Het teeltplan, dat is zó af. Als je dat één keer heel uitgebreid hebt gemaakt dan kun je het elk jaar zo copy paste weer hergebruiken. Je hoeft de vakken alleen maar door te schuiven, zodat je niet twee keer op dezelfde plaats hetzelfde gewas krijgt.
Want dan krijg je last van aaltjes, en van tekorten in de bodem, en ziektes in je planten.
De volgorde van doorschuiven is ook belangrijk. Niet alle gewassen kunnen na elkaar. Maar daar ga ik het vandaag niet over hebben.
Met die storm vandaag hadden we een lekker binnendagje. De dieren en ik. Want ik was bang dat Bekje zou wegwaaien, en als zij binnen mocht dan Brit ook natuurlijk.
Ik heb alles opgezocht wat ik afgelopen jaar tegenkwam aan nieuwe dingen, die op de tuin moeten komen. Natuurlijk niet alles teruggevonden, maar een groot deel wel.
Pinda's, wilde ik gaan kweken dit seizoen, en ook haver en tarwe. Een paar proefbedden. Verder, de witlof vervangen door suikerbieten. Voor stroop. En in het aardappelveld een paar bedden Yacon. Ook voor stroop. En zo zijn er nog veel meer veranderingen. Meer mais minder pompoen.
Al die nieuwe dingen zijn opgenomen in het teeltplan. En dat staat weer in dat tekeningetje hierboven, maar het is misschien niet goed te zien. Naja als ik het zelf maar kan zien.
Enne .... we zijn weer begonnen hoor! De erwten en capucijners en de tuinbonen zitten bij mij alweer in de voorweek! Die kunnen over een week of twee de grond in.
Maar dan moet het wel een paar dagen vorstvrij zijn en wat droger. Want die bedden moeten nog worden voorbereid.
En dan moet Bekje ze niet opeten. Haha maar doet ze niet hoor. Een kat lust dat niet. Die drinkt daar alleen maar uit.
Toen de storm ging liggen kregen we hier zowaar een spat zon. Kom lummels naar buiten met jullie! We gingen maar es de schade opmeten. Nou die was er niet want wat kapot kon was met de vorige storm al kapot gegaan. Wel waren de kuilen weer dieper geworden bij het kippenpad dus daar moest zand in.
De kippen zelf hebben de hele storm onder het hok gezeten. Op een kluitje. Nu durven ze weer naar buiten. Om ze op te monteren hebben ze wat extra krachtvoer gekregen. Wat bieten en appels in stukken.
Want wij krijgen ook al eitjes, dus eerlijk is eerlijk. Vandaag geen eieren trouwens. Storm-stop?
In de wintertuin heb ik weer gezaaid. Ook tuinbonen en capucijners. En wat tarwe. Dat gaan we allemaal als kiemgroente eten, dus dat mag je dicht op elkaar zaaien.
De plastic plaat gaat er weer over. Ik wilde hem steeds weggooien wegens plastic en lelijk. Maar hij doet wat hij moet doen, namelijk helpen de grond sneller warm te krijgen, en dus is hij er nog steeds.
Niet al onze oogst is goed gebleven. Lang niet alles. We moeten nog veel leren. Twee kratten pompoenen hebben te koud gestaan, en zijn aan het schimmelen geslagen. Eéntje begon en toen was de boot aan.
Zoiets steekt aan he?
Maar het is niet erg. We hadden toch veel teveel. Ik wilde ze naar de voedselbank brengen maar daar lopen de pompoenen niet. Veel mensen weten niet wat ze ermee moeten.
Een recept erbij? Ja dat is een idee voor volgend jaar.
Dit is geen afval wat je hieronder ziet. Dit is .... uitgesteld eten. We eten ze dus niet dit jaar, maar volgend jaar. De pompoenen worden in stukken getjakt en er gaat wat mest over. Nu zijn ze zo weg. En kan het weer de tuin op.
Tot slot, het beloofde recept voor roggebrood. Dat we van Annie kregen. Bij ons is het al op. Alleen het aluminiumfolie is er nog.
Dat gaat weer om een volgend brood.
3 reacties:
Hoewel ikzelf nog midden in een winterslaap zit, maakt je blog wel weer duidelijk dat het nieuwe seizoen alweer bijna gaat beginnen. Misschien moet ik maar weer wakker gaan worden....
Hallo Clarien, dat schimmelen van de pompoenen dat is mij ook eens gebeurd.Kijk wel uit als je het als compost terug op het land brengt. Je krijgt dan veel nieuwe pompoenplanten op plekken die je misschien voor iets anders bedoeld hebt..groetjes uit Doornenburg.
Hoewel ik roggebrood erg lekker vind, loop ik toch met een grote boog om het bakken ervan heen. De lucht van roggebrood in de oven staat voor mij -met stip- op nummer 1 van de onaangenaamste geuren. Het doet me nog steeds denken aan hooibroei. Die afkeer dateert al uit mijn jeugd; een vriend van me hielp in zijn vrije tijd geregeld een van de bakkers in het mijn woonplaats en ik kwam er zodoende ook met enige regelmaat. Behalve als de ik zag dat hij weer een grote bak rogge had staan te weken om er zijn onvergetelijk lekkere roggebrood van te maken. De geur van hooibroei bleef wel een paar dagen hangen in de bakkerij en derhalve meed ik de bakkerij dan als de pest.
Je zult begrijpen dat ik zelf geen roggebrood zal bakken, maar mij wel behelp met het in supermarkten verkrijgbare spul, al kan dat niet tippen aan het ambachtelijk gemaakte roggebrood van de bakker uit mijn jeugd.
Een reactie posten