Opnieuw beginnen

Zo´n lijstje op maandag, dat helpt wel.

Ik heb zoveel in m´n hoofd, wat allemaal moet. Dus ... éven de boel op een rijtje. Dat helpt.

En dan komt er nog zo het een en ander bij. Een stapel hout is bijvoorbeeld omgevallen vannacht.

En dat moet weer op z´n plek. Want het gaat regenen. En het was net zo lekker aan het drogen. Dan is het wel fijn om tijdelijk een extra dochter thuis te hebben. Een perfecte klus voor Eline, dit ...

Zo netjes was het bij mij nooit gelukt, Dan moet alles snel snel. Bij Eline gaat alles veel aandachtiger. Ik had stiekum een hele serie foto´s gemaakt van haar gepuzzel, maar dat mag natuurlijk weer niet op het blog!

Als het huis er weer toonbaar uitziet, de was droog, pluk ik nog snel een bende goudsbloemen. Om te drogen. Maar ook, omdat het een beetje sombertjes weer is vandaag. Het sombert ook in huis.

Dus, zonnetje zoeken!!

Oke, deze week veel oogsten! Allereerst de knoflook. Dat wil zeggen, een deel ervan. Om knoflook te oogsten, kun je het beste de grond ernaast met de spade lossteken. Voorzichtig, steek niet door de bol heen!!

Nu zit de bol los in de grond, en kun je ze zó uittrekken.

Ik haal er twéé rijen uit, omdat ik dat plekje nodig heb voor wat koolplanten.

Stiekum ben ik erg trots op deze zoveelste ´bulk´ oogst, ná de tuinbonen, de peulen, de slakroppen. Want ik had dan wel bedacht, om van dit verwaarloosde stukje grond een vruchtbare tuin te maken .... maar niemand had er veel vertrouwen in, dat het zou lukken. En kijk nu, van amper anderhalve meter ...

Driekwart jaar hard werken, en het heeft resultaat gehad! Ik ben er nu echt van overtuigd, dat je met doorzettingsvermogen en de nodige kennis, van elk stuk grond in ons landje een tuin kunt maken!! Hoe slecht het in het begin ook is! En het meeste van wat je nodig hebt, is met wat creativiteit vaak in de buurt wel te vinden.

Het kleine driehoekje grond krijgt een laagje compost, en wordt omgespit voor de kolen.

Het is nogal stom, maar ik weet niet meer wat het voor kolen zijn. Je kent dat wel, je zaait een bak kool, en denkt, ach, dat onthou ik wel even. Maar een week later weet je het niet meer. Want er staat vanalles. Ik dacht dat dit broccoli was. En koolrabi misschien? Nou het wordt een verrassing dus.

Niet vergeten ... altijd naambordjes erbij!!

Oja en de sla was dus mislukt. De laatste gezaaide bak komt niet op! Waarschijnlijk een keer te droog geweest. Nou heb ik van Sijmen één ding goed geleerd! Als iets dreigt te mislukken, ga dan niet zitten prutsen en proberen het goed te krijgen!

Want daar krijg je spijt van. Meestal komt het niet goed, of maar half. Dus .... gewoon de boel omspitten (in dit geval omdraaien) en ....... opnieuw beginnen!!

Voila! En nu wél iedere dag sproeien!!

Leuke metafoor voor andere gebieden in je leven. Niet gaan prutsen en peuteren. Gewoon opnieuw beginnen!

De rabarber wordt érg aangetast door de zwarte bladluis. Dat wil zeggen het jonge blad. Maar door de regelmatige scheppen compost die erop gingen, groeit hij gewoon rustigjes door. 

Hij lijkt niet veel last te hebben van de luis. Ik heb hier nog niks van geoogst. Wilde hem een beetje laten aansterken eerst. Maar ik denk dat we komende week wel wat rabarber kunnen plukken.

Tussen de luizenkolonies zitten kevertjes. Zwart, met rode stippen. Iemand die weet wat dat zijn? Luis-eters? :D

Verder heb ik de worteltjes gedund. Op zo'n anderhalve centimeter. Het lukt niet heel precies, want er staan soms hele bosjes vlak bij elkaar te groeien. En soms zit er al een worteltje aan. Die gaan mee! De eerste vijf!

Ook de witlof wordt gedund. Daar heb ik maar een half rijtje van gezaaid. Tussen de bietjes.

Nog een blik in de kas. Tomaten en komkommers nog even indraaien langs de touwtjes, en dieven. Zo mooi om te zien hoe de komkommers heel uitnodigend hun bloempjes naar de kasdeur openen. Kom bijtjes!! Kom ons bevruchten!! Wulpse dames toch die komkommers!!