Weinig praatjes.

De week begon hier licht en zonnig. Er is geen blad meer aan de bomen. Het licht valt de hele dag ons huis binnen, door de raampjes rondom. En dan pas zie je de myriaden stofjes in huis. Overal in de schuine zonnebanen dwarrelt het stof. Daar is niet tegen te poetsen hoor, dat heeft iedereen. 

Alleen zie je het nu pas. Hoeveel stof er is een huis is. Niks aan te doen. Gelukkig.😊 

 

Op dinsdag en woensdag werd het onstuimiger. Een novemberstorm, op de valreep. Ik vind het heerlijk, die harde wind. Dat je bijna van je sokken wordt geblazen. Dat je haar loodrecht van je hoofd afstaat. Dat je op de terugweg háást niet vooruit komt. Dikke bolle wind, blozende wangen, alles om je heen waait weg. Lege gieters rammelen over het erf, emmers, takken en waterbakken.

De kuikens kropen weg onder Ma kip. Anders waren zij ook weg gewaaid. 

Ik ben de hele tijd wat aan het rommelen. Van die kleine herfst klusjes. Hoekjes opruimen. Groentebedden afdekken, en de randen met kranten en dikke lagen compost bedekken. Stal uitmesten. Het gaat gewoon allemaal rustigjes door. Buiten en binnen.

Wel is het zo dat ik vandaag weinig praatjes heb.

Gisteren en eergisteren was er 's avonds vergadering. De hele avond praten. Joh, ik ben het niet meer gewend! Normaal zit ik tussen de dieren. En loop tussen de planten. En die zwijgen allemaal. Als je dan ineens drie uur moet praten, dan wordt je daar ineens heel moe van. 

Haha, kluizenaars-syndroom??

Tóch nog even een paar dingetjes ..... zoals die tomaten .... herinner je ze nog? Die had ik rauw in potten gestopt, met wat zout water, kruiden, knoflooktenen, en toen een paar weken in de keuken gezet. Om ze te laten fermenteren, en ze dus vers te kunnen bewaren.

Na een week of wat gingen ze in de koeling. En nu staat er zo'n pot in de koelkast. De tomaten zijn bijna drie maanden oud. Hoe zou dat smaken??

Als de pot opengaat ruikt het heerlijk. Het ruikt naar pizzeria.

Opensnijden van een tomaat, en alles ziet er prachtig uit. Het vruchtvlees is wel wat zachter, en de schil ook. En de smaak? Geloof het of niet, maar die is zelfs beter dan verse tomaat! Het smaakt nog steeds naar tomaat, maar intensiever. Alsof de fermentatie de smaak versterkt heeft. 

Ik maakte er een saus mee. Eerst, een flintertje rundergehakt geruld. Daar gingen toen twee dikke uien bij, in blokjes. Lekker laten meebakken. Toen een halve pot (zelfgemaakte) tomatensaus erbij, iets laten inkoken, en tot slot vier van die gefermenteerde tomaten, in stukje gesneden.

Mijn knoflookgeheim is dat ik de knoflook altijd pas ná het koken toe voeg. Op het laatst, en rauw, en geraspt. Dan heb je maar weinig knoflook nodig voor véél knoflooksmaak.

Gefermenteerde tomaten. Die houden we erin! Dan heb je de hele winter verse tomaten! Alleen jammer dat we zo weinig tomaten hadden dit jaar. Hopelijk volgend jaar een beter tomatenjaar.

Ik zat net per ongeluk in een verkeerd foto mapje te zoeken. Het was het mapje van één jaar geleden, 1 december 2020. Maar moet je kijken hoe schattig klein Bonnie toen nog was!

Ze worden zó snel groot.

(zucht)

(😄😄)