Lange winteravonden.

En wat doe jullie zoal, tijdens deze lange avonden? Dingen maken? Kokkerellen? Netflixen? Blogs lezen? Prutsen? Haha ja want ik ben ook nieuwsgierig hoor, waar 'mijn' bloglezers zich zoal mee bezighouden, op deze lange winterse avonden, in dit bijzondere jaar.

Wat ik doe dat weten jullie inmiddels wel zo'n beetje. Een paar dagen was het voor mij vooral bankhangen, en bijkomen van ineens die koude, overdag. Maar daaraan wen je gelukkig snel. En nu komt er weer één en ander uit mijn handen 's avonds.

Zo ben ik de kruiden gaan sorteren en opruimen. Alweer? Ja, ze waren al netjes op zolder in kranten en zakken verpakt ... maar dat is ook niks natuurlijk. Dat je voor élk blaadje pepermunt of salie helemaal die trap op moet en in die zakken moet zoeken. Overal steeds rommel. Nee, dat moest anders. Die kruiden moeten mooi voor het grijpen in de keuken komen.

Tenminste, alvast een deel ervan.

Dus zo geschiedde. De pakken met Guldenroede en met Duizendblad en met spitskoolblad en met Verbena nam ik mee naar beneden, en heb ze verkruimeld. Gewoon met de handen.

Als je ze in een koffiemolen of keukenmachine verkruimeld krijg je mooi fijn spul, maar doordat je dan erg veel cellen kapot maakt verliest het kruid zijn kracht dan snel. Hoe grover je het kruid houdt, hoe langer het zijn werking houdt.

En meteen tussendoor .... een pot thee ervan zetten natuurlijk! Dat wil ik vanaf nu elke dag doen. Nu al die kruiden hier toch staan. Eén of twee keer per dag zo'n pot kruidenthee zetten, en die ook helemaal leeg drinken. Want drinken, eerlijk gezegd doe ik dat weinig. Het is alleen maar af en toe even aan de kraan hangen ..... als ik er toevallig voorbij kom. 🙈 💧💧💧

 

Zoals je ziet heb ik het blad van de spitskool wel helemaal fijn gemalen. Dat is niet voor in de thee, maar voor door het eten. Het koolblad (en ook het bietenblad en andere bladgewassen) bevatten heel veel mineralen en andere waardevolle stoffen. Dus, als je een moestuin hebt, gooi dat niet weg maar droog het en maal het fijn voor door je eten.

En het is ook nog lekker. Het smaakt peperig en zoutig. Dus het vervangt meteen zout en specerijen. Hopla! 

Nou, het past allemaal nét. Voorlopig wel even genoeg zo.

En wat je hier ziet is brooddeeg. 

Ik laat dat vaak zien, dat bakken van brood. Niet omdat ik nou steeds van die vreselijk mooie broden bak, maar om je op ideeën te brengen. Ja-aren geleden schreef ik al over het schijf-van-vijf-brood. Waarmee ik bedoelde, in brooddeeg kun je véél meer stoppen dan alleen maar meel en water en gist. 

Zaden en noten en rozijnen, natuurlijk. Maar nog véél meer. Ook groenten kunnen door het brooddeeg. En vers fruit, geraspt. En al je kruiden. En die fijngemalen poeders van je gedroogde groenten. Maar ook bijvoorbeeld gekookte geprakte aardappels. Aardappelbroodjes zijn heerlijk!

Kijk wat je hebt liggen en probeer het eens uit in je brooddeeg! Wie weet wat een leuke recepten je uitvindt.

En zo maak je het dagelijkse brood enorm lekker en veelzijdig. Dan pas kun je écht zeggen .... brood ... daar zit wat in!! (voor de jongeren onder jullie .. dat is een hele oude reclame!😊)

Verder gebruik ik zelf ook vrij veel water in het brood. Méér dan in de gewone recepten staat. Ik vind dat makkelijk, want je hebt dan minder gist nodig, omdat het door dat vele water beter rijst. Je hoeft ook minder te kneden. 

Het brood krijgt dan een andere structuur. Met meer water wordt het minder droog, en wordt het steviger, compacter, en heel mals. En ook beter verteerbaar. Vergelijk het maar met het Allison brood.  

De ingrediënten van mijn broden van deze week waren ... drie pond volkoren roggemeel, 1250 ml lauwwarm water, één zakje gist, een theelepel zout, twee geraspte winterwortelen, en een handvol gedroogde en verse kruiden en koolpoeder. Dat meng je, kneed of roer het even goed door (eventueel met de deeghaken van je mixer) en zet afgedekt weg op een warme plek. Een paar uur, tot het bijna is verdubbeld.

Daarna moest het op het aanrecht, en in plaats van bloem gebruikte ik dit keer als strooimiddel ons eigen maismeel. Dat meel is nogal korrelig, maar toch was het goed te gebruiken als anti-plakmiddel. Van het deeg zijn toen twee bollen gerold en die zijn ook door het maismeel gewenteld, wat een knapperige korst gaf. 

Och ja en dan vergeet ik weer om van de afgebakken broden ook nog een foto te maken. Maar die ken je al wel he? De een zit in de vriezer en de ander zit al voor de helft in de maag van Paul en die van mij.

En buiten was ik ook nog even. Op dat bonenbed van laatst, waar de rekken zijn weggehaald, daar moest nu wat compost op. En karton. 

En daar achter stonden nog kolen .... in bloei. Geen insect meer te bekennen natuurlijk, en tóch maar bloeien, die kolen, met mooie gele bloempjes. Gewoon, voor hun plezier. En óók voor mijn plezier! 🌼🌼🌼

En door die kolen met hun gele bloempjes, moest ik denken aan mosterdzaden. (Mosterd en kool zijn familie) Mosterd wil ik graag zelf kweken, maar het probleem met mosterd is ..... je komt er nooit meer vanaf! Haha als je éénmaal mosterd in de tuin zaait, nou, dan staat het er over honderd jaar nog. 

Overal!!!

Dus, daar moeten we nog iets op verzinnen!

Maar wel alvast recepten opzoeken, voor mosterd. Het is niet moeilijk om te maken. Mosterdzaad vermalen, met azijn. Als je wil, nog wat peper en zout en suiker erbij, maar dat hoeft niet. De echte die-hard-mosterd-maniac maakt het alleen maar met mosterdzaad en azijn.

En toen ik daar naar aan het zoeken was heb ik ook meteen gezocht naar recepten om zelf gist te maken voor ons brood. Géén zuurdesem dit keer, want dat vindt Paul niet zo lekker, maar andere soorten. Gist kun je met veel dingen maken. 

Met hop bijvoorbeeld. Maar ook met honing, of met fruit, of zelfs .. met zout! Nou, als we weer nieuw brood nodig hebben laat ik mijn experimenten wel zien.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

En .............. dit was er ook nog. Citrus! Paul en ik eten beide amper citrusfruit, maar toch heb ik er een grote bak vol van gekocht. Waarom? Dat heeft te maken met onze drie katten. 🐱🐱🐱

 

Echt!!

Citrusfruit, en de katten. (wordt vervolgd. 😜)