Friday on the Farm.

Toen we vanochtend uit de auto stapten in Punthorst zagen we het meteen. Het huisje was gewond!! De schoorsteen was er zomaar af, en op die open wond zat een grote pleister geplakt. Kijk daar ligt de oude schoorsteen, in stukken, in de container.

Het gaat allemaal zo snel. We bespreken wat met Henk, de aannemer, hij doet een voorstel ... en hopla de volgende dag is het al uitgevoerd! We moeten echt oppassen, dat we goed zeggen wat we bedoelen. En dat we zeker van onze zaak zijn, want die jongens hier die werken razendsnel!!

Zo had ik vorige keer bedacht dat ik wel heel graag een bijkeuken wil. Alleen is er in het boerderijtje helemaal geen bijkeuken. Je stapt zo met je vuile laarzen van het land, zó de woonkamer binnen, straks. Dus ik had bedacht, dat die handige waskamer, het kleine betegelde vertrekje náást de badkamer, dat daar dan wel een bijkeuken van gemaakt kon worden.

´Dan moet er dus een deur naar buiten komen,´ hadden we bedacht.

En kijk. Voila. De heren van bouwbedrijf Jansen hebben dat onmiddellijk in praktijk gebracht. U vraagt, wij breken!! :D   Daar is mijn bijkeuken deur al bijna!

Wat ik heel tof vind van onze aannnemer, is dat hij, net als wij zelf, niet houdt van dingen verspillen of spullen wegdoen die nog bruikbaar zijn. Ook al is het je smaak niet.

Zo vond ik de trap naar boven, met al die tierlantijnen, niet mooi. Maar ja de trap zelf was nog prima. Heel degelijk en kan nog wel een levenlang mee. Dus wat doet Henk? Die haalt de tierlantijnen eraf, gaat de trap mooi opschuren en een latje buitenlangs maken, de leuning nog aanpassen, maar de trap zelf die blijft. Prima!

En die tierelantijnen, daar heeft hij vast ook wel een bestemming voor.

Goed. De mannen van Jansen zijn aan het slopen. Paul gaat grasmaaien, kantjes knippen en het erf schoonvegen.

En ik? Ik ga een moestuin aanleggen! Want dat wordt hoog tijd! Ik wil graag hier de stokbonen zaaien. Maar kijk nou es .... de oude moestuin van Klaasje is totaal overwoekerd! Het onkruid staat heuphoog!!

Onze nieuwe moestuin komt hier niet. Die komt op het weiland. Maar dat is pas voor volgend jaar. Dít jaar kan ik dat weiland nog niet aan, ik heb geen machines om dat te keren. Dus moeten die bonen toch echt hier komen, in de oude moestuin van Klaasje.

Gelukkig heb ik een nieuwe vriend die gaat helpen met de klus!! Hij heet .....

Hendrik Jan gaat helpen! Fijn! Met z'n tweeën knippen we ons helemaal suf, en een weg door het oerwoud. Knip knip, daar gaan de hoge grassen en andere indringers. Met een uurtje of wat ligt alles wat platter. Er is zowaar weer overzicht!

Ik besluit om een deel van zo'n 20 vierkante meter om te spitten. Dat moet voorlopig genoeg zijn. Dus na het knippen volgt het spitten. Grote kluiten opscheppen, en omdraaien. De wortels van de wilde kruiden worden omgedraaid, en de plant zal hopelijk afsterven. Het groen is dan weer voeding voor de bodem.

Op deze manier maak je een stuk tuin geschikt voor groenteteelt, en je houdt toch alle mineralen in de bodem. Je moet wel regelmatig blijven schoffelen en wieden, want die omgekeerde planten blijken soms nog gewoon te leven en komen dan doodleuk weer omhoog tussen je groente!

Het is een grove manier om snel een stuk nieuw land gebruiksklaar te maken. Ik ben gek op dit soort pionierswerk! Een grote klus, met snel resultaat, super!

Na weer een uur of wat is een stuk van 4 bij 5 meter omgespit. Dan de paadjes trappen, en het geheel doorharken. Klaar is je moestuin-in-één-dag! 

De grote pol met bieslook die in een hoek stond is blijven staan. Dus bieslook hebben we alvast.

Het is al vier uur. Paul wil al bijna weer weg. Maar ik wil heel graag wat zaaien en planten in de splinternieuwe moestuin. Nou, snel dan, waar kun je hier wat zaden en plantgoed kopen?

Oja ....  we zitten naast een tuinderij! Bij de Zonnehorst staat nog wel wat plantgoed. Vijf tomatenplanten staan er nog. En er is natuurlijk zaaigoed plenty, allerlei bonen en mais en veel meer. Maar ik neem alleen een handje bonen mee om te zaaien, de rest komt later wel.

Bonen weken, tomaten goed natmaken, en dan gaan ze in de tuin.

Op de oude composthopen van onze voorgangers ligt nog oude paardemest. Dat kwam uit die twee paardeboxen. Hoe oud het is weet ik niet, maar het is zeker oud genoeg om te gebruiken voor de tomaten. Er ligt ook nog gemaaid gras van onszelf van vorige week, en met die twee ingredienten maak ik een mengsel als bemester voor de tomaten. In elk tomaten plantgat gaat een schep paardemest-gras en daar moeten ze het dan maar mee doen.

Nou het begin is er .... het allereerste moestuintje op deze boerderij. Links de tomaten, in het bed ernaast heb ik bonen gezaaid. De stokken komen volgende keer.

En dan moeten we weg! Oh ... jammer ... het is zo mooi hier. Zo stil. Je hoort alleen de koekoek, en af en toe de hanen kraaien, van de Zonnehorst. Of we horen het kindje van onze jonge buurtjes die in de yurt wonen, achter onze heg.

De bijen hoor je ook zoemen. Er zijn een stuk of tien kasten en korven. Henk (van de Zonnehorst dus, ja ze heten hier allemaal Henk geloof ik) vertelde dat hij afgelopen week wel twaalf zwermen had! Een paar daarvan heeft hij weggeven aan jonge beginnende imkers in de buurt. Over die zwermen en hoe dat dan gaat zal ik volgende week iets meer schrijven.

Ja en mocht je nou in deze omgeving wonen, en je misschien vervelen vanavond ... wat dacht je van een Nachtvlindernacht bij de Zonnehorst?