dat verandert meteen het hele aanzien van zo'n flat.

Bij sommige straatnamen staat een uitleg. Zoals bij de Muntinglaan. Professor Munting. Wie zou dat zijn? Hij is al ruim driehonderd jaar dood, maar niet vergeten dus.

Vanavond even op hem googelen.

Op de terugreis lijkt de Paterswoldseweg nóg langer, je krijgt er honger van. Nee ik heb geen gehaktbal uit de jus gekocht, maar wel twee kroketten.

En dan zijn we alweer op het station. Vanaf de hoge brug van het Emmaviaduct kom je met een lange trap zó uit op het perron. Heel makkelijk! En daar is ook alweer een pianoconcert gaande!

Het is een man uit de Oekraïne, die aandacht vraagt voor zijn land. Dat denk ik tenminste, gezien de poster ernaast. Ja, volgende week is dat referendum natuurlijk.

Inmiddels heb ik professor Abraham Munting gevonden. Ge-wel-dig. Zo kom je heel stomtoevallig aan de mooiste dingen. Hij blijkt een hele beroemde botanicus te zijn geweest. En het mooiste ... hij maakte de prachtigste tekeningen en schetsen van planten!


                      


Maar es kijken of er nog een boek van hem te krijgen is!