Hoera. Miriam is er weer en zij heeft géén hoogtevrees, dus we kunnen ook de bovenste balken volhangen met uien.
En dan weer nieuwe halen op de tuin.
Enzovoort. Nog lang niet klaar. Uien uien. 😊
Bij de lunch hadden we allemaal van die kleine potjes met hippe smeerseltjes. Die bij onze AH vaak in de 35% korting bak belanden.
Het leuke aan die potjes is dat er bijna geen toevoegingen in zitten, en dat de ingrediënten er precies op staan en ook in welke percentages. Dus je kan het heel makkelijk zelf maken.
Zoals de courgette-uien chutney. Voor als je ook eens heel veel uien en courgettes hebt.
(63% courgette, 27% ui, zonnebloemolie, citroensap, knoflook, zout, basilicum, peper en oregano)
Vanmiddag mocht ik meekijken bij het slachten van een paar hanen.
Want .... dat moeten we toch zelf ooit ook een keer doen. Niet echt een werkje waar je op zit te wachten. Een dier dood maken is niet fijn. Nooit. Maar als je af en toe vlees of kip wilt eten, dan moet je er toch aan.
Ik laat er maar geen foto's van zien. Bloederig gedoe. Alleen maar even deze (de haan is al schoon) want het is grappig hoe Guiseppe een poot van de haan even in z'n mond heeft, zodat hij er beter bij kan.
Nee. Dan liever plaatjes van levende dieren. We hebben loge's, en dan is het voeren van de koe ineens een attractie!
Sowieso is het leuk om de boerderij, en het leven waar wij inmiddels aan gewend zijn, te zien door de enthousiaste ogen van bezoekers.
Onze 'oude' vrienden wonen meest nog in het westen. In de bebouwde kom. Komen niet vaak op een boerderij. Voor hun is alles boeiend, en is het zelf gekweekte eten (wat nog van de tuin geplukt moet worden) heel bijzonder.
Dat is goed, om je dat weer te realiseren ... hoe bijzonder ons leven hier is!
 |
Dus daarom ook maar een kort blog.
Tot snel! 👋
2 reacties:
Als je hoogtevrees hebt is het misschien niet onverstandig om een min-of-meer mobiel systeem te maken waaraan je de uien, knoflook en andere te drogen groente aan ophangen kunt. Een lange lat die je bijvoorbeeld met katrolletjes naar beneden halen kun, of de lat achter een paar haken ophangen aan de dakbalk. Met een lange (aangepaste) stok kun je de lat dan naar beneden halen. Je hebt niet altijd iemand in de buurt die geen hoogtevrees heeft en de wet tot behoud van het chagrijn luidt dat je altijd iets van de balken halen moet als er niemand in de buurt is die de ladder op durft te gaan.
Het slachten van dieren is iets waar ik ook geen liefhebber van ben. Een kip slachten heb ik mijn vader nooit zien doen; hij had er al een verschrikkelijke hekel aan als het gemeste varken geslacht werd. Met name het moment dat, letterlijk, de doodsteek gegeven werd, was iets waar zijn hoofd afwendde. Er werd verwacht dat hij aanwezig was bij het slachten en de slachtproducten at hij dan ook met graagte, maar het zou waarschijnlijk het laatset beroep zijn waarvoor hij zou kiezen. Als kind maakte ik ook altijd dat ik wegkwam, maar op het moment dat het varken afgeslacht werd, stond ik er wel weer met de neus bovenop.
Ach ja, een mens is nu eenmaal een vat vol tegenstellingen.
Zó hoog ben ik geen held, Clarien... Mooi, al de uien !
Ook met die kippen zou ik geen held zijn...
Héérlijk, al die beest-jes/en.
En die rijkdom..., soms vergeten we 't hé...
Lie(f)s.
Een reactie posten