Een wereldwonder op Texel.

Ik heb me vaak afgevraagd waarom wij in Nederland niet veeeeeel meer onderzoek doen naar groenten die tegen zout kunnen. Met al onze verziltende kustgebieden. Waarom stort geen enkel bedrijf zich daar op? Goud waard, zo'n onderzoek.

Nou er is een bedrijfje op Texel dat daar serieus mee bezig is! Salt Farm! Ze zijn al onze 'gewone' aardappels en wortels en bieten aan het uittesten op zilte grond! Dat is schitterend!

Ze boeken hele goeie resultaten. 'Deze wortels bestaan niet', zegt de Texelse Marc. Waarmee hij bedoelt dat wat Salt Farm doet, gewassen op zilte grond telen, eigenlijk helemaal niet kan! Dacht men tot nu toe!

Wat vooral goed nieuws is, is dat ze dus NIET met de groenten gaan knoeien, pardon, DNA aanpassen, om ze zoutbestendig te maken. Nee het is gewoon een 'survival of the fittest' verhaal. De aardappel die in de zilte bodem op Texel kan overleven, mag blijven. Daar wordt mee doorgekweekt. En alle gewassen die het dus daar niet redden, die gaan eruit. 

Dus je krijgt natuurlijke selectie. In plaats van gemanipuleer en kunstmatig gedoe!

Op grote schaal is dit natuurlijk denderend goed nieuws! Want de hele wereld heeft met verzilting te maken. Maar een páár procent van al het water op de wereld is zoet, en dat zit dan nog voornamelijk in de poolkappen. En door ons gerommel met de aarde worden de landbouwgronden steeds zouter.

Wat ook mooi is ... de gewassen die door Salt Farm getest worden en 'slagen', die smaken ook nog es prima. Je krijgt dus geen zoute aardbeien ofzo, maar de smaak schijnt er zelfs op vooruit te gaan! Fijn zulk goed nieuws! Glunderen boven de krant, dat gebeurt niet veel. Het is meestal huilen met de pet op! :D:D

Ook nog composthoop-nieuws vandaag! Want ik heb de Bokashi's erop leeg gestort! Want dat geeft eindelijk es een beetje kleur aan al dat grauwe daar.

Haha nou dat was niet de reden natuurlijk. Maar ik merk dat de Bokashi inhoud een soort super-versneller is voor compost, hier in onze achtertuin. Dus vandaar ook maar es op de grote hopen een laagje, dan werkt dat daar hopelijk ook als katalysator. Natuurlijk kun je dat niet zo laten liggen, met al die schillen en prut. Dus er gaat een laag houtsnippers op, die mee kwam van Lauwersoog.

Als je zelf ook met compost aan het experimenteren bent, dan vind je het misschien ook moeilijk om altijd maar weer aan materiaal te komen. Vergeet je eigen keukenafval niet. En kijk nu ook es in het bos of park, als er houtsnippers liggen (na die storm wordt veel gesnoeid) kun je altijd even bellen naar de beheerorganisatie in je buurt, of je wat mee mag nemen. 

Probeer je compost zo gevarieerd mogelijk te maken. Maar gewoon bladafval of grasmaaisel is ook al prima.

De kas, in de achtertuin, die was verschoven. Dus die moet ge-ankerd worden. Waarmee? Wat ligt hier zoal? Paaltjes, of iets anders. Her en der in onze tuin zitten wat van die grondankers, waar palen in hebben gestaan. Die palen zijn verplaatst, of gewoon weg, dus die grondankers zitten daar voor niks. 

Vier van die ijzeren grondankers heb ik opgegraven en in de vier hoeken van de kas in de grond geslagen. Ze staan stevig tegen de randen aan. Dat moet de kas wel op z'n plek houden. En in die grondankers kunnen dan ook nog paaltjes komen om bijvoorbeeld vensterbankjes op te maken.

Ja ik noem het vensterbankjes maar je moet er niet op gaan zitten. Daar ga je doorheen. Het is alleen bedoeld om het jonge kweekgoed straks op te zetten. De plank langs de achterkant mag trouwens wel wat breder, dan kunnen daar ook de brede zaaibakken komen.

Nou de tomatenkas kan in gebruik genomen worden! Nog niet voor tomaten uiteraard, nog lang niet, ook de tomaten zaailingen kunnen niet in de koude kas. Die worden binnen gezaaid, met een week of twee. Maar ik denk dat de sla zaailingen er wel in kunnen zolang het niet gaat vriezen. Zo'n 10 graden moet het dan zijn.

Oja een thermometer moet er ook nog in komen!