.... en ik zie nog veel meer. Zoals een ieniemienie kleine Brit, die zich héél groot voelt naast een nóg ieniemienie-er klein hondje, op de puppie training.
Géén schattige puppie foto's meer helaas, maar hele degelijke plaatjes, van het opbergen van een deel van het wintervoer voor de koeien. Ik heb bakken gemaakt voor de bieten en de knollen. Ook wat aangetaste pompoenen en uien enzo kunnen er mooi bij, onder het nieuwe afdakje.
Fijn gevoel! 😊
Och. Verder zijn de werkdagen kort. De dieren krijgen nu al om half vier hun avondeten. Dat is vooral voor de kippen, want die gaan al om vier uur op stok. En de koeien hebben het ook wel gezien buiten, rond die tijd. Dus, allemaal vroeg aan de prak, en de stal in of de boom in.
Ik zit om 5 uur ook binnen, voor de kachel. Nou, je hoort me niet klagen! 😊😊 Wel is het zo dat er 's avonds niet veel meer uit mijn handen komt. Na een dag in de kou aan het werk ben je 's avonds zo suf als wat. Eigenlijk voer ik dan niet veel meer uit. Koken, hout halen, beetje voor de kachel hangen, boekje lezen, en op tijd naar bed.
Saai? Och, zo voelt het niet. Het is even wennen aan een ander ritme en een ander seizoen.
Vandaag was ik weer bij mijn moeder. 's Ochtends rij ik dan na het ochtendwerk weg. De koeien gaan wel het weiland in, maar de stal maak ik niet schoon. Dat komt 's middags wel. Meteen na thuiskomst gaat het goeie goed weer uit, en daar gaan we!
En daarna was het nog nét licht genoeg om de rekken van de bonen eindelijk eens weg te halen.
En dan gaat de zon onder en is het in een half uurtje meteen stikdonker. Zó snel als dat gaat, in december!
Nou, nog even alles bij langs lopen, is alles in orde? En dan, naar huis. 🏡
6 reacties:
Je kaarsje zou voor minder opgebrand zijn, Clarien.
Straks worden de dagen weer langer...
Lie(f)s.
Wonderlijk, om de jaren zo duidelijk te kunnen vergelijken met elkaar.
Prachtig document, deze blog van jou, Clarien.
Dus in die kuubkisten en onder die golfplaten bevriest het voer niet? Leuk om weer zo een kleine Brit te zien. Prettig weekend.
Als het gaat vriezen komt er hooi op de bieten is de bedoeling. :-)
Aardappelen en voederbieten overwinterden bij ons op de boerderij meestal op een hooggelegen deel van het erf en liefst nog onder een (eiken)boom. De aardappelen of bieten werden afgedekt met een dikke laag stro die vervolgens weer vastgel;egd werd met aarde. Zelfs de strenge elfstedenwinters van de jaren vijftig en zestig werden zo goed doorstaan. Een aardig bijverschijnsel was soms dat ringslangen erin overwinterden. In het voorjaar, als de bult (bijna) opgevoerd was, kwamen ze dan tevoorschijn. Achteraf denk ik weleens aan devroege kant, maar daar dacht ik toen nog niet over na.
Brand een kaars voor je raam vannacht.........Dacht spontaan aan dat liedje van Rob.Ben ik nu blij dat ik niet meer boer,na die trombose heb ik niet zo een zin meer in al dat werk dat ik vroeger niet kon missen.
Een reactie posten