Ik geloof dat het Grote Klussen is begonnen ... tenminste Paul ging vanmorgen met een enorme lijst naar de Gamma ... en nu staat hij op een trap in de badkamer. Het plafond te schilderen. Nee, en ik hoef niet te helpen in die badkamer. Gelukkig maar. Samen klussen ... dat werkt niet zo goed bij ons. Nou ja wél op het land hoor, maar niet in een klein badkamertje. Dat wordt ruzie! :D
Dus ik ga ook maar es een lijst maken. Wat gaan we eten met kerst? We zijn alle dagen gewoon thuis en krijgen alle dagen hongerige studenten te eten. Onze eigen kroost en de aanhang.
Je zou het misschien niet denken ..... met al die recepten op dit blog ... maar eigenlijk ben ik helemaal geen keukenprinses. Ik sta vééééél liever op het land te werken dan achter het aanrecht. Alleen is dat aanrecht nou eenmaal een gevolg van het hebben van een groentetuin. De spullen moeten ook gekookt en opgegeten worden!
En dat is prachtig natuurlijk ... met al die mooie groenten van je eigen tuin aan het koken.
Maar zo'n kerstmenu .... bedenken wat voor gerechten je gaat maken .... en wat er moet komen aan toetjes en aan wijn en borrelhapjes .... pfffffffff niet mijn ding.
In de winkels. Druk natuurlijk. En wat een plastic overal. Gek, ik ben ineens allergisch voor plastic geworden, nu we die stoffen-tassen-aktie hebben. Ik zie het overal. Gelukkig kun je bij AH gewoon je losse fruit in je eigen meegebrachte netjes stoppen. Daar doet niemand moeilijk over.
Maar verder zit bijna alles in plastic. Getver. Ja die falafels kun je ook zelf maken, maar ik wil geen uren in de keuken staan als de kinderen allemaal thuis zijn. Dus hup daar gaat weer zo'n plastic bak.
Wat wel weer leuk is is hoe hier prachtig mooi te zien is wat in ons landje op dit moment vers van het land te krijgen is. Want dat is in de supermarkt meestal spotgoedkoop. Spruiten, pastinaken en wortelen .... allemaal lokaal .... en van het seizoen!
Ik ga ook nog even naar Moeskers Moestuin want onze Bokashi emmers zitten vol. En die gaan niet meer op de thuis-composthoop. Want de toekomstige bewoners van ons huis zitten misschien niet op een enorme berg compost te wachten.
Dus vanaf nu gaat ook ons keukenafval mee naar de grote tuin! Daar is plek zat! De twee bakken afval en een lege oogstemmer gaan mee in de bakfiets.
En het mooie van dat keukenafval is ... het versnelt het composteren. Omdat de wormen en andere dieren nou eenmaal dol zijn op je keukenafval. Dus als je geen mest hebt voor tussen de lagen, gebruik gewoon je fruit en groenteresten!
Wel goed uitspreiden, en afdekken met een laag blad ofzoiets. Anders pikken de vogels de boel overhoop. Ik leg er meestal nog iets op tegen het wegwaaien en tegen de vogels.
Met al die kerstdiners in het vooruitzicht ... maar es even kijken of er nog iets te scoren valt hier op de tuin. Krijg nou wat ..... haha het lijkt AH wel .... OOK spruiten en pastinaken en wortels!
Maar dan zonder plastic!!!
In de kas staan nog bakken zand met daarin bieten en wortelen opgeslagen. Ik haal ze er maar es uit. De wortelen worden wat droog en de bieten worden zacht. Het is ook veel te warm in de kas.
Dus dat mag allemaal mee naar huis.
En buiten ... is nog de kuil ... waar de kisten met aardappels, en ook nog wortelen en bieten staan opgeslagen. Die hebben we nog niet nodig. Ik hoop dat het goed gaat met die voorraden.
Nou en dan weer naar huis. De Bokashi's zijn leeg en de oogstemmer is vol. Mooie ruil! :D
Eigenlijk ... is tuinieren niks meer of minder dan afval omzetten in eten.
