Water.

on maandag 7 februari 2022





Wat een bende water hadden wij hier van 't weekend! Man we waren écht verzopen katten. Overal modderpaden, een kletsnatte tuin, regentonnen allemaal overstroomd, en de kippen allemaal met van die sneue natte veertjes. Want die slapen nog steeds in de boom, helemaal doornat waren ze. En pas 's ochtends kropen ze in het warme droge hooi in hun binnenhok. 


Je snapt het niet he, wat die beesten bezielt.


De stal was ook weer eens overstroomd. Terwijl de koeien mooi hoog en droog op hun dikke potstal-bed lagen, was ik in het lage deel aan het hozen. Er stond wel tien centimeter water in. Geen idee waar het vandaan kwam. Er zijn dammen aangelegd om de stal, en er is een goeie regengoot. Nou ja, sommige dingen snap je gewoon niet, soit. 


Al die regen, al dat water, het was ook wel weer heel mooi. Zondagochtend toen we met Brit door de sliknatte weiden liepen was de lucht zó mooi, en werd alles op de grond nog eens in al dat water weerspiegeld. Overal de mooiste panorama's. 





En hier zie je Paul, met een lege rechtermouw, die had bedacht om mij 'een handje' (letterlijk!😊) te helpen met de takkenril. Hij is spuugzat van het zitten steeds, en haast niks kunnen. Dus, daar gaat hij. Je ziet het niet zo goed maar in zijn linkerhand draagt hij een zware tak. 


Nou, met drie armen gaat het toch sneller dan met twee, en we zijn alweer een stukje verder gevorderd met de takkenril. Het begint zowaar op een echte afscheiding te lijken! Het is wel zo dat je enorm veel takken nodig hebt ... het lijkt erop dat we zelfs te weinig hebben.


Maar eens de buren bij langs, of iemand soms toevallig nog gaat snoeien ....


 



En daarna zijn we er nog even uit geweest. Gewoon naar Waanders in de Broerekerk, in Zwolle, waar we altijd heen gaan. Ze hebben daar lekkere koffie, lekkere broodjes, en héél veel boeken. Prima voor ons. En we zijn in twee uur uit en thuis, wat weer handig is vanwege de dieren. 


Dit keer dronken we koffie in het Leeshemel Cafe. Dat is helemaal bovenin de kerk, pal onder de nok. We zaten zo hoog, dat we bijna op één hoogte zaten zat met de hijskraan, die daar vlakbij de zoveelste flat aan het bouwen was. 


Ik weet niet of je het kan zien? Goed kijken door dat boograam.









En dan nog even terug naar het water.


Want dit wilde ik nog even laten zien. Een week of twee geleden zag je al waar die waterberging is, en hoe dat dan werkt, als er teveel water is. Hoe dat water dan in die berging stroomt. En ik vertelde toen dat we dat nog maar een keer of twee hebben meegemaakt sinds we hier wonen. 


Nou ....  






..... moet je nou eens zien!!! Precies dezelfde plek!









Mooi he? Al dat water! Ik werd er echt stil van ....


... als je daar zo vlakbij staat, en ziet hoeveel kuub er elke seconde door de Beentjesgraven heen bruist, dan kan je je voorstellen dat je 'water' maar beter te vriend kan houden. Geef het water de ruimte. Geef hem bergingen. Geef hem brede sloten. En ook, stop flink compost in je akkers en je tuinen, zodat ze water kunnen opnemen. En niet meteen onderlopen. 


Voorbereid zijn op véél water .... niet onverstandig! 







3 reacties:

Lies zei

Takkenril, mooi gerecycleerd ook, Clarien. 'k Begrijp Paul...
Fantastisch interieur!
Water is inderdaad broodnodig, maar dan liefst verzamelt waar het kan...
Lie(f)s.

RiaN, Adriaantje zei

Ik vind zo'n takkenril zo mooi!

Dat Leeshemelcafé wil ik ook nog eens heen.
Groetjes!

MC zei

Ik bekeek het filmpje van die massa water, en zag het brugje, en dacht : wat een smal brugje, als daar iemand over zou lopen en vallen, dan wordt die meteen verder gesleurd door dat water... en hop daar ging Clarien al het brugje over.
:)
Hier ook veel water en modder.
Het water opvangen, dat is voorlopig nog een probleem.
Tonnen zijn - meestal - lelijk, en duur.