Onze geraniums hebben geen bloemen in de winter. Alleen maar groen blad. Saai? Valt mee hoor. Dat groen is best mooi. En het is juist leuk om te wachten tot er in het voorjaar, eindelijk, weer bloemen aan komen. Ergens op moeten wachten maakt het leuker.
Maar we zijn niet meer zo gewend om op dingen te wachten. Het hele jaar door kun je alles eten wat je wil, en de meest prachtige bloemen zijn beschikbaar, de hele winter door kun je geur en kleur en bloei in huis halen. Ik doe er ook aan mee hoor ... kijk hier zijn mijn kleurtjes ....
Maar toch .. maar toch .. dat wachten ergens op heeft ook wel iets.
Die geranium, die keert zijn groene blaadjes naar de februari zon ... en als straks het licht langer wordt, en feller, dan gaat hij aarzelend bloemen maken ... dat is toch eigenlijk mooier dan die 'instant' kweekbloemen ...
Kijk es hoe mooi hij zijn blad strekt naar het licht. Alles opvangen.
Ook op de tuin is het mooi in het zonnetje. Ook daar is het weer wachten op de eerste jonge bladgewassen. De bijen zijn aan het uitzwermen, want de zon schijnt precies op de kasten. Ook zijn er hier en daar al bloemetjes beschikbaar voor ze.
Wilde paardebloemen, vol met knoppen. Als je die óók hebt, heb je geluk, want dan hoef je niet langer meer te wachten. Dan heb je nu al je eerste bladgewassen, voor door je stamppot of omelet of salade, voor een goeie voorjaars magnesiumboost!
Kijk hoe mooi weer, zo'n vroeg februari werkstertje, die al stuifmeel haalt. Ik kan daar uren naar kijken.
Maar dan!! O NEE!!! Iets gruwelijks op de tuin te zien!! Allemaal dode kikkers in de vijver!!
Ze zitten echt overal. Drijven met dik opgezette pootjes en voetjes tussen het blad, of zitten vastgeklemd onder een blad of tak! O wat zielig ... die arme arme kikkers!!
Ik vis ze er uit maar ze zijn echt dood. Morsdood. Hoe dat nou weer kan? Ik heb destijds het ijs in de vijver elke dag kapot gemaakt. Voor de kikkers. Maar toch zijn ze nu dood. Uiteindelijk tel ik er zeven.
Ja ... wat is wijsheid? Ik weet niet veel van kikkers. Hoort dat zo? Dat ze doodgaan in het voorjaar? Volgend jaar willen we een grote paddenpoel aanleggen maar nu weet ik het niet meer zeker. Het is namelijk écht niet leuk om een hele vijver vol met kikkerlijkjes te vinden!
Ze worden netjes begraven, op de composthoop.
Nou, goed, we lopen maar weer verder. De volgende stop op de tuin ... is bij het mislukte eerste zaaibedje. Tja ..... het was toch te vroeg schijnbaar om in januari al te zaaien. Er komt niks op van de spinazie en de raapsteel. Nou, dan volgende week maar een tweede poging.
Ook ga ik vandaag weer een volgend bed openleggen. Dat wil zeggen, het blad en de grove mulch er af harken. Want dit is een bed van het wortelvak, en hier wil ik volgende week de eerste wortels zaaien en de eerste uien poten.
Om wortel te zaaien moet je een mooi vlak zaaibed hebben, zonder rommeltjes. Dus hark ik nu het meeste aan de kant, en dan volgende week vlak vóór het zaaien komt de rest wel.
Zo'n 'open' bed ruikt lekker, naar aarde en naar voorjaar. De damp komt eraf.
En verder gaan we vandaag alle restanten oogsten. De laatste boerenkoolplant gaat eraf. Hij is mooi schoon, geen beestje meer te zien omdat het gevroren heeft.
En de spruiten, die zien er niet zo mooi uit ... een beetje aangevroten door de hazen. Maar vergis je niet hoor. Zelfs zo'n zielige plant maakt steeds weer verse spruitjes aan, ook nu nog in februari. Kijk maar even mee als je hem opzij buigt.
