Lang leve de zomer!

'Het is toch sprékend Robbert!'
'Ja hoor mam, het lijken bijna wel tweelingen.'

Gisteren bij mijn moeder bekeken we oude familiefoto's die zij had gekregen van een neef. Omdat mijn moeder nog steeds in het 'Moesker' huis woont, weten vele neven en verre nichten en andere familie haar te vinden. Op die leeftijd wordt je wat nostalgisch en ga je in je verleden graven. Op zoek naar de voorvaderen.

Nu kun je dat allemaal opzoeken. En foto's vinden. Zo ook van onze familie dus. Mijn moeders tafel lag bezaaid met allemaal oude en allang gestorven Moeskers.

Eén ervan was van overgrootvader Luit Moesker. Het evenbeeld van onze eigen Robbert. 😊 (zeker als Luit ook breeduit had gelachen maar dat mocht toen schijnbaar niet op foto's)

Na de foto's en de koffie zijn we gaan rondtoeren. Door Drenthe.

In Zeegse een 12-uurtje gegeten, en toen gewandeld in het dorpje Taarlo. Ik geloof dat er twintig boerderijen staan in Taarlo. En er zijn twéé brinken. Meer is er niet. Maar het is daar wel mooi.

Op de tuin is inmiddels de knoflook geoogst. Als je dat óók doet trek dan niet zo maar de bollen uit de grond. De stengels breken makkelijk. En dan ben je je bol kwijt. Je moet knoflook echt met de spa of spitvork even opwippen en dan eruit trekken.

Droog ze goed na, liefst in de wind, en hang ze dan op in een vlecht. Of knip, als de stengel droog is, die af vlak boven de bol en bewaar ze op een koele donkere plek. Bijvoorbeeld in een geperforeerde papieren zak.

Dan kunnen ze gerust een jaar bewaard. Tot je volgende oogst.

Ik moet dat allemaal nog doen. Ze liggen nu nog gewoon met zand en al op de tafel.

Op het lege bed van de knoflook kun je weer wat planten. Omdat knoflook een desinfecterende werking heeft, óók op de bodem, kun je hier nu van alles planten. Wat je wil. Je hoeft niet zo bang te zijn voor achtergebleven aaltjes en bijvoorbeeld knolvoet, want die knoflook heeft alles weggejaagd.

Dus ik heb hier de winterkolen uitgeplant.

En ook nog wat kruiden en blad gezaaid en geplant. Basilicum, karwij, koriander, dille, fenegriek, rucola, sla, raapstelen. Zo heb je nog maandenlang lekker vers bladgewas te eten.

Oja. En het graan.

Helaas is de rogge helemaal omgewaaid en is niet meer te oogsten. Het was mijn eigen schuld want ik heb die rogge te haastig gezaaid. Niet netjes op rijen, maar breedwerpig, en véél te dik gezaaid. Dan krijg je teveel planten, die dun blijven met piepkleine aren.

Over zoiets moet je niet treuren. Fouten maken hoort erbij. Ik oogst dit jaar gewoon géén graan. Wat niks geeft want we hebben nog veel van afgelopen jaren. En ik ben stiekem blij dat ik één jaar niet al dat werk heb van maaien, op schoven zetten, oogsten, dorsen, zeven etc etc

Ik ben dus begonnen met het wegmaaien van de halfrijpe rogge, want ik wil daar graag knollen zaaien over twee weken.

Verder, de kippetjes. Er zijn weer piepkleine kuikentjes en de moeders letten goed op dat ze steeds tussen grote planten blijven, zodat de kuikens niet opvallen voor kraaien enzo. Hopelijk helpt het!

De waterslangen zijn opgeborgen.  Het lijkt erop dat we dit jaar niet meer hoeven te sproeien.

Buiten schiet alles omhoog door die prachtige regen de afgelopen dagen, en nu die zon erop. In de tuin staan overal bossen echinacea, die allemaal afkomstig zijn van het zaad van één plant, die ik twee jaar geleden bij Intratuin kocht.

Het eerst jaar blijven de plantjes klein, maar daarna worden het reuzen. En ze zaaien zich vanzelf verder uit. Behalve dat ze erg mooi zijn, is de hele plant, inclusief wortel, ook heel geneeskrachtig.

Echt een topper dus!

Alle bloemen zitten vol bijen en hommels. Die hebben honger denk ik, want konden met de regen niks te eten halen.

Het is weer één en al gezoem en kleur en leven, bijen en vogels en beestjes en warme zonneschijn. Lang leve de zomer!

🌞🌞🌞