Van Bob, Brum, bieten, en een bruid.

Bob logeerde hier van de week. Hij was het thuis thuiswerken even zat, steeds maar datzelfde plekkie en datzelfde uitzicht, dus kwam hij hier een paar dagen werken. 's Avonds moest hij nog even wat dingetjes afronden hier in de kamer .... en kon ik hem mooi wat vragen.

Want ik kreeg zoveel leuke namen voor de aanhanger, hier en via de email, dat ik dacht, kom, ik laat Bob kiezen. 

Bram, Caddy, Handige Harrry, Zoef, Carry, Brum, Buddy, MizzC, Brutus .... wat wordt het Bob?

Het werd Brum! Haha. Dat autootje waar hij vroeger naar keek, op teevee. Nou hartelijk dank voor het meedenken allemaal! 👍👍 Bob heeft gekozen!

Dat is ook handig, zo'n scherm om op te schrijven! Zoiets had je vroeger ook als speelgoed. Zo'n soort plastic lei, waar je iets op schreef, dan even een zijkant heen en weer bewegen en het schermpje was weer leeg. 

Soms wou ik ook wel dat ik bepaalde dingen van mijzelf even 'uit kon vegen'. Zoals die actie van laatst, die voerderbieten in een laag hooi stoppen, tegen de vorst. Nou, dat was dan weer eens niet zo slim. Want ze zijn allemaal gaan schimmelen, in dat broeierige hooi.

Dat kan je toch van te vóren bedenken, zou je zeggen. Die bieten hadden al een klap gekregen van de vorst, en toen ging ik ze, half verrot, ook nog eens afdekken. Pfffff. Helemaal schimmelig zijn ze nu.

 

Het mooie is alleen dat de koeien ze nog steeds heerlijk vinden. Haha ze eten die stukken biet als eerste op! Dus ik blijf ze gewoon opvoeren. En ik heb de hele bietenbult weer uit elkaar gehaald en zo liggen daar nu gewoon los.

Mijn ervaring is dat zon en wind héle goeie schimmel-bestrijders kunnen zijn. Dus, maar weer afwachten. Tsk tsk. 't Is vallen en opstaan hoor, hier op de boerderij.

In de paardenbak is het bonenbed van afgelopen jaar nog steeds niet opgeruimd. Ik ga komend tuinseizoen op precies dezelfde plek wéér bonen kweken. Dat is niet helemaal volgens de vruchtwisseling, maar ik dacht dat dat bij bonen niet zoveel uitmaakt. En het is zo handig, dan kan ik al die palen daar nog een jaartje laten staan.

Gisteren ben ik daar gaan opruimen. Eerst de oude half vergane bonenranken eruit trekken. Af en toe trok ik de hele wortelkluit mee uit de grond en moet je toch eens kijken wat een dikke wortelknollen die pronkbonen hebben! Als je die gewoon in de grond laat zitten, kan daar in het voorjaar weer een nieuwe plant uit groeien. 

Dat ga ik dit jaar proberen. Om ze zo een tweede oogst te laten geven. Dus, de palen laten staan, de wortelknollen laten zitten, dat wordt lekker makkelijk dit jaar!

Wel moet er nog wat compost op de bonenbedden. Dat haal ik weer achter bij de stuw. En als we dan naar achteren lopen, langs het weiland, kan ik je meteen wat laten zien.

Loop maar even mee.

Dan zie je, hoe zo'n waterberging werkt. Je ziet daar achter de kruiwagen de vlakten van de waterberging. In het riet is een opening gemaakt. Als er nu teveel water is in onze regio, dan kan het waterschap de ene stuw, die bij ons, waar het water inkomt, lager zetten, en de stuw verderop waar het water uitstroomt, iets hoger. 

Tussen de twee stuwen komt het water in de sloot dan héél hoog te staan en dan stromen de drie grote waterbergingen bij ons vol met water. Het overtollige water wordt hier dan dus zeg maar eventjes 'geparkeerd'. 

 

.... en wij kunnen dan lekker met de laarzen aan door het water baggeren, en Brit rennen joh! Het is altijd feest als die bergingen vol water staan. Maar heel vaak gebeurt het niet. Sinds wij hier wonen nog maar twee keer meegemaakt.

Als we met de volle kruiwagen teruglopen, zie je aan de andere kant alle molshopen op het weiland. Elk jaar komen er méér, lijkt het wel. Ook al vangen Brit en de katten ook echt véél mollen. Sinds ik compost op het weiland gooi zijn er ook veel mollen bijgekomen. Komt ook door alle wormen, denk ik.

Maar we hebben er weinig last van. Ik hark de hopen een paar keer uit in het voorjaar en zaai er dan gras op. In de zomer is het al veel minder. Dan zijn die mollen natuurlijk druk met voor de kleintjes zorgen.

De compost gaat over de bonenbedden. Dan leg ik er nog karton op, in de hoop dat het kweekgras met z'n spider-tentakels daardoor wordt onderdrukt. Voor even dan. Het karton in stroken snijden, en dan op de compost leggen, en daar komen plankjes op die hier toevallig lagen, zodat het niet wegwaait. 

Móói is het allemaal niet ..... 

...... en normaal geeft dat niks. Tot nu toe heb ik me niet zo druk gemaakt of het wel mooi was. Het ging er meer om of het functioneel was, allemaal, hier op Moeskers Moestuin.

Maar nu gaat er ineens eentje trouwen. Haha, nou, twéé natuurlijk. Maar ééntje is van ons. En het is de bedoeling dat er hier op de boerderij getrouwd wordt! 

Dus nu, voor het éérst in vijf jaar, wil ik dat het er ook eens mooi uit komt te zien hier. Niet zo'n zootje, met karton overal, en planken en stenen erop en hopen takken. 

Maar gewoon, een mooie omgeving, voor een wel héél mooi evenement.