Nog wat verlegen.

We kennen ze al vanaf het begin dat we hier wonen. Het vriendelijke echtpaar dat een paar huizen verderop woont, richting Nieuwleusen. Regelmatig liepen ze hier langs het pad, met hun hondje Rakker.

Kippen hebben ze ook, in de tuin achter het huis. Vijf mooie hennen, al een dagje ouder, maar nog vief en kwiek. Het was een grote gezelligheid voor beiden, die kippen in de tuin. Maar helaas, de situatie veranderde, en wegens een chronische ziekte lukte het steeds minder om goed voor de kippen te zorgen en ze voldoende aandacht te geven. En zo kwam uiteindelijk bij ons vorige week de vraag .... of wij misschien .... 

De kippen? Ja hoor, tuurlijk. De kipjes mogen wel bij ons. We vinden wel een plekje. En zo zag je zaterdag al, dat ik daar een plek aan het vrijmaken was, voor die vijf hennetjes-op-leeftijd, en ook voor hun hok. Want dat kwam mee.

Haha dat hok, een prachtig hok hoor, maar dat was ook al behoorlijk op leeftijd! Je weet hoe het gaat met zo'n kippenhok. Je timmert het, en in de loop van jaren en jaren timmer je er es een stukje aan, een dakgootje hier, een schuttinkje daar, wat dakplaten, enz enz.

En als je die hele handel dan wil verhuizen, en je haalt de onderdelen los ... dan pfffffft-boem .... dan zakt de hele handel bijna in elkaar. Maar gelukkig is A. erg handig en hij zette het geheel bij ons naast ons eigen kippenhok weer prima in elkaar. 

Zo hebben de adoptie-kippen in elk geval hun eigen vertrouwde plekje om zich heen. Verder is het erg wennen natuurlijk, bij ons. Deze hennen zijn altijd in hun hok-plus-ren geweest. Hebben niet rondgelopen. Kunnen ook niet vliegen. En voorlopig laat ik het zo.

Het is al genoeg verandering dat ze ineens allemaal andere kippen om zich heen hebben lopen, en een wilde Brit, in plaats van een rustige oude Rakker, en ook nog drie katten, en koeien, en en. Wat een hektiek ineens!!

Ze zitten wat verlegen onder het binnenhok. Ik moet steeds bij ze naar binnen omdat ik een geul aan het graven ben om de ren heen. In die geul komen planken en gaas, zodat er geen wild dier onderdoor kan graven en in de ren kan komen. Marters en bunzings en vossen en hermelijnen en weet ik veel, wat hier allemaal 's nachts rondspookt.

Onze eigen kippen hindert dat minder want die slapen in de boom. Maar hok-kippen, die zijn kwetsbaar. Als daar een wild dier bij komt dan kunnen ze geen kant op. Dus vandaar dat gaas enzo.

Nou we laten de kippen even met rust, en ik zal je nog even laten zien hoe dat verder ging met het voorweken van de peulen.

Na een etmaal weken zijn de erwten en tuinbonen dik en zacht geworden. Nu moeten ze uit het water, anders gaan ze rotten. Om ze toch wat vochtig te houden kun je ze in nat zand leggen. Zelf doe ik ze liever in een natte theedoek, in een schaal. En dan zo om de dag wat water erover sproeien.

Ze blijven binnen, tot de kiemen tevoorschijn komen. Dat duurt ook weer een dag of wat.

En vanmiddag, voor bij de lunch, maakte ik een schaal rauwkost. Het was van alles wat. Een winterwortel, een knol, een stuk pompoen, een ui, een appel. En dan alles raspen. En, het was véél teveel. Het was zo'n grote bak vol, dat eet je nooit allemaal op in één keer.

Je kunt het natuurlijk gewoon in een tupperware bewaren, in de koelkast, maar ik heb er iets anders mee gedaan. Ik heb driekwart van de groenten op zout water gezet. Om te fermenteren. 

Fermenteren, als je daar aan begint, dan hou je niet weer op. Het is zo leuk en makkelijk om te doen, en het is verslavend lekker. De zout-zure smaak is heel fris pittig, en een schep gefermenteerde groente smaakt overal lekker bij. Zoals bijvoorbeeld zuurkool de perfecte combi is op een broodje worst.

Ook hou je op deze manier alle vitamines in de groenten bewaard. Het schijnt zelfs dat in het fermentatieproces de vitamine C vermeerdert. En je krijgt een stapel van die rechts- of linksdraaiende melkzuurbacteriën binnen. Die zo goed voor je zijn. Zomaar, voor niks!

Goed. Rasp je rauwe groenten. Of snij ze in blokjes. Dan maak je een zoutoplossing, ik neem altijd 4 afgestreken eetlepels zeezout op een liter water. Mocht je preciezer willen werken kijk dan op www. Neem wél zeezout, en dus geen gejodeerd keukenzout.

In een grote glazen pot van anderhalve liter gaan eerst flink wat kruiden. Ik nam dit keer salie, rozemarijn, tijm, knoflooktenen, mosterdzaad, korianderzaad, maggizaad, peper, en laurier. Maar maak gerust je eigen mix.

Dan de groente erin. Dan aanvullen met de pekel. Tot iets onder de rand.

Mijn pot zit véél te vol! Dat betekent dat hij gaat overstromen. Dus, staat de pot in een schaal. Eigenlijk moet je zo'n 3 tot 4 cm onder de rand blijven. En bovenin een steen leggen om de groente onder water te houden. Eigenlijk eigenlijk. Pffff. 

De pot blijft dan gezellig in de kamer staan, en na een paar dagen zal het gaan werken. Nou, afwachten maar!

(oja en van het restant van de groenten maakte ik dus die rauwkostschotel 😊)

Nog even kijken bij de kipjes? Of het goed met ze gaat?

Ze zijn nog steeds verlegen. En ik mag onze eigen meneer haan wel in de gaten houden, die heeft z'n oog al op de nieuwe hennen laten vallen. En hij kan héél goed vliegen. En er zit nog geen gaas op de ren.

 

Dat moet echt nog even één dagje wachten, dat gaas er bovenop. Zo'n vaart zal dat toch niet lopen? 

Meneer haan??