Boven op de overloop, achter de schuifdeuren, ligt allerlei bewaarspul. Kinderboeken. Oude sportboeken. Kookboeken. En ook ligt daar een stapel oude agenda's waarin ik tot aan 1998 kan teruglezen.
Want mijn agenda's zijn ook opschrijfboeken. Er staan rijen en rijen email-adressen in, en gewone adressen en telefoonnummers. En recepten. En verslagen van vergaderingen en cursussen.
En fotootjes. En gele memobriefjes en visitekaartjes. Voor dat laatste plak ik altijd een envelopje vóór in de agenda. Daar gaan al die kaartjes in. En foto's gaan achter zo'n raampje.
 |
| 2002 ........ |
Jarenlang waren het van die kleine agenda's, van Brepols. Als je maar klein genoeg schrijft kan daar heel veel in.
Toen kreeg ik een agenda, van Marjan, een wat grotere. En toen was ik om. Want daar kan nog veel meer in. Ook brieven en kaarten kunnen erin, in zo'n handig mapje.
Home and Garden, ik heb ze een paar jaar gehad.
 |
In 2016 en 2017 volgden de Flow agenda's. Die waren nóg weer beter, want daar stonden geen foto's in. Geen plaatjes en geen voorgedrukte teksten. Geen tegoedbonnen. Alleen maar de dagen van de week, en verder vele vele lege bladzijden. Top agenda.
Haha misschien ken je hem al wel. Ik heb hem hier al vaak laten zien. Elke maandag gaat er een lijstje in met wat er die week moet gebeuren. En elke week staat er véél teveel op die lijst en schuift er heel wat door naar de volgende week. Sommige dingen komen wel tien keer terug. Van die dingen waar je geen zin in hebt.
En dit jaar heb ik helemaal niet meer naar agenda's gekeken. Meteen zo'n mooi dik schrift gekocht. Nu alleen nog de dagen erin schrijven.
Zoals een ander zijn mobiel altijd en altijd bij zich heeft, en onder handbereik, zo heb ik mijn agenda altijd en overal bij me. Want wie weet wat je hoort of ziet en op moet schrijven!
Maar Flow was dom, en stopte ermee. Er kwam wat anders. Met plaatjes. Nou, mij niet gezien. Vorig jaar schreef ik al over de zoektocht naar een vervanger. Maar er is geen vervanger. Overal staan al dingen in. Van die dingen die je er veel liever zelf in wil schrijven.
Dus, toen werd het een leeg schrift. Een notitieblok met dikke bladzijden en een harde kaft.
Haha misschien ken je hem al wel. Ik heb hem hier al vaak laten zien. Elke maandag gaat er een lijstje in met wat er die week moet gebeuren. En elke week staat er véél teveel op die lijst en schuift er heel wat door naar de volgende week. Sommige dingen komen wel tien keer terug. Van die dingen waar je geen zin in hebt.
En dit jaar heb ik helemaal niet meer naar agenda's gekeken. Meteen zo'n mooi dik schrift gekocht. Nu alleen nog de dagen erin schrijven.
Zoals een ander zijn mobiel altijd en altijd bij zich heeft, en onder handbereik, zo heb ik mijn agenda altijd en overal bij me. Want wie weet wat je hoort of ziet en op moet schrijven!
Omdat we een jaar tegen elkaar aan moeten kijken moet hij er wel een beetje leuk uit zien. Deze van Anton Pieck was meteen raak, met al die leuke mensjes op de grachten van Amsterdam.
Een nogal stressig vrouwtje met waarschijnlijk óók teveel dingen op haar lijstje. En een complete verhuizing midden op straat, op de smalle gracht. Een plassende man en een vissende man. En een losse kip.
En tussen al die drukte staat een jongetje heel rustig over het water te staren. Zie je hem?
Hij wordt mijn voorbeeldjongetje. Rustig blijven, in de drukte! 😊😊
En dan nog even iets heel anders. Want ik kreeg vorige week van twéé personen een emailtje, die allebei mijn pannen hadden zien staan, waarvan ik zei dat ik er brood in bak. En allebei vroegen ze hoe dat dan moest, broden op het fornuis bakken.
Heel begrijpelijk want zo leek het precies.
