Brood en spelen.

Ongeveer vijfhonderd keer moet je draaien om van twéé koppen graan één bescheiden bakje meel te malen.

Ik bak nu óm de dag een brood, en begin dan maar de avond van te voren al met draaien. Soms neemt iemand het even over, maar meestal niet want het nieuwtje is er allang af natuurlijk :D

Je krijgt wel 'kijk' op graan. Spelt bijvoorbeeld, is zachter dan tarwe. Maalt makkelijker. Haver ook. Haver geeft wel rommelig meel, met veel vliesjes en weinig 'poeder'. Je kunt heel goed zien dat haver minder voedingwaarde heeft dan tarwe. Tarwe is echt een toppertje qua bloem, geen wonder dat tarwe wereldvoedsel nummer één is. Of twee of drie daar wil ik afwezen. (mais en rijst ziten daar dacht ik nog boven)

Geen wonder ook dat je van tarwe dikker wordt dan van haver! Maar goed, calorien, daar hebben we het niet over. Hier niet tenminste!!

Dat bakje meel, daar doe ik dan 's avonds de zuurdesem bij. Wat water erbij, roeren, en dat blijft zo staan.

Voor een heel brood heb je twéé van die bakjes nodig. Vier koppen graan. Dus .... s morgens nog een keer ..... vijfhonderd slagen in de rondte.

Uiteraard varieren we met granen. Dit keer gingen er twee koppen tarwe in, één kop spelt en één kop haver. En voor de zuurdesem gebruik ik altijd roggemeel (uit een zak) want dat rijst supersnel. In roggemeel zit heel veel leven!

Nou hadden we vanochtend bedacht dat er ook noten door moesten. En we dachten even handig te wezen .....

..... dus hup die noten ook in de graanmolen. Nou, doe mij dit maar niet na, want dit werkt niet! De boel raakt verstopt en je kunt het er allemaal weer uitpeuteren. En noten kun je natuurlijk heel makkelijk met het handje breken, dus dit was weer dom dom dom

Ja en dan ligt er dus om de dag zo'n deeg op mijn aanrecht te rijzen.

 

De éne keer maak ik er een rol van, met kaas en groente, voor ovenbroodjes, en de andere keer een gewoon rond brood. Die ovenbroodjes gaan mee naar school en werk, en over de 'zure' smaak hoor ik niemand meer! En het ronde brood eten we bij de lunch of bij het avondeten. 

Maar goed, zo hebben we dus een nieuwe routine ingevoerd, die van het malen! Grappig is dat het aanstekelijk werkt. Want vandaag wou Marlieke ook maar es met zelfgemalen meel aan het bakken. Ze ging een cake maken van volkoren spelt meel. 

En ze deed het veel grondiger dan ik. Want na de eerste keer malen zeefde ze de vezels eruit, en die gingen nóg een keer door de molen. Dan krijg je veel fijner meel dan dat grove meel van mijn brood. Leuk om van je kinderen te leren! Omdat ze gestopt is met suiker eten, ging er honing door. Nu ben ik wel heel benieuwd geworden naar die cake, maar hij zit nog in de oven!

Met dat prachtige weer afgelopen weekend waren we natuurlijk ook nog op de tuin. Snoeien, een paar grote takken van een boom die er heel armetierig uit ziet. Nu komt er licht op de het nieuwe rabarberbed, én krijgt de boom een evenwichtiger kruin. Hopen we.

De bijen waren wéér in rep en roer met dat mooie weer. Allemaal wilden ze nog even de kast uit. Maar intussen weet ik dat dat normaal is. Lekker laten krioelen die bijen.

Ik heb weer een rij witlof opgegraven en te drogen gelegd. Er zaten dit keer hele dikke pennen tussen!

Die kunnen over een paar dagen weer in een modderbadje. Dan neem ik ze dit keer mee naar huis, want de eerste lading witlof, die in de kas staat, komt haast niet op. Te koud, denk ik. Het moet eigenlijk rond 15 graden zijn en s nachts is het daar ver onder natuurlijk.

De bietjes ... zijn bijna op. Ik denk dat we nog een of twee keer bietjes kunnen eten en dan is het weer wachten op de verse aanvoer volgende zomer. Nou ja, we hebben nog wat in weckpotten, maar dat is toch anders. Verse bieten, daar kom ik s nachts voor uit m'n bed!

Afscheid van de bieten!! 

Maar .... HALLO voor de droogbonen! Kikkererwten dit keer. Ik week en kook in één keer een grote zak van een pond, en wat er niet nodig is voor het avondeten, gaat zó uit de pan, gloeiend heet, in potjes, en die gaan afgekoeld de koelkast in om later hummus van te maken. Denk niet dat je dat lang kan bewaren. Het moet binnen twee weken op is mijn ervaring, anders worden ze zuur.

Maar zo hoef je maar één keer ingewikkeld te doen met voorweken en lang koken, om voor een paar weken genoeg gare bonen te hebben. 

Paul heeft van t weekend ook nog staan zagen hier thuis. Een groot deel van al die losse flodder stammetjes die daar lagen zit nu in de hokken. 

Maar hij was nog niet klaar. Ik kon vanmiddag ook nog even spelen met de zaag. We vinden het allebei leuk werk, zagen. Dat komt natuurlijk omdat het zo'n oer-gevoel geeft, WRAUW, ZAGEN! 

En dan de puzzel van alles in de hokken, oud hout bij oud hout, jong bij jong. Lekker buiten spelen dus!!

'Vul je huis met jade en goud en het wordt onveilig.'