Vanochtend was ik weer bij Renske. We gingen verder met de wol. Hier en hier kon je al zien hoe we de ruwe wol van de schapen hebben schoongemaakt, en hoe het is gekaard.
Tja. En dan heb je een paar kussenslopen vol met schone gekaarde wol. En dan verder?
Nou, dan kan je er bijvoorbeeld een hooimadam van maken. Die ik zelf overigens 'wolmadam' noem. Kijk maar mee.
Alle spullen lagen al klaar. Eerst koffie natuurlijk. En bijpraten. En toen begon de les.
Je hebt nodig, gekaarde pure schapenwol, en een vrolijke katoenen lap van 90 bij 1.10 centimeter, spelden, een schaar, en stevig katoenen draad en een stopnaald.
Als je dit voor het eerst maakt, is geruite stof heel handig, want dan kan je heel precies doorsteken van onder naar boven. Neem dus maar een geruite lap. Hier in Staphorst in de stoffenzaken hebben ze die in alle kleuren.
En rijg alvast rond de hele lap een zoompje.
Vouw de lap in de lengte dubbel, vouw één helft open en leg hem nog even dubbel neer zodat het niet in de weg ligt. Op de bovenste opengeslagen helft ga je nu de wol neerleggen.
Niet zomaar een klont wol, nee dat gaat heel precies. Van de wol die op de molen gekaard is haal je met de draad mee een langwerpig stuk af. Je rolt dat losjes op, en maakt er een rond bolletje van.
Voor diegenen onder jullie die wel eens een brood kneden en bakken, net zoals je zo'n brooddeeg bijeen rolt, zo doe je dat ook met de wol. Het ronde lapje dat je nu hebt noemen we een dakpannetje.
En dan ga je die dakpannetjes schikken op de lap. De diksten mogen onderaan, waar de bodem komt, want daar moet de pan die er later in komt het beste geïsoleerd worden.
Zo'n vier dakpannen over elkaar heen leggen. Dan een rij ernaast, ook weer over de eerste rij heen, dan weer een rij, tot de lap vol ligt. Je hebt zo'n 300 gram wol nodig.
Dan vouw je de opgerolde helft stof eroverheen, en steekt de lap rondom met spelden dicht. Langs de lange kant moet je zeker twee centimeter overlap maken.
Langs de korte zijden minstens een halve centimeter.
Goed vastzetten die wol, zodat de dakpannetjes niet meer kunnen schuiven.
Rijg het nu met een rijgdraad helemaal rondom dicht. Aan drie zijden dus.
De vierde zijde is de dubbelgevouwen zijde. Dat wordt de bovenkant van de hooimadam.
En dan. Het definitief vastzetten van de wol.
Je wil niet dat de wol gaat schuiven en bobbelen. Dus het is belangrijk om de wol op regelmatige afstand vast te stikken.
We gaan alles nu doorstikken met stevig katoenen draad. Renske nam het draad dubbel, zodat het niet breekt bij het aantrekken. Dus, neem een dubbele katoenen draad, kies een kleur die goed past bij je stofje, of die juist een mooi contrast geeft, en begin vlakbij de bovenhoek. Dit is dus bij de dubbelgevouwen zijde.
Tel zo'n drie hokjes (onze hokjes waren 1 centimeter groot) vanaf boven en drie hokjes vanaf opzij, en duw de naald op die plek door de drie lagen heen. Keer het geheel nu om, en tel weer drie hokjes van boven en van opzij, en steek daar terug, zodat je aan de onderkant terugsteekt op precies dezelfde plek als de bovenkant.
Snappie? Of leg ik het te ingewikkeld uit?
Na het weer terugsteken, je hebt nu beide uiteindes aan één kant, knip je de draad ruim af, en leg er een knoop in. Goed aantrekken. Dan draai je de beide uiteindes een slag om elkaar heen, en weer een knoop leggen (niet te strak) en wéér om elkaar heen draaien en nog een derde knoop.
Draden afknippen (niet te kort) en klaar.
Zeven hokjes verder doe je precies hetzelfde. ga door tot het einde van de stof. Dan de volgende rij zeven hokjes eronder.
En dan zoek je het midden van de doorgestikte hokjes, dus even tellen, en daar maak je ook weer een doorstiksel.
Enzovoort. Totdat de hele lap met de vulling is doorgestikt.
Je hebt nu al een prachtig voorwerp. Van onze eigen ruwe wol is zomaar een stevig en heel lekker warm en zacht kussen gemaakt. Die Brit graag in haar mand zou willen hebben ....
... maar het is nog niet af! Want het wordt geen kussen het wordt een hooimadam.
We gaan nu de bodem maken. Je neemt een dubbele ronde lap van 30 cm doorsnee. Als je een groot gezin hebt met hele grote pannen kan het ook wel wat groter.
Die naai en vul je weer op dezelfde manier. Alleen in plaats van allemaal kleinere dakpannetjes neem je nu één grotere bol wol.
En hier zijn Renske en ik gestopt voor vandaag.
Het was echt mooi om te zien, hoe de wol en de stof onder haar handen in een bruikbaar voorwerp veranderde. Fijn als iemand zomaar haar kennis wil delen!
We hebben het gehad over nog veel meer toepassingen voor pure wol. Wat dacht je van voetenwol? Stukjes wol tussen je tenen vlechten, onder je sokken of kousen, voor als je snel blaren of pijnlijke voeten hebt? Ik kom daar later wel op terug.
Het is zo mooi spul ... wol.
Daar staan de schapen van Klaas en Renske. Behalve dat ze mooie wol geven is het ook een gezellige boel met die schapen. Af en toe blaten ze even. Hallo hallo mekker mekker wij zijn er ook nog. En Robbie de hond is er ook, en in de schuur zit nog een kip te broeden.
Het is onze eigen Ma Kip, die hier een nieuw legsel aan het uitbroeden is. Maar helaas waren die foto's mislukt. Maar het gaat erg goed met Ma Kip! En haar eieren komen bijna uit.
Weer veel geleerd vandaag. Ik hoop jullie ook!
We komen hier snel terug. Voor deel vier van 'wol verwerken'.
🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑
3 reacties:
Dat wordt idd heel mooi! Bij gebrek aan schapenwol heb ik m'n oude dekbed in de hooimadam verwerkt. Het is een handig ding en je gebruikt hem vast ook heel vaak. Kom je van de tuin en dan is het eten gaar! Hoe fijn is dat!
Ik vind het een fascinerend gebeuren, Clarien. Prachtige techniek en je hebt het heel erg goed uitgelegd, want zelfs ik begrijp het :-)
Ik heb ook al een paar jaar een hooimadam, ideaal ! Ik ga binnenkort een nieuwe maken voor erbij, maar dan van een wollen deken. En van donkere stof, de eerste krijgt dan ook een nieuw jasje, want die wordt smoezelig ! Deze winter heb ik zonnepanelen gekregen en heb ik een induktieplaatje gekocht. Samen met de hooimadam kan ik zo hele maaltijden klaarmaken zonder gas te gebruiken ☺.
Groetjes Tineke
Een reactie posten