Uit het lood.

Zolder opruimen betekent dat er spullen tevoorschijn komen die je niet meer gebruikt. Weggooien? Dat sowieso niet. Naar de kringloop of op marktplaats zetten is een optie.

Wat ook kan, is de spullen laten rouleren. Zo gingen er twee zakken met stoffen en een doos spullen naar een vriendin. Weer een andere vriendin kreeg vier zakken met stoffen. Dat blijft daar dan een tijdje staan, en ze grasduinen er wat in en halen er wat uit.

Daarna gaat het soms nog door naar een ander. Of mensen die op bezoek komen halen er dingen uit. Na een tijdje haal ik de resten op en breng die naar de kringloop. En dat is dan altijd een heel stuk minder.

Lampen en stekkers hebben we ook heel veel.  Ze komen uit alle hoeken en gaten tevoorschijn. Maar die gaan niet weg. Samen past het nét in 1 doos. Nou, snel gaat het niet, maar  er gloort licht aan de horizon, op zolder.

En van de lampen naar de bieten.

Je wist het misschien al wel maar van veel groenten is het blad minstens zo waardevol als de groente zelf. Dat wat je meestal weggooit dus.

Wij eten daarom af en toe dat bietenblad ook op. Maar echt niet alles. Want zó lekker is het nou ook weer niet. Om het niet weg te hoeven gooien gebruik ik hier ook weer de truuk van het drogen. Als je dat bietenblad droogt en later fijnmaakt, kun je het overal doorheen doen. Merk je niks van. Hooguit wat extra pit want het blad heeft best een lekkere smaak.

En het droogt erg makkelijk, in een krat of grote zeef, uit de regen en in de wind.

De bieten, het waren er nogal veel. Die gingen in katoenen tasjes in de groentela. Daar blijven ze weken goed.

Haha al die tasjes van het Tassenteam Bussum, van alweer zoveel jaren geleden .... ik gebruik ze nog dagelijks! Echt, voor van alles. Wij dachten toen .... och .... we maken ze snel en simpel, voor wat kleine boodschapjes. Maar ik gebruik ze ook voor kilo's en kilo's graan en bonen, en voor die zanderige bieten. Met rode vlekken.

En die tasjes vinden dat allemaal goed en zijn nog helemaal heel. Top tasjes!

Och ja en zo komen we dan ook weer langs de stal.

Die stal is een puzzel. Want hoe maak je daarin een stevig hek? Er is géén sterke paal in het midden waar je een hek aan vast kan maken. Dus moest daar een paal komen.

Die ijzeren paal had ik al gevonden, het was een staaf van de omheining van de paardenbak. Hij is drie meter lang. Omdat het dak 240 cm hoog is, moest die paal dus 60 cm de grond in. Dus dan moet je daar midden in de stal een gat graven.

Klinkt makkelijk. Maar nee.

Probleem nummer één!

Hoe krijg je een tegel eruit, als al die tegels strak tegen elkaar aan gelegd zijn? Je spade er tussen steken en duwen? Nee, dacht het niet. Dat kost je je spade en ook de tegel. En het lukt echt niet, want die tegel komt niet in beweging. Zelfs niet als je de voegen heel goed hebt schoongemaakt. Ze zitten te dicht bij elkaar.

Hoe dan?

Nou, je googelt gewoon op 'eerste tegel eruit' ofzoiets, en dan komt er een handige meneer voorbij op youtube met DE oplossing. Dit keer was dat ... de truuk met twee oude schroevendraaiers. En verhip, ja hoor, het werkt!

Eentje ertussen duwen, die tilt de tegel een millimeter omhoog, dan de tweede, die duwt hem verder, dan de eerste weer, nóg een stukje en nóg een stukje .... en ineens kun je hem optillen!

Ook die dingen gaan dus niet snel. Als je dat allemaal eerst moet opzoeken.

Dat gat graven was ook zoiets. Moeilijk is het niet. Want graven is graven. Elk kind en elke hond en elke kat kan graven. Maar het duurde wel weer lang, want er zaten boomwortels in. En dan is zestig centimeter best veel.

Echt duidelijk zijn de foto's niet. Maar ze geven je een idee. Voor als je óók ooit in een schuur of gebouwtje een paal wil ingraven. Zorg er ook voor dat hij ook aan de bovenkant goed klemvast staat.

Bij mij lijkt het alsof hij daar boven alleen maar met duct-tape is vastgeplakt, maar dat was om te zorgen dat hij precies in het lood bleef staan, terwijl ik het gat beneden weer dicht maakte. Daarna stond de paal boven ook klemvast in een hoek tussen twee balken.

Het gat dichtmaken, dat doe je dan door er zand in te strooien, en dan water. En wachten. En dan weer zand strooien en water gieten. Dan wordt het heel stevig. (ooit van de bouwmannen hier geleerd)

 

Ja en dan past die vierde tegel natuurlijk niet meer. Door die paal. Maar dat is dan weer iets voor morgen. Of later. De koeien komen voorlopig nog niet.

We gingen vandaag maar weer eens aan de spitskool! Keuze zat, met al die lekkere recepten van jullie!

En verder, dieren verzorgen, en al die gewone dingen. Op deze gewone dag. Leek het.



Maar het werd een ongewone dag. En dat kwam, door het bericht van een goede vriend. Die een moeilijke tijd tegemoet gaat. Maar ondanks dat zelf de moed er goed in houdt.

Dan ben je wel even uit het lood geslagen.