Tropenrooster, dag 5.

Vanmorgen bij het dieren voeren miste ik een kuiken. Even zoeken, en ja hoor, daar lag ze, achterin het hok, er zat geen sprankje leven meer in, leek het. De ogen dicht, lijfje slap. 

Het gaat lang niet altijd goed met de kuikens. Soms hebben ze wormpjes, of de een of andere ziekte. Soms worden ze te vroeg door een moeder verstoten, en kunnen zich dan nog niet redden.

Als ik zo'n slap kuiken vind probeer ik meestal nog wel wat te prutsen. In het vroege voorjaar is dat ... warm houden, en een beetje bijvoeren. Maar nu, met deze hitte, heb ik géén voer gegeven maar alleen ORS oplossing. Dus, elk uur ging er een spuit in het snaveltje (eerst die snavel open peuteren) met een klein beetje vocht. Op de foto hierboven heeft ze al een keer of drie wat gehad, en gingen de oogjes eindelijk weer open. Hoera!

Het was dag vijf van het tropenrooster, en dus vanochtend vroeg even flink aan de gang. Aardappels rooien en bonen plukken en kolen oogsten en de courgettes. De schatkamers worden weer gevuld met vele rijkdommen!!  

Meteen even een vraag beantwoorden van Hilde .... ja gelukkig hebben we tóch een mooie oogst gehad van de Rode Raja aardappels. Wat een wonder was dat weer!! ✨✨✨ 

Want diezelfde aardappels, die zijn tot twee keer toe helemaal tot op de grond bevroren geweest. De laatste keer op 28 mei. En toen ze een beetje gingen groeien ... werden ze belaagd door al die kevers! En nu, in augustus, halen we krat na krat met mooie dikke rode piepers uit de grond. Niks aan de hand! 

Petje af voor die sterke piepers!!

Na het oogsten doen de kippen voor mij wat opruimwerk. En bemesten het bed even goed bij.

Ook zijn de éérste groene bonen geoogst. Snijbonen hadden we al maarrrrrrr .... die vinden we láng niet zo lekker .... als deze spekbonen. Dus de snijbonen laat ik dus vanaf nu groeien, voor droogbonen. 

Groene boontjes zijn zó lekker, maar het is écht een zomergroente. In de winter zijn ze er gewoon niet. Terwijl je dan ook wel eens groene boontjes wil eten. Dus gaat er een deel in de vriezer en een deel in de weck. De dikke boontjes die al een begin van zaden hebben gaan in de vriezer. Die kun je niet wecken, want door dat zaad gaat het in een weckpot .... fermenteren.

En de dunste boontjes (links) gaan in weckpotten.

 

Om het er leuk uit te laten zien, en omdat we stikken in de courgettes, heb ik een mix gemaakt. De boontjes kleingesneden, éérst even blancheren .. en dan met blokjes gele en groene courgette in de potten. 

Zo wil ik ook nog combi's maken van mais, boontjes en wortel. En pepers! Of paprika!  

Allemaal heel gezellig met Knuikje (kneuskuikentje) op tafel. Die per uur toch wat opknapt. En zelfs al weer wat graantjes eet.  

Dan, de middag ... siesta. 😊🌞🌞

Maar ik zal je eerlijk zeggen .... dat hangen op de bank ... midden overdag ... dat bevalt me niks. Ik word alleen maar warm en sloom op die bank. 

Wat mij véél beter bevalt met die warmte, is heel rustigjes bezig blijven. Gewoon, binnen, op mijn gemakje de kruiden verder opruimen. Potten wassen. De planken die onder het vet en stof zitten schoonmaken. En dan alle schone potten weer terug.

Heel langzaam aan hoor. Rustig heen en weer lopen houdt je koeler, dan stil liggen of zitten, is mijn ervaring. Als ik stil lig of zit, krijg ik meteen zo'n transpiratiefilter op armen en benen.  

Ik bewaar álle potten en potjes. En ook alle papieren en plastic zakken. Dat is een tic van de zelfvoorziener, want je moet de spullen toch ergens in doen. En omdat we haast nooit meer kant-en-klaar dingen kopen, moet je je oude potjes en zakjes en flessen eindeloos hergebruiken.

En dan, midden in een tropenhitte, is er weer een klus af, die eigenlijk lag te wachten op een regendagje. 😄💧

Tweede helft van de middag is er buiten weer een en ander te doen. Ik laat je even de mais zien, die echt tot in de hemel groeit. Die mais, in het Indianenbed (samen met bonen en pompoen gezaaid), is al bijna drie meter hoog. 

Of er ook veel oogst vanaf komt .... is nog even afwachten. 

Wat het sproeien betreft ... dar was laatst óók een vraag over in de reacties .... dat doe ik echt héél mondjesmaat. Alleen als er gezaaid is, gebruik ik de sproeier. En altijd met de hand, dus niet urenlang aan laten staan.

Verder moeten de gewassen het bijna allemaal zonder beregening doen. En dat gaat best goed, vooral de gewassen waar nog karton op de grond ligt. Die zien er nog steeds groen en fris uit, zonder 1 druppel gietwater.

Kijk hierboven zie je de amarant. Ik heb hem tussen de mais gezaaid, voor wat kleur en variatie. Het is óók al zo'n kanjer. Het is een echte Indianenplant, hij werd door hen voor veel dingen gebruikt. En hij kan goed tegen droogte. 

Nou, nog wat oogsten, voornamelijk vruchtgewassen, en dan snél weer naar huis, we stikken alweer van de hitte!!  

En dan alles weer opeten natuurlijk! 

😊😊

 

Hier zie je tot slot nog een foto van de moestuin van landgoed 'Dickninge' waar ik vanavond was. Daar mocht de natuurvereniging wilde bloemen inzaaien, van de rentmeester. En daar gingen Mirjam en ik vanavond kijken, hoe dat geworden was.

Maar dat is weer een ander verhaal!