Woensdag, oogstdag 4.

 

 


Ja met al die konijnenvraat enzo blijft het spannend hoor ... de prei weg ... de kolen weg ... de venkel aangegeten ... maar vreemd genoeg blijven ze tot nu toe van de sla af!

Gelukkig werkt het nieuwe stuk gaas tot nu toe goed. Geen konijn meer gezien sinds zondag.

Dus we konden weer de doosjes vullen met mooi vers groen van de tuin. Het is nog steeds meimaand, bladgewasmaand, dus weer veel gebladerte! Ja dat is natuurlijk wel zo, als je leeft van je land, dan eet je met de seizoenen mee, en is het soms week in week uit ... sla. Of bonen. Voor al die gewassen is een bepaalde tijd. Sla in de winter eten is eigenlijk te gek voor woorden. Eet dan liever koolsalade, of wortelsalade, ofzoiets.

Dat geldt trouwens ook voor bloemen. De tulpentijd hebben we gehad, en nu zijn er de pioenrozen. Zo mooi, vooral omdat je weet dat ze er maar een maandje zijn ...

Maar hola .... we dwalen af ... de oogstpakketten van vandaag. Wat zat erin?

Een zak spinazie, rabarber, een bosje lente uitjes, een bos raapsteel en rucola, een krop rode bindsla en een paar takjes kruiden. Munt, wijnruit (lekker door de rijst) en rozemarijn. Dat was het vandaag.

Wij zelf zijn al de bladeren nog lang niet zat! Genoeg lekkere dingen mee te maken!

Wat er gebeurt als je veel gewassen als spinazie en radijs op je tuin hebt staan ... die vreten stikstof! Met andere woorden als je ná de spinazie iets anders wil telen op diezelfde plek, moet je écht aanvullen met weer nieuwe compost. Anders wil er niks groeien na de spinazie. Tenminste niet op zandgrond.

Dus die compost gaat er bij mij in een hoog tempo doorheen. Vorig jaar had ik einde seizoen dan ook een tekort aan compost. Nu heb ik veel meer verzameld, maar je moet er dan wel aan denken om die hopen op tijd te keren, zodat de compost rijp is als je hem nodig hebt.

Kijk hierboven links zie je de composthoop .... schóón op! Helemaal leeggekrabt zelfs. Dus heb ik de hoop daarnaast omgekeerd. Die bestond uit lagen mest en lagen laurierblad en lagen oud eikenblad. Je zou denken dat dat blad nog lang niet verteerd was maar het was allemaal mooie rulle compost geworden.

Behalve .... de onderste laag! Daar was de laag blad .... gefermenteerd! Zomaar spontaan gaan verzuren! Dat kwam denk ik omdat mijn hoop te hoog en dus te zwaar was, en er bij die onderste laag dus geen zuurstof kwam. Dan verzuurt het. Net als zuurkool. En net als het kuilgras, wat de koeien in de winter eten.

Ik vond het wel bijzonder dat dat zomaar in die compost was gebeurd ... je rook echt die scherpe boterzuur lucht, beetje ammoniak achtig ....

Nou dat was dan even een stukje 'compostleer'.  Wel boeiend hoor ... het verschil tussen anaeroob en aeroob composteren. Bij mij gaat het meestal aeroob, dus mét zuurstof, maar anaeroob composteren is minder belastend voor het milieu. Dan komt er minder CO2 vrij. Dus dat is absoluut iets om een keer tijd en aandacht aan te besteden.

Maar niet in deze drukke mei maand!!

Nog even wat onderwegse plaatjes .... uut Grunn!

..... en net als je dan dat dorp bent doorgereden en denkt ... nou, dat is écht de leukste plaatsnaam uit Nederland ..... dan zie je dit bord aan de andere kant .....

.... dus dat vonden ze zelf ook al!