Woensdag oogstdag 1.

Mag ik even voorstellen ... de eerste pakketten van Moekers Moestuin!!

Dat lijkt toch nét echt? Vijf fiere pakketten op een rij. Ondanks de nachtvorst. Ondanks de kleine ramp van gisteravond. Maar dat komt zo.


Het kwam wel ongeveer uit, wat in het teeltplan stond. Genoeg groen voor een bescheiden pakketje. Er ging in dit eerste pakket een bosje bladgroente, met een mix van raapsteel, spinazie en rucola. En een bosje bieslook, met mooie paarse bloemetjes er al aan. Die je ook kunt eten, die zijn heel lekker pittig.


En verder nog twee stuks bosknoflook, een klein bosje radijsjes en ... een aardbeiplantje. Dat vond ik wel een leuke vondst ... wat dat vult zo´n pakket mooi op ... en dan kan de rabarber nog een weekje doorgroeien. Want die moest er eigenlijk in.

Als recept tip had ik meegegeven ... alle bladgroenten fijngesneden in een ommeletje, en de bieslook en radijs in de sla, met een dressing waar die verse knoflook mooi in kan. Verse knoflook, als je die geproefd hebt wil je nooit meer wat anders! Helaas alleen maar in deze maanden, vanaf juli zijn het weer de bekende bollen.

Was ook een leuk werkje, die pakketten maken. Maar of ik dit zomaar in tienvoud kan doen .... daar komt toch nog veel bij kijken. Nu ook ... zo´n grote klus om die bedden vol te krijgen. Maar het is klaar gelukkig, de laatste bieten en wortels zijn gezaaid vandaag. Nu alleen nog maar af en toe kleine beetjes, sla enzo.


Ja en dan zit het soms ook nog tegen. Gisteravond liepen we nog even een rondje, en omdat het zo waaide ... toch maar even langs de tuin.


Want .... foutje ..... ik had de kas open gelaten. En kijk me die kas nou toch!!!

Hoe erg het ook was .... (arme plantjes) ... daar moet je toch verschrikkelijk om lachen!! Die kas ... gewoon de boom in!! Hopla! Hahaha wat een avontuur! Hij zat ook nog helemaal klem! We kregen hem er eerst niet uit. Kijk nou toch es hoe mooi hij rechtop staat! Hij heeft de dag van z'n leven!


Paul werd er chagrijnig van dat ik alleen maar foto´s aan het maken was. Maar ik vond het zo´n lollig gezicht.


Nou ja ik zal je de details besparen, want het was een heel gedoe, hij zat dus echt klem, en je wilt hem niet beschadigen. We hebben hem tussen de bomen door geduwd, en toen weer naar z´n oude plek.

Ja en toen ..... toen stond die kas ineens  ..... achterstevoren. Hahaha. Hij mag nu een tijdje de andere kant op kijken. Ik moet weer lachen als ik hem zo zie. Eigenlijk kijk je nu tegen z'n achterwerk aan. Maar het mooie is ... de rits die steeds kapot ging ... die zit nu achter!


Dus daar hebben we geen last meer van!