Maarts licht.

Maarts licht is enorm scherp. Het maartse zonlicht bleekt ook heel sterk. Vroeger bleekten vrouwen hun linnengoed bij voorkeur in maart. Dan werd het helderwit. Veel witter dan wanneer je bleekte in de zomer.

En dat terwijl de zon nog lang niet op volle kracht is. Hoe het kan? Omdat de zon nog vrij laag staat en schuin door de stratosfeer valt? Of omdat het zonlicht nog niet gehinderd wordt door schaduw van bladeren? Of is er iets met de ozonlaag, zo vroeg in het voorjaar?

Ik weet het niet. Maar ik zie en voel het wel, deze dagen, al dat helderwitte maartse licht. Prachtig!! Ook de nachten zijn schitterend, en zó helder ... alle sterrenbeelden haarscherp te zien. De Grote Beer, met de steel van het steelpannetje nu omlaag. En de felrode ster op de linkerschouder van Orion. 

En bij ons binnen, elke morgen, valt de zon precies op de drie danseresjes. Toen Brit nog een pup was stond de piano daar nog niet en zat zij elke ochtend in dat straaltje zon. Maar nu wordt er gedanst in het zonnetje en steekt hun schaduw scherp af op de muur.

Ik heb weinig nieuws. Net als jullie volg ik de nieuwsberichten, en probeer er niet neerslachtig van te worden maar gewoon elke dag de gewone klussen op te pakken. En die zijn er zát in het voorjaar.

Ik ben nog helemaal niet op de moestuin gestart. Die ligt nog onder een dikke laag mulch, en vanwege de nachtvorsten laat ik dat nog maar even zo. Dan maar wat later zaaien. Wel is er veel snoeiwerk en veel onderhoudswerk. 

Zo zie je hierboven de oostkant van het eikenbosje. Dat bosje daar hebben we vijf jaar eigenlijk niets aan gedaan. Nou ja Paul heeft er een keer een soort pad doorheen gekapt, maar dat was ook al weer dichtgegroeid.

Dit jaar het ik het wel onderhanden genomen. Dat is niet zo mooi voor de vogeltjes en de insecten, al dat gerommel en dat gesnoei van mij, maar het werd echt té wild. De loten van de doornige sleedoorn groeien nu overal doorheen en komen overal in de borders op. Dus die heb ik grotendeels weggehaald. En hier op de oostkant stonden negen kornoelje bomen op een rijtje. Allemaal wild opschot.

Die kornoeljes wilden niet echt bloeien, omdat ze te dicht opéén stonden. Ik heb er nu zes afgezaagd, en hoop dat de overgebleven drie nu mooi groot en vol uitgroeien en bloei en bessen gaan geven.

En die afgezaagde kornoeljes daar heb ik allemaal stekken van geknipt. Die komen weer op andere plekken rondom het weiland en ook achterin het weiland in de wildernis.

Kornoelje is een prima boom voor vogels en insecten. Maar hij kan ook erg gaan woekeren dus je moet hem in de gaten houden. 

Nee, verder weinig nieuws. Of wacht, Bella liep gisteren op de weg! Haha ja dat is wel nieuws natuurlijk. Bella en Bonnie hebben dinsdag voor het eerst weer een keer overnacht op het weiland, en 's ochtends om 8.00 rende Hillie bij ons naar binnen: 'BELLA LOOPT OP DE WEG!!'

En inderdaad. Op de weg én op het fietspad liep ze. Te paraderen. En ze was helemaal in de war, want hoe kom je dan ook alweer terug op het weiland en bij Bonnie? Nou met z'n drieën, Paul Giuseppe en ik, hebben we haar weer terug kunnen jagen. Nog wél even dwars over de tuinen van De Zonnehorst, maar gelukkig weinig schade. Toen moest ik de gebroken paaltjes vervangen en de omheining repareren. En was de ochtend ook weer half om. 

Vandaag bracht ik wat spullen naar buurvrouw Oxana. Zij en haar man helpen met transporten naar de grens Polen-Oekraïne. Dat is dan een positieve kant van al die ellende, dat er altijd weer mensen zijn die meteen in aktie komen en iets gaan doen. En daardoor kunnen wij, de buurtgenoten, via hun ook een steentje bijdragen. Goed werk, Oxana en Evert!! 👍👍

En dat, die spontane hulp, is dan eigenlijk ook een mooi voorbeeld van een bijzonder helder maarts licht. 

Ineens zie ik waarom dat maartse licht zo bijzonder is!! 

Er is niet één zon ...... 

 

...... er zijn er twéé!!!

😊😉