Maar ik bak ze niet op het fornuis hoor. Brood moet echt in een gloeiend hete oven. Die pannen schuif ik dus gewoon in de oven, met het gerezen brood erin.
Toevallig was het vandaag weer broodbakdag dus laat ik het maar even zien. En nog een andere tip, als je een deeg gekneed hebt op je aanrecht ligt daar vaak nog een flinke rest bloem. Als je aanrecht nou een klein beetje schoon is (hoeft echt niet steriel) dan kan je dat zó in je zuurdesembakje schuiven.
Zelfs restjes brooddeeg (uit de kommen) gaan bij mij in de zuurdesempot. Die zet je op een warme plek en elke dag even voeden. Met water en wat meel of bloem. Of deeg.
Voor de nieuwkomers laat ik binnenkort wel weer het opzetten van een zuurdesem zien. Je kunt ook even de zoekfunctie gebruiken want ik heb er al vaak over geschreven.
En hoe weet je nou of je brood lang genoeg heeft gerezen? Want dat is niet altijd gelijk. De temperatuur en de samenstelling van je brood, en of je wel of niet kneed, speelt allemaal een rol.
Zelf doe ik het als volgt, na een uurtje of wat, als het deeg ongeveer verdubbeld is, duw je er even in. Zachtjes. Als het kuiltje snel terug veert mag het nog langer rijzen. Als het langzaam terug veert is het rijzen wel klaar.
Hopla in de pannen en in de oven en OKIJKNOU wat is dat ovenraam smerig!! Haha Paul zegt steeds 'ik ga de oven schoonmaken' want hij vindt dat een leuk klusje. Maar zo te zien kwam het er nog niet van.
En vandaag al zeker niet, want hij kwam vanochtend met buikgriep uit z'n werk thuis. Dat is nummer twee al. Ook maar meteen met kruiken in bed gestopt.
En zelf ... och vandaag was het een vrij futloze dag. Een paar schuren moesten weer een winterbeurt hebben. Vanwege muizen. Maar ik was nog maar net begonnen en .. pfffffft ..... echt helemaal geen zin meer.
Lamazitten die schuur. Komt later wel.
Tomtomtom. Jullie al buikgriep gehad?
🙊🙊🙊
En tussen al die drukte staat een jongetje heel rustig over het water te staren. Zie je hem?
Hij wordt mijn voorbeeldjongetje. Rustig blijven, in de drukte! 😊😊
En dan nog even iets heel anders. Want ik kreeg vorige week van twéé personen een emailtje, die allebei mijn pannen hadden zien staan, waarvan ik zei dat ik er brood in bak. En allebei vroegen ze hoe dat dan moest, broden op het fornuis bakken.
Heel begrijpelijk want zo leek het precies.
Maar ik bak ze niet op het fornuis hoor. Brood moet echt in een gloeiend hete oven. Die pannen schuif ik dus gewoon in de oven, met het gerezen brood erin.
Toevallig was het vandaag weer broodbakdag dus laat ik het maar even zien. En nog een andere tip, als je een deeg gekneed hebt op je aanrecht ligt daar vaak nog een flinke rest bloem. Als je aanrecht nou een klein beetje schoon is (hoeft echt niet steriel) dan kan je dat zó in je zuurdesembakje schuiven.
Zelfs restjes brooddeeg (uit de kommen) gaan bij mij in de zuurdesempot. Die zet je op een warme plek en elke dag even voeden. Met water en wat meel of bloem. Of deeg.
Voor de nieuwkomers laat ik binnenkort wel weer het opzetten van een zuurdesem zien. Je kunt ook even de zoekfunctie gebruiken want ik heb er al vaak over geschreven.
En hoe weet je nou of je brood lang genoeg heeft gerezen? Want dat is niet altijd gelijk. De temperatuur en de samenstelling van je brood, en of je wel of niet kneed, speelt allemaal een rol.
Zelf doe ik het als volgt, na een uurtje of wat, als het deeg ongeveer verdubbeld is, duw je er even in. Zachtjes. Als het kuiltje snel terug veert mag het nog langer rijzen. Als het langzaam terug veert is het rijzen wel klaar.
