Bonen en blaadjes.

Bonenpluk. De hele middag. Wederom .... in de regen. Of laten we het maar PETweer noemen, of baseballcap weer! :D Jammer genoeg had ik geen pet bij me.

Droogbonen zijn fascinerend .... een prachtig gewas .... omdat het kan dienen als vleesvervanger. En omdat het op elke grondsoort wel wil groeien, en er zoveel soorten zijn, voor elk wat wils, en omdat ze het ook altijd wel doen. Bonen die verpest je niet snel.

Maar .... wel eerlijk zijn .... het is wel ontzettend veel werk, voor een handjevol oogst. Dat wel. Daarom zijn we misschien ook massaal gestopt met droogbonen telen, en ook met droogbonen eten. Want dat is ook veel werk, eerst moet je ze een halve dag weken, en dan lang koken ... enzo ....

Maar ga es na .... het is misschien veel werk, maar het is ook -bijna- gelijkwaardig aan vlees, qua voedingswaarde! En geloof me het is echt oneindig veel méér werk om een biefstukje te kweken. Ik bedoel fokken. Of hoe heet het.

En dat is ook veel belastender voor de planeet, dat biefstukje. Dus doe mij maar droogbonen! :D

Het uitpakken van zo'n peul is net schat-zoeken. Elke keer is de inhoud een verrassing. Kijk nou deze peul, die hing erg laag, helemaal op de grond. En zo'n boon die daarin zit, die besluit dan dan hij maar gaat ontkiemen. Want tja ... hij denkt natuurlijk ... ik zit tóch al op de grond .... dan ga ik maar meteen door!

Fascinatie voor bonen. Gelukkig maar ... want we zijn nog wel een paar dagen met die bonen bezig!

Ze hangen te drogen in de kas, en ze staan ook nog op het land. Een deel heb ik vandaag geplukt, en die gaan we thuis dan wel doppen.

De peulen die nog groen zijn die moeten eerst nog drogen. Dus die komen ergens op een warm plekje in huis. Maar de bruine kunnen we al wel doppen. De schatkist vult zich weer. Je voelt je toch net Dagobert Duck met zo'n berg van die glimmers? :D

Ja en over glimmers gesproken .... en over een schatkist ....

.... elke zomer krijg ik op het blog en in de email de vraag hoe ik toch aan al die bergen compost kom. Waar we eindeloos de tuin mee verrijken en verbeteren. Oogst na oogst na oogst.

En dan zeg ik elke keer ..... dat is allemaal bij elkaar verzameld in november!! Want echt hoor, driekwart van het plantaardig gedeelte van mijn compost is blad. En dat ligt nu op straat. Goud is het!

Er bestaan nogal wat misverstanden over die blaadjes ... dat merkte ik bijvoorbeeld ook op de workshop vorige week.

Mensen denken dat er ziektes en schimmels zitten in die blaadjes ... of dat ze er hun bodem mee verzuren.

Niet zo denken!!! Ga er maar vanuit dat de natuur die ziektes wel oplost in jouw composthoop en in je bodem. En verzuring? Welnee, gewoon laagjes maken, wat mest(korrels) ertussen, wat gras of groen. En dan kan dat eikenblad en beukenblad van jou er best tussen. Als je twijfelt, geef een beetje kalk mee, aan je bodem, in januari.

Maar ....... verzamel verzamel verzamel!! Nu kan het nog! En je hebt nooit teveel.

Zelfs al heb je een metershoge stapel in je tuin, daar blijft maar een centimeter of wat van over. Dus stamp het goed in elkaar (hahaha leuke step-les) en mik er weer een paar kruiwagens bij. Alle mineralen, die een jaar lang door de boom verzameld zijn, krijg jij dan in je bodem. Gratis!!

En nu ..... kijk es hoe lief ....

..... de nakomelingen van Jack en Jill komen op. Dwars door de blaadjes groeien ze heen. Wat een wondertjes weer.

Of ze winterhard zijn? Nou .... dat weten we volgende week want ik geloof dat het gaat vriezen!

Morgen ook spruitjes oogsten. Dan zal je ze horen thuis

.... o moeder wat heerlijk!! Spruitjes vandaag!!!

Hahahaha nee hoor, dat zeggen ze dus niet. Ze zeggen iets heel anders, maar dat maakt niet uit. We gaan er wel wat lekkers van maken!

Nog leuke spruitjes recepten, toevallig, iemand?