En er was ook nog een rij vergeten pastinaken. Ja die groeien onder de grond natuurlijk en het loof is allang weg .... dus dan zie je ze niet meer en moet je er naar zoeken. Ik vond er nog zes. Toch een leuke winteroogst!
En nu we toch hier zijn, en het zonnetje schijnt zo lekker, gaan we meteen maar de kuil openen en alles opgraven en meenemen. Héél voorzichtig openmaken die kuil, want er zitten muizen in, dat hebben we de vorige keren gezien.
Eerst de plaat eraf, dan het blad weg scheppen, de stenen en plankjes eraf. En, hoe is het met de aardappels? Niet bevroren?
 |
En hier, helemaal in het verre bos, alleen maar beschermd door de kuil en door gewoon wat blad, kunnen de aardappels dus overleven! Wat een goed nieuws! Helemaal geen ingewikkelde dingen nodig om je voorraad de winter door te halen! :D
Kijk maar es hoe levend die piepers zijn! Ze hebben allemaal kleine uitlopers! Prachig!!
En hoe simpel kan het zijn. Hier zie je de ingrediënten van mijn improvisorische kuil. Een kuil dus, en kratten, en een doek, wat plankjes en wat stenen. verder nog een dikke laag oud blad voor de isolatie.
Simpel, goedkoop en effectief, voor als je ook je oogst voorraad ooit es wil opslaan en (net als wij) geen kelder hebt!
Dit keer neem ik alles mee naar huis. Het is nog zo'n 20 of 25 kilo aardappels, wat bieten en een handjevol worteltjes.
Nou dat is toch weer een gezellige fiets vol vandaag!!
8 reacties:
Die kikker zijn waarschijnlijk te vroeg wakker geworden door de hoge temperaturen en dan toch nog gepakt door de vorst... tenminste dat denk ik. Ik dacht eigenlijk dat je het ijs net niet stuk mocht slaan, de drukverplaatsing die je veroorzaakt zou slecht zijn voor vissen. Toch leuk dat je met zo'n volle mand kunt thuis komen op dit moment van het jaar :-)
Inderdaad mag je het ijs niet stuk slaan, dan kunnen de vissen en meer dood gaan. Volgende keer een grote bos takken of riet in de vijver zetten.
Gr Jan Wilde een Tuin.
Wat moet dat een voldaan gevoel geven zo laat in het seizoen en dan nog zoveel te oogsten.Dat is echt tuingeluk!
Ik hoop dat het nog prima zal smaken.
Ga ik ook eens proberen komende winter!! Heb al een plekje in gedachten..
Kun je alle groenten erin doen of zou je toch bepaalde groenten niet in de kuil doen?
Groetjes Anita
Als je straks een grote padden- en kikkerpoel zult hebben, zullen de kikkers meer overlevingskansen hebben. Ook ik heb gehoord dat hakken in het ijs niet goed is voor de levende have.
Probeer een stuk ijsvrij te houden. Ik deed het ook wel zoals "Jan wilde een tuin" hierboven opmerkte.
Wat had je een heerlijke hoeveelheid voedsel van het land gehaald!
hartelijke groeten, Zem.
Door het ijs stuk te maken breng je het water in beweging en dat schijnt niet goed te zijn voor de kikkers. Of gewoon pech natuurlijk.
Hoe gaat dat zeil om de aardappeltjes heen? En loopt het niet helemaal vol met water? Wat een goede oogst! Kan niet wachten weer te beginnen met oogsten hier :)
Het is geen zeil maar doek, dat was tegen de vorst. Dat spreid ik zo´n beetje over de kisten heen. En nee het loopt niet vol gelukkig want het is zandgrond, en het water loopt gewoon de grond in. Ook staan de kisten op stenen mocht er es zware regenval zijn. Dan staan ze nog steeds droog.
Een reactie posten