Dipje.

Februari dipje? Hormonen?

Wie zal het zeggen? Misschien kwam het ook doordat de één na de andere vaste deelneemster aan de vrijdagse tassendag zich afmeldde voor vandaag ....

Ik dacht, misschien is het tijd om te stoppen, met die tassendagen. Want ik krijg het toch te druk met allerlei andere dingen dit voorjaar. En misschien hebben de anderen geen zin meer. Ze zijn vast zát van steeds maar die tassen maken. Ja, laten we maar stoppen.

ONZIN natuurlijk! Zoiets komt uit je eigen brein. Uit je eigen stemming. Want er blijkt dat niemand wil stoppen met de tasjes! Er kwam zelfs weer een splinternieuwe deelneemster aanschuiven vandaag! En verder ...  gaat het ook helemaal niet alleen maar om die tasjes.

Het gaat erom dat wij hier in Bussum een club hebben gevormd die bezig is met belangrijk werk, namelijk de planeet schoner te maken. Als wij hier op vrijdags bij elkaar zitten en de naaimachines ratelen, dan ratelen wijzelf ook. Steeds meer ideeën komen voorbij van wat we kunnen doen om onze omgeving schoner en groener te maken.

We zijn niet alleen meer een tasjesclub, we zijn een volwaardige Groene Groep geworden!

Petra is benaderd door een dame uit Muiderberg die een club leidt van milieumensen, en ze willen graag de koppen bij elkaar steken (met ons). Nicolette gaat deze week allerlei winkels en bedrijven bij langs of ze daar posters mag ophangen voor weer een andere groene actie.

En onze eettafel, waar we nu dus tweewekelijks bij elkaar zitten, is ineens een centrale plek geworden. We verzinnen vandaag dat we deze tassenbijeenkomsten vanaf vandaag gaan uitbreiden. We gaan hier tweewekelijks praten over alle milieu-acties die we kunnen nemen om Bussum groen en duurzamer te maken! En iedereen uitnodigen die daar al wat aan doet of wil meedenken.

Nu nog een naam verzinnen. Voorlopig wordt het 'Groene Dames'. Totdat de eerste heer zich aanmeldt en dan verzinnen we wel een andere naam. Maar ....  is dat niet ook een idee voor anderen? Ga es met een aantal buurtgenoten spontaan om de tafel zitten (met koffie en een lekkere taart) om te kijken wat je in je eigen wijk aan duurzaamheid kan doen!

En de tassen ..... die blijven we ondertussen ook maken natuurlijk!

Wat kan het soms helpen om even energie van anderen te krijgen! In je eentje ben je toch maar een kwetsbaar en wispelturig wezentje!

Ineens ziet alles er weer hoopvol uit .. de eerste lading tuinbonen die opkomen .... en de eerste sla zaadjes die in hun bakjes kiemen.

En ... iets heel anders .... maar iets wat mij ook hoop geeft is het meelezen op andere blogs, waar anderen ook worstelen om duurzaam te zijn, met ups en downs.

Neem nou Monique. Ook al zit het haar niet mee qua gezondheid en qua financiën, ze doet er álles aan om duurzame producten te kopen, om géén plastic mee te nemen, en zelfs bio kip te kopen al is die vergeleken met de plof kippen zo ontzettend veel duurder ....

Ja Monique ... maar de kip die jij eet heeft wel twee tot drie keer zo lang geleefd, en vergeleken met z'n plofmaatjes een prachtig leven gehad.

Respect voor jouw pogingen!! En ik weet zeker dat je vele vele anderen inspireert met je verhalen.

Haha we begonnen met een dipje ..... en eindigen met een kipje .... de kip van Monique! :D