Vijver en ontplofte appels.

Ook bij Nicolette heeft het stoffen virus toegeslagen. Als ik haar kom halen voor klussen op de tuin ligt haar keuken vol met lappen. Net als bij mij. Hahaha ... genoeg materiaal voor weet ik hoeveel tasjes. En wie gaat die allemaal maken? Vervelen gaan we ons deze winter in elk geval niet!!

Zoals ik gister al schreef is er in Bussum op 3 oktober een grote anti-plastic dag. Mijn tasjes plan sluit daar mooi bij aan. Maar ... Nicolette heeft vanochtend es even zitten bellen, en wat horeca bedrijven in Bussum bezocht .... en heel veel bereikt!! Er gaat nog véél meer gebeuren dan alleen die tasjes.

Ik zit te popelen om dat allemaal te delen, maar ik wacht even tot morgen, want vrijdag is tassendag, en dan zal ik ook over andere acties vertellen. In de hoop dat mensen geïnspireerd raken om zelf ook dat soort dingen te gaan doen in de eigen omgeving. Ook kwamen er leuke tips van bloglezers. Die geef ik ook door morgen.

En vandaag ... moest er geklust worden op de tuin. De vijver was aan de beurt!

Ruim een jaar geleden, toen ik de tuin net had en de vijver net was aangelegd, hebben een aantal kinderen de hele vijver volgegooid met stenen. Woedend waren we! Maar ja, gebeurd is gebeurd, en die stenen zijn blijven liggen.

Nu was het hoog tijd om al die stenen, en oude plantenbakken, en héél veel half vergane zooi er es uit te vissen. Nou, lekker werkje hoor. Je steekt je handen erin en weet niet wat je eigenlijk vastpakt, want het is stikdonker. Brrrr ... alles voelt glibberig en levend en zompig, daar onderin.

Na twee kruiwagens verrotte planten en een hele bult stenen eruit gevist te hebben, leek het ons wel genoeg. Nu is er weer veel meer ruimte voor al die nieuwe visjes en kikkertjes en andere diertjes die de vijver bevolken. Nog even aangevuld met vers water, en dat was dat.

Geen foto van het eindresultaat, vergeten.

En dan ... de snijbiet, die vanavond in de quiche ging. Snijbiet zie je nog niet veel in de supermarkten. Terwijl het (heb ik gehoord) een van de gezondste groenten ter wereld is. Vanwege zijn hoge mineralen gehalte. Maar ja ... wat moet je ermee maken?

Voor quiche is hij heel geschikt, dat wil zeggen als je hem even in tweeën deelt. Dus na het wassen de stengels van het blad snijden. Och kijk en we hebben weer een liftertje van de tuin meegenomen!

Dan zoek je ingrediënten bij elkaar voor een gewone quiche, maak het zoals je gewend bent, eventueel met spekjes en noten en geitenkaas, dat soort dingen.

Ik nam wortelen, ui, knoflook, room, geraspte kaas, kruiden en specerijen, oja en natuurlijk eieren. Vijf stuks.

De wortel, ui en knoflook roerbakken, en dan de stengels van de snijbiet in stukjes erbij. Dat mag ook even meebakken. Je snijdt ze net als bleekselder stengels.

Als de groenten ietsje zacht zijn geworden dan pas het blad van de snijbiet erbij, klein gesneden. Dat bak je heel kort mee. Het moet echt niet te zacht worden en ook niet nat. Want dan verliest het zijn lekkere bijzondere smaak.

 



Bekleed een ingevette overschaal met bladerdeeg, de bodem inprikken, dan de groenten erop, en dan het eier-kaas-room mengsel, dat je luchtig geklutst hebt met peper, zout en kruiden. Een dik half uur bakken op 200 graden.

Ik was slak helemaal vergeten. Hij zat ineens op de snijplank helemaal bovenop, vanwaar hij mooi mee kon koekeloeren wat ik aan het doen was.

Zo gezellig weer! Een echte huisslak!

Ja de quiche was erg lekker, maar dat is een quiche altijd. het is natuurlijk gewoon een lekkere gevulde ommelet met een korstje!

Behalve de quiche hadden we ook nog appelbollen gemaakt. Maar die zijn mislukt. Ze zijn ontploft. De hele oven zat eronder. Dus ... óf we hadden het verkeerde recept óf de verkeerde appels.

De appels ontploft, het deeg nog niet gaar. yek.

Iemand een goed appelbollen recept? 

En misschien ook nog iets anders met snijbiet?