Hoe diep plant je de sla?

Vóórdat ik vandaag aan mijn aardappels kon beginnen, was ik vanmorgen eerst nog bij Sijmen aan het helpen. Het is daar ook hollen hollen op het moment, terwijl er zoveel moois te zien is!

Als je zelf ook bloemen in je tuin hebt, maak dan nu vooral veel foto´s. Als de winter dan lang duurt, kun je daarop alvast zien hoe mooi alles in de zomer weer gaat worden!

Okee, de sla planten. Zin in een lesje groenteteelt? Anders moet je het volgende stukje maar even skippen! :D

Hoe diep plant je de sla?

Bij Land en Boschzigt worden de groenten niet uit zaad opgekweekt. De bladgroentes worden als jonge plantjes besteld. In januari geeft Sijmen zijn order door, een hele bende bladgewassen zoals sla, andijvie, paksoy en venkelplantjes, en die worden iedere twee weken afgeleverd. Meestal zijn dat zo'n zes kisten met per kist 150 plantjes.

En dat moet dan worden geplant. Dat heb ik al een aantal keer laten zien. Lijnen trekken .... en dwarslijnen, en dan op bepaalde afstanden komen die plantjes erin.

Ja en dat steekt dan nauw. Het is niet gewoon van, prop maar in de grond. Hoe diep zet je zo'n kluitje nu in de grond? Dat hangt af van welk gewas het is, en ook hoe de omstandigheden zijn. 

Slaplantjes zijn gevoelig voor schimmels. Dat kan je je wel voorstellen, als je nagaat hoe de buitenste bladeren van zo'n sla krop op de grond liggen. Dus die sla plant je meestal héél ondiep. Het plantje moet hoog boven de grond staan. Zéker, als het nat en koud is buiten. Ook in de kas, in het koele voorjaar, moet de sla ondiep, omdat hier ook nog es geen wind waait. Daar krijgt sla ook snel last van schimmel.

Nu denk je misschien, hee dat hierboven op die foto is een sla plantje, maar hij staat wel heel diep geplant. Klopt! Want ook de omstandigheden zijn belangrijk! En vandaag was het warm, de grond was droog, en er komt voorlopig geen regen. En dan moet die sla toch wat dieper. Anders droogt de kluit uit.

Kijk hieronder, links is hoe je sla plant bij droog weer, buiten, en rechts hoe je het in het voorjaar in de kas zou planten.

Bijna helemaal bóvenop de aarde, alleen maar zachtjes aangedrukt.

Nou, en dan is het ook nog per gewas verschillend. Want de venkel mag weer dieper de grond in. Die is niet zo gevoelig voor schimmels. En .... dat is zo'n hoge dunne plant, die heeft sneller last van de wind. Ik zal daar een volgende keer een foto van laten zien.

Nou, op het blog is het ook 'hollen' vandaag! Want we rennen meteen even door naar Moeskers Moestuin, waar de komkommers moeten worden opgebonden, en de piepers gerooid. Om maar wat te noemen!

Kijk, hier vooraan in de kas, staan mijn zelf opgekweekte komkommerplanten. Die zijn nog lang niet zo groot als de gekochte exemplaren daarachter. Maar ze beginnen ineens aan een groeispurt. Dus moeten ze worden opgebonden, langs een touw. Maar waar moet dat aan vast? Want mijn kas heeft een rond dak, en géén stang boven de komkommers.

Bij de achterste komkommers heb ik twee schuine touwtjes gespannen. Maar hier vooraan ga ik iets anders proberen.

Eerst een stok zoeken, en die maak ik met binddraad vast aan twee ronde steunbuizen, boven de komkommers. Daar komt dan duct tape omheen, zodat het plastic van de kas niet beschadigd. En zodat het niet kan wegglijden.

Om die stok maak ik touwtjes vast, die dan onderaan met een lusje om de jonge komkommers komen. En nu .... is het een kwestie van regelmatig de plant om het draad heendraaien, en dat zou moeten werken!

Ik geef nog geen garantie voor deze techniek hoor! Is gewoon een experimentje! Die komkommers kunnen vrij zwaar worden, dus hopen dat de boel het houdt daarboven! :D

Oja en nog even over duct tape ... dat is mijn favoriete gereedschap! Stel, de wereld vergaat, ik neem man en kinders onder de arm, laat de foto albums maar liggen, maar de duct tape neem ik mee!!!

En nu als de schorpioenen naar de piepers!! Eindelijk graven!!

Zoals ik al dacht .... viel de oogst een beetje tegen ... Gemiddels zo'n vier aardappels per plant kwam eraf. Zeg een pond. Helemaal niet gek voor zo'n nieuwe tuin, maar vergeleken bij wat ik in ons achtertuintje gewend ben (kilo per plant) was het wat karig.

Met de hand alles uitgegraven. En vast wel wat laten zitten ook. Morgen nog even met de spade erdoor.

Van twee rijen kwam er toch een kist vol van af! Vijftien kilo Frieslanders, van de Bussumse zandgrond! Dus het zijn Friese Bussumers. Bussumse Friezen.

De courgettes gaan ook bloeien.

Je ziet hier dat die eerste courgettes niet doorgroeien. Die sterven af, omdat er nog geen mannelijke bloemen zijn. Pas later gaan de courgettes doorgroeien tot volwassen vruchten. En dan moet je ze jong oogsten. Anders krijg je van die walrussen! :D

Nou daar ga ik met m'n kruiwagen. Doosje voor de sportschool, en de rest mee naar huis. Wat een feest weer!