Hoogwerkers.

on zaterdag 11 december 2021

 


Er was eens ......... een natuurclub 🍀🍀🍀 ..... en een motorclub 💨💨💨 ...... 





🌳🌳🌳🌳🌳


Het is alweer bijna een jaar geleden, dat Lia en ik door het bestuur van de motorclub van Staphorst, de AMBC, werden gevraagd of we wilden meedenken over hun terrein.


Over, hoe we de buitenkant van dat terrein zo natuurlijk en zo biodivers mogelijk konden helpen inrichten. Met allerlei mooie bloeiende planten en struiken en bomen. Zodat het hier niet alleen maar een terrein wordt van oe-oe-oe-oerend hard en van knallende dieselmotoren, maar ook een terrein waar plaats is voor vogels, insecten, zoogdieren, en vele soorten planten.


Nou, daar waren Lia en ik als de kippen bij, dat snap je!


Vandaag, bijna tien maanden later, werd stap één gezet ...... van de samenwerking tussen de natuurclub en de motorenclub. Ik vond het echt een mijlpaal!









Vandaag werd de geluidswal die om het héle nieuw aangelegde oefenterrein voor de motorclub is aangelegd, voorzien van een rij klimop-planten. Die komen langs een rasterhek, van twee meter hoog, en dat raster zit dan weer bovenop dat hoge talud. 

En daar hielpen wij aan mee. Van de natuurclub waren we met z'n drieën, namelijk Jan D en Jan H, en ikke dus.

Haha, prachtig, met die twee Jannen was ik daar helemaal bovenop dat steile talud, op een supersmalle richel, geulen aan het graven. En vervolgens moesten daarin duizenden klimop-plantjes worden geplant. Dat deden we allemaal samen met de heren van de motorclub. Wat een uniek gebeuren!!









Terwijl wij aan het graven en een het planten waren, vanmorgen, van acht uur tot half een, was ook een groot deel van de motormannen aan het werk om de rest van het terrein in orde te maken. Alles doen ze zelf. Veel van die jongens werken bij loonbedrijven of bouwbedrijven, en mogen dan op zaterdag de machines en spullen van hun bedrijf gebruiken.


Zo kun je met vele handen dus zomaar een prachtig oefenterrein bouwen voor je club.

Ik stond daar bovenop dat talud en had een wijds uitzicht over de omgeving, en over het werk van al die graafmachines en trekkers en hoe die dingen allemaal heten. Je zág het terrein voor je ogen ontworpen worden.

Om tien uur was er in het clubhuis koffie en worstenbroodjes, dat ging erin als koek natuurlijk, en toen ging het weer verder!







Kijk, hier zie je mijn stuk. Eerst in de schaduw, het was echt hakken om door de bevroren bodem heen te komen, maar toen kwam de zon om het hoekje en ging het makkelijker.


Je zag onder je handen hoe het werk vorderde. En als dan het groen geplant wordt dan wordt het echt wat! De pallets met klimop-planten werden door graafmachines omhoog getild, zó op het talud, en dan konden wij de plantjes eruit halen en in de grond zetten.












Eerlijk gezegd lijken de foto's naar niks.


In het echt was het spectaculair! Vooral ook toen de zon rond half negen opkwam. Echt, supermooi!!








Nou, om half één vond ik het welletjes. Jan en Jan gingen ook naar huis. Die hebben knoeterhard gewerkt. Met z'n tweeën hebben ze een heel stuk van dat talud aangeplant. Terwijl ze toch geen dertig meer zijn. En ook geen veertig, vijftig, zestig of zeventig meer. 


Maar het zijn beide van die rustige, ervaren en harde werkers. Die niet zeuren maar aanpakken.


En het mooie nieuws is, dat we nu vervolgens samen met de motorclub gaan beslissen hoe de buitenkant van die hele wal wordt aangeplant. Wat daarin het beste is voor de natuur. Dus, dit is pas het begin.


Nou, we waren vanochtend vroeg met handen en voeten tegen dat talud opgeklauterd. Maar er bleek ook een trap te zijn, aan de andere kant. Ik sprak nog even de 'bouwer' van die trap. Hij was er terecht trots op. Ze maken daar alles zelf, en ook nog zoveel mogelijk van hergebruikt materiaal. Deze schitterende trap is gemaakt van een paar afgedankte betonblokken.

 





Prima trap! 


En véél handiger natuurlijk dan dat handen- en voetenwerk! 😊 Enne, pas toen ik weer op de veilige bodem stond, dacht ik eraan dat ik eigenlijk hoogtevrees heb. En normaal gesproken al sta te bibberen op het keukentrapje. Maar het was zó indrukwekkend allemaal vandaag, dat ik daar geen seconde aan gedacht heb!😄😄



(to be continued)





7 reacties:

Anoniem zei

Petje af en heerlijk om te doen ,zo ‘n resultaat door harde werkers .
Daar kan menigeen van deze .......generatie nog een voorbeeld aan nemen die klagen alleen maar over dat ze niks meer kunnen ,mogen door de Corona regels ,laat ze net zoals jullie de handen uit de mouwen steken ,dan mogen ze zeuren over moe zijn !!!!!!!

Gr Els.

Unknown zei

Wat vreselijk jammer dat ik met mijn gebroken voet niet mee kon doen. Had er eigenlijk best wel moeite mee.
Ben reuze trots op jullie 3! Hoop dat ik de volgende keer uit de voeten kan ....

Coby Breitner zei

Nou indrukwekkend hoor.

Lies zei

Super, Clarien!
'k Kan mij het spektakel voorstellen...
Lie(f)s.

Barbara zei

Wat een prachtige samenwerking. Op heel veel verschillende niveaus super waardevol!

MC zei

Wat uniek !!!

Willem zei

De kans dat je brullende dieselmotoren op een motorcircuit tegenkomt is meer dan minimaal. De grommende diesels zie je er vooral op het moment dat het terrein aangelegd wordt.
In de tijd dat ikzelf nog wel eens een motorcross bijwoonde, inmiddels ook meer dan 50 jaar geleden, werden de motoren 'gestookt' met de meest exotische brandstofmengsels; ether of ethanol, al of niet gemengd met benzine, verdween in de tank en nog allerlei geheimzinnige toevoegingen om te voorkomen dat de coureur onderweg een vastloper kreeg en dus zand ging happen. Een gemeenschappelijk deler hadden al die geheime brandstofmengsels wel; voor de stank die ze veroorzaakten moest een nieuw woord/begrip uitgevonden worden. Hoop dus van harte dat de reglementen deze uitwas verboden hebben. De lucht was soms niet te harden, al had je altijd zonderlingen (monteurs o.a.) die het vergeleken met een dure parfum.

Maar ondanks dat alles; mooi dat de MC hun nieuwe terrein groen aan wil kleden en de hulp van de natuurclub ervoor inschakelt. Het ligt waarschijnlijk niet in de lijn der verwachting dat er op het middenterrein subtiele bloemperkjes aangelegd zullen worden, maar de geluidswal zal met de klimopbegroeiing een mooie schuil- en nestgelegenheid zijn voor allerlei vogels en insecten en dat er zo nu dan wat motorlawaai is, zal ze waarschijnlijk weinig uitmaken.