Wijde velden

Grote wijde velden, waar geen hekjes zijn, geen sloten, geen akkers en vee. Van die puur natuur velden. Waar vind je die nog in ons land? In Groningen is nog zo'n ongerept natuurgebied, en ik kom er graag.

Het is een militair gebied. Een paar keer per jaar scheuren hier de tanks rond. Dan is het verboden terrein. Maar verder mag je er gewoon wandelen.

Maar ik denk dat niemand dat weet. Want hier wandelt nooit iemand! En dat maakt het zo'n uniek gebied. Alleen met de fiets kun je in de buurt komen. En als ik dan een minuut of tien het zandpad op gelopen ben, is er niets meer van de bewoonde wereld merkbaar. Hier zijn geen autowegen in de buurt, geen treinen, niks. Hier is alleen maar natuur.

Je hoort dus ook niks. Zelfs geen vliegtuigen! (raar)

Het gras mag hier bloeien. Eén keer per jaar wordt het afgemaaid, ná de bloei. Dus je ziet hier prachtige bloeiende grassoorten ... maar het waait te hard om daar een goeie foto van te maken. Ze worden ook heel lang, die grassen. Als ik zit ben ik onzichtbaar. 

Ja, ik had een selfie gemaakt. Maar omdat ik net m'n brood op had, en dat halve brood tussen m'n tanden zat, heb ik die maar weggelaten

Groningse prairie

Als ik hier een tijdje zit, blijkt er toch vanalles te beleven. Inééns stijgt een leeuwerik op uit het gras. Hij twittert zichzelf een weg loodrecht naar boven. Metertje verder, stil in de lucht, en weer verder, tot hij recht boven mij staat. Mooi.

Een kever rent met een vaart het pad op. Staat ineens stil, en rent net zo hard weer terug. Sjonge, wat zou hij aan het doen zijn?

Daar zit hij uit te rusten van zijn sprintje. Maar je kan het niet zo goed zien geloof ik..

Behalve de wijde velden, heeft Groningen ook rommelmarkten. En dat is weer hele andere koek!

Ook daar ga ik even kijken! Want misschien verkoopt een oude boer zijn goeie gereedschap!! Of een paar leuke klompen! Of een kruiwagen ofzo ..

Maar het is vooral nostalgie en kitsch, wat de klok slaat! Zelfs bij de boeken is niks te vinden. Alleen het echtpaar dat erachter staat is leuk! 'Maak ook een foto van mie!!' roept de man. Tuurlijk!

Zo'n blije man! Daar word je vrolijk van

Weer in Bussum, een rondje water geven op de tuin. Want er staat nog zoveel in bakjes.

En de sla zaailingen zijn helaas uitgedroogd. Ik geef ze een plens en hoop dat het nog wat wordt ...

En dan pas eind van de dag, als alle familieleden weer thuis zijn, wordt vader in de bloemetjes gezet. Of nou ja, in de boeken. En ook chocola. Maar die heeft het niet gered tot de foto! :D