Ja, en wat doe je dan met twee kilo een beetje zachte bieten?? Bewaren kan niet meer. En wecken heb ik geen zin in, dat duurt zo lang, en we hebben genoeg potten staan nog.
Nou, dan maar zoetzure bieten er van maken. Pickled beets, op z'n Amish.
Ze moeten eerst in bad. Ze zitten vol met zand.
Zoals je ziet zijn de bieten nog compleet met wortel en wat loof. Ze leven nog! In het koude water worden ze wat steviger.
Voor zoetzure bieten heb je alleen zoet en zuur nodig. Het kan met alles. Honing, appeldiksap, siroop, als het maar zoet is. Voor het zuur kun je ook experimenteren, met rabarber of citroensap bijvoorbeeld,
Maar als je op safe wilt spelen neem dan gewoon azijn en suiker. Ik gebruik zelfgemaakte appelazijn, en neem altijd iets meer dan in de recepten staat, omdat de zuurgraad van mijn azijn iets lager is dan die van fabrieksazijn. Voor twee kilo bieten neem ik een halve liter azijn, 250 gram suiker, een halve liter water, drie kaneelstokjes en wat zout. Verder 4 driekwart-liter schone weckpotten.
Breng in een grote pan water aan de kook en stop de schone bieten erin. Eerst de grootste exemplaren. Ik doe dat met schil en wortel en loof en al. Want hoe meer je eraf snijdt, hoe meer de bieten leegbloeden tijdens het koken.
Na vijf minuten gaan de middelgrote bieten erbij, na nog vijf minuten de kleintjes. Dan nog een kwartier koken, het gas uit, en nog een kwartier nagaren.
Giet de bieten af, spoel ze koud, velletje eraf wrijven of schillen, en snij ze in stukken. Maar niet te klein. Hoe kleiner je de stukjes snijdt (of raspen, nog erger) hoe meer vitaliteit je kwijtraakt van je groente, want dan gaan er vele vele cellen kapot.
Kook de azijn, suiker, water, kaneel en een theelepel zout in een pan tot siroop en voeg de bietenstukjes toe.
Als dit mengsel kookt haal je de kaneelstokjes eruit, en vul je de schone glazen potten. Eerst met biet, dan aanvullen met de siroop tot 1 cm onder de rand.
Deksels met elastiek en klemmen erop, en dan kun je het voor de zekerheid nóg een keer verhitten, in een pan of in de oven. Ongeveer een kwartiertje in een pot of pan water laten koken. Je kunt dit ook achterwege laten als je een beetje ervaren bent met wecken en heel steriel hebt gewerkt. Na afkoelen is het maanden houdbaar. (o en zoals je op de foto's ziet, ik had er nog wat uien aan toegevoegd)
Ik had nog wat siroop over. Dat gaat apart in een flesje, voor in de sladressing.
Zo. Daarna had ik geen zin meer in koken. En ik was alleen thuis vanavond ... ja dan ziet mijn maaltijd er zó uit!
En de wekelijkse recepten met peulvruchten .... daar gaan we in januari weer mee verder!
3 reacties:
Heel herkenbaar, als je er op begint te letten dan erger je je dood aan al dat plastic. In de grote steden vind je gelukkig steeds meer afval vrije winkels, maar hier op het platte land jammer genoeg niet. Ik ben ook volop aan het zoeken naar winkels waar je in bulk kunt kopen of welke zaken goed kunnen in grootverpakking. En voor het kerstdiner heb ik allerlei lekkers gevonden in weckpotten, daar was ik zo blij mee en nog lokaal en ambachtelijk gemaakt ook.
We willen je even hele fijne feestdagen wensen en veel gezelligheid met man en kids. Groetjes en nogmaals dank voor je hulp voor Ionut afgelopen jaar.
Dankjwel Henriette, jullie ook fijne dagen gewenst in Roemenie!
Een reactie posten