Affijn, zij zijn steeds druk bezig, en ik ook. Achter.
Eerst, die laatste knollen eruit. Eén kruiwagen met knollen stond er nog op de tuin. Als die op zijn, zijn alle knollen op. Maar dan is het alweer maart en gaat het gras al bijna weer groeien.
Na het trekken van de knollen volgt de nazorg voor de bodem. Compost erop en karton. En dan is dat ook weer klaar.
Dus ik bereid me voor op twee weken vorst.
Je ziet daar het miezerige kacheltje ook weer staan. Ik heb hem toch maar weer van zolder gehaald. Wie weet kan hij toch helpen om het voer goed te houden.
Waarom al dat gedoe? Denk je misschien. Om die páár daagjes vorst?
Nou ik zal je zeggen .... ik vind het leuk! Het is een beetje .... doen alsof. Alsof we in de rimboe leven en er een razende sneeuwstorm aankomt en temperaturen ver ver onder nul gaan zakken, máándenlang! Haha.
Maar ook, bevroren koeienvoer kan ik niet makkelijk kapot hakken. Dat ook. 😊
Zie je ze? Nee?
Ik wel hoor!
Ik zie daar de roze rozen van de wilde roos, en de witte schermen van vlier en ik ruik de héérlijke bloemengeuren van de liguster ....
En hoor je dan ook niet al dat gezoem, van ál die bijen .... op die meidoorn en sleedoorn? En op de gele kornoelje?
Nee? Echt niet?
tsssssss ......
Binnen ligt nog een oud vest van Paul. Het is géén mooi vest maar het is wel heel warm. Hij draagt het zo vaak dat de ellebogen door gesleten zijn. De witte voering steekt eruit. Ondanks de extra stukken die erop zitten.
Verstellen vond Paul niet nodig. Het vest is al zo oud en sleets. Hij wilde een nieuwe kopen. Maar dat duurt dan altijd wel een poosje, voordat dat nieuwe vest gevonden is, en ondertussen ga ik er toch mee prutsen. En dan gewoon terughangen.
Niet uit vrekkigheid hoor, maar gewoon omdat het een leuk februari klusje is. Ik zal er dit keer dan maar geen vrolijk patchwork van maken met roze lapjes en groen garen. Maar gewoon een degelijk donkerblauw stofje erop.
Echt leuk, dat herstellen, en sokken stoppen, en patchwork enzo ... weer helemaal hip is!! Je ziet het overal weer en je wordt er zó door geïnspireerd! Het is nu ineens bijna leuk als er een gat in je kleren zit!!
Dus dat betekent dat die keet van hun de hele week leeg staat! Hebben we zomaar een Tiny House in de voortuin!
10 reacties:
Dat heb je mooi hersteld op de mouwen.
Ben je nu klaar met alles ijsvrij te bewaren.
Die bruine kast doet me aan mijn vader denken. Hij had zo precies zo zelfde kast in zijn garage staan.
Is dat nu een soort van een wandelpas naast de paardenbak waar de bijenkorven komen te staan?
Leuk huisje, Clarien! Even vakantie in eigen voortuin..., hahaaa...
'k Zie ze, 'k heb zoveel verbeelding als jij! ;-)
Je hebt nog toffe (oude!?) klosjes. Knap versteld!
Lie(f)s.
Mag ik vragen waarom je het karton en de compost niet omdraait? Dus de compost op het karton. Zo doe ik het, heb het idee dat het dan ook sneller is verteerd. En het waait niet meer weg :)
Ik zie regelmatig,dat je de bieten etc voor de koeien op de grond kapot steekt.
Is het niet beter om het in een cementkuip te doen?
Dan heb je minder troep en minder verlies.
Ik had vroeger zo'n ouderwetse keet op het erf.Gezellig ik mis hem nog steeds.
vr gr
Aukje
Dag Clarien, ik zie dat jij palmkool hebt staan. Die staat nu heel mooi. Maar kan die blijven, is dat de vaste plek ? Permanent ?
Renske het lijkt een wandelpad maar het is de strook waar de struiken in zijn gezet. Die zie je alleen nog niet, het zijn nog maar takjes. Het is de bedoeling dat daar om het ijzer heen een soort bloeiende haag komt.
Danielle ik heb al veel manieren geprobeerd van mulchen. Ook éérst karton en daarop compost. Maar dat gaf me teveel onkruid. Ik kon dan echt niet meteen zaaien in het voorjaar en moest alsnog spitten. Deze methode, andersom dus, bevalt mij iets beter. Alleen waait het karton soms inderdaad weg. Voor volgend jaar overweeg ik een methode met plastic zeil op het compost, om ter plekke Bokashi te maken zeg maar.
Aukje héél goed idee! Ik heb zo'n teil staan maar vergeet het steeds! Het voer blijft dan inderdaad ook schoner. Alleen weet ik niet of je zo'n teil na een tijdje niet kapot hakt, maar dat zien we dan wel weer! We gaan over op de methode Aukje! :))
MC de palmkool blijft meestal goed, ook bij matige vorst. Het is net als boerenkool een winterharde kool. Maar of hij ook min 12 kan overleven ... we gaan het zien! Hij staat daar overigens niet permanent. Kolen gaan altijd in de vruchtwisseling, en komen pas na een jaar of zes weer op dezelfde plek, in verband met o.a. knolvoet.
Gelukkig dat de werklui vorstverlet hebben ,anders is de keet wel klein om anderhalve meter afstand te houden en mondkapjes zullen ze niet dragen !
Gr Ans.
Ans ze schaften niet met z'n allen tegelijk maar hebben volgens mij sinds corona een soort van rooster. :)
Hoi Clarien,
Ik las laatst over het ijs in de drinkbakken voor de dieren, en nu kwam ik vandaag deze tip tegen. Geen idee of het werkt, maar ik moest aan je denken ;-)
Je neemt een lege plastic fles, die vul je voor een kwart met zout of strooizout en dan voor de helft met gekookt en afgekoeld water. Dan de dop er op en in het water zetten. Omdat er bovenin lucht zit blijft hij drijven en bewegen, waardoor het water niet dicht zou vriezen...
Goed weekend!
Marjolein.
Volgens mij gaat dat een trend worden: kleding verstellen :-)
Nu veel winkels gesloten zijn en niet iedereen online wil kopen doen we langer met onze kleding denk ik. Door de reparatie krijgt zo'n kledingstuk ook iets unieks. Ik vind het zo leuk dat jij altijd overal iets in ziet, zoals het tiny house. Er hangen nog net geen gordijntjes in ;-)
gr, Johanna
Een reactie posten