Hopla in de pannen en in de oven en OKIJKNOU wat is dat ovenraam smerig!! Haha Paul zegt steeds 'ik ga de oven schoonmaken' want hij vindt dat een leuk klusje. Maar zo te zien kwam het er nog niet van.
En vandaag al zeker niet, want hij kwam vanochtend met buikgriep uit z'n werk thuis. Dat is nummer twee al. Ook maar meteen met kruiken in bed gestopt.
En zelf ... och vandaag was het een vrij futloze dag. Een paar schuren moesten weer een winterbeurt hebben. Vanwege muizen. Maar ik was nog maar net begonnen en .. pfffffft ..... echt helemaal geen zin meer.
Lamazitten die schuur. Komt later wel.
Tomtomtom. Jullie al buikgriep gehad?
🙊🙊🙊
7 reacties:
'k Vermoed dat je het broertje van dat jongetje enkele keren zult tekenen, Clarien, in je spiksplinternieuwe boek...
Ocharme Paul, wens 'm beterschap. Nee, nog geen (buik)griep gehad, dit jaar.
En mocht Paul ook zo'n boek hebben... -> eerste opdracht, dat ovenraam..., maar nu niet...
Lie(f)s.
Nee, hier geen (buik)griep of verkoudheid. Beterschap voor de zieken.
Het rustig over het water starende jongetje zou mijn vader de lijfspreuk van Willem van Oranje, "Saevis tranqu(i?)llus in undus" ontlokt hebben. Als wij, zijn kinderen wat rumoerig waren dan kreeg je dat van hem te horen. In dat opzicht zou je kunnen stellen dat Latijn de eerste vreemde taal was waarmee ik in aanraking kwam. Het Nederlands heb ik pas geleerd toen ik op 7-jarige leeftijd naar de lagere school moest. Ik beschouw daarom de Midden-Drentse variant van het Nedersaksisch nog altijd als mijn moerstaal en Nederlands als een tweede taal.
En wat de ovenruit aangaat; je kunt er nog doorheen kijken, dus ontgaat me even wat het echte probleem is. Vooropgesteld natuurlijk dat de vlekken wel schoon zijn.
In vorige reacties las ik het een en ander over hooi in het nachthok van de kippen. Wat ik me herinner was dat in onze kippenhokken stro in de legkisten lag en dat op de vloer turfstrooisel lag. Dat turfstrooisel werd een of tweemaal per jaar, dat ben ik even kwijt, vervangen en werd uitgestrooid op het bouwland of ging op de mesthoop. In ieder geval werd het opgenomen in de kringloop.
Nou Clarien ik vroeg me ook af of je het brood in die pannen bakte
Dus bedankt voor het antwoord
Eindelijk heb ik een lekker brood gevonden
En wel mijn eerste zelf gebakken brood van roggemeel uit Nederland mee genomen
Heb de smaak te pakken en ga nu het zuurdesem brood van jou uit proberen
Moet alleen nog het rye flower zien te vinden hier
Groetjes Marga
Gelukkig zijn wij nooit zo vatbaar voor buikgriep. Wel zijn we elk jaar zwaar verkouden, zoals nu: man en zoon. Daar zijn ze echt wel beroerd van, koortsig, hoofd vol watten, veel slapen. Maar de man blijft nooit thuis hoor. Hij kijkt me diep verontwaardigd aan als ik dat voorzichtig voorstel. Hooguit besluit hij dan met de auto te gaan, en niet te fietsen. En zoon is vanmorgen ook maar naar school gegaan. Hij zit in het examenjaar, en heeft veel toetsen. Met koffie en paracetamol is hij vertrokken, wel met de bus.
Nou, voor jullie beterschap! Jij zult er ook wel niet aan ontkomen! (bemoedigend hoor ;))
Nog geen klachten hier, maar het schijnt wel plotseling op te komen en dan moet je echt plat. Wat raar dat ik nu pas - na al die jaren bewondering voor zijn enorme productie - zie dat Anton Pieck al zijn mensen omkaderde. Het moet toch niet gekker worden, Clarien :-)
Dat jongetje heeft gelijk. Groot gelijk.
Heb je wel eens gekeken bij de agenda's van het Kruitvat? Geen plaatjes, 1 dag per pagina en een neutrale omslag die je eventueel zelf kunt versieren.
Een reactie posten