Brit op zolder.

Na de dierenronde vanmorgen floot ik Brit voor de ochtendwandeling. Maar ze kwam niet. Wel hoorde ik na een tijdje ... jank jank.

Ik ging eens rondkijken. En kijk nou. Brit zat op zolder en ze durfde er niet meer af.

'BRIT!! Wat doe je daar nou weer?'

'Kattenbrokjes eten.'

'En hoe ben je daar gekomen dan?'

'Nou gewoon hop hop hop.'

Hoe zielig ze ook keek ... ik heb haar er niet vanaf getild. Dat moet je nooit doen. Dan kun je wel aan het tillen blijven. Ik heb gewacht tot ze ein-de-lijk weer terug gehopt was. Na tienduizend aanwijzingen. En de kattenbrokjes, daar gaan we dan maar een andere plek voor zoeken.

Nee, met dieren verveel je je nooit. Ze verzinnen de leukste dingen.😅

Op de wandeling namen we een bos frambozentakken mee. En op allerlei plekken, onderweg, hebben we daarvan stekken gemaakt en die in de grond gestoken. Frambozen stekken erg makkelijk. Zo heb je al heel snel een frambozenparadijsje!

En daarna, vaste prik op woensdag, was het, de dieren overdragen aan Paul, en op pad naar mijn moeder. Waar het gelukkig goed mee gaat. Ze krijgt haar prikken over een paar weken, dus dan kunnen we eindelijk weer 'normaal' bij haar langs. En de kleinkinderen ook! Wat een feest zal dat zijn, na een jaar!

Ik was nog even op mijn oude slaapkamer, met uitzicht op de kerk. Haha en ik moest eraan denken, dat ik ooit eens 's nachts wakker werd in een verschrikkelijke storm, omdat de toren van de kerk bovenop ons huis viel, en precies bovenop mijn kamer. 

Dat dacht ik tenminste. Maar het viel gelukkig mee. Alleen de deur naar het balkon was opengewaaid. En er was een enorme tak tegenaan gewaaid. Maar de toren stond nog gewoon overeind. Het was onbewust toch altijd een tikkie spannend, zo'n hoge toren achter je raam, als het héél hard stormde ..... 

Terug in Punthorst was het heerlijk zacht weer. We waren allemaal warm, de dieren en ik. En ik heb dan het geluk dat ik een vest uit kan trekken. 

De arme dieren zitten nog wel even met hun dikke wintervacht en verenpak.

Overbuurman (de koeienboer) kwam nog even langs. Hij bracht weer takken. En ik vroeg meteen of hij zijn koeien óók zo vuil had. En wat hij aan die dikke plakkaten vuil deed, die soms op de koeien hun knieën zitten. 

Nou, niks hoor. Zei hij. Dat gaat vanzelf wel weer weg, als hun dikke wintervacht uitvalt. En op het weiland worden ze ook wel weer schoon. Als het te erg is, kan de hogedrukspuit er wel op. Met warm weer. Dat vinden ze ook fijn.

Fijn! Dus die schrobbeurt 2 t/m 8 slaan we dan maar over. Gewoon af en toe borstelen, is dus genoeg.

En ook weer een andere buurtgenoot kwam langs met een schattig dochtertje. Ze kwamen hun gemaaide gras brengen. Het is heel dik gras, eigenlijk meer een soort riet.

Vorig jaar gebruikte ik dat op de paden. Maar dit jaar ..... wil ik het als stro gebruiken voor in de koeienstal. Mijn stro is namelijk bijna op. Daarom is de stal ook viezer dan normaal. Maar nu ... is er weer voorraad!

Riet als stalstro ... ik ben benieuwd of het werkt!

In de kas is weer gezaaid. Vandaag waren het bladgewassen. Ook dat ging in druivendoosjes. Dat bevalt erg goed. Door het dekseltje verdroogt het niet snel en hoef je je niet zo vaak druk te maken om water geven en sproeien. 

Want dat is erg belangrijk, dat de zaadjes niet uitdrogen. Dan krijg je slecht opkomend zaaigoed, en later, eenmaal op de akker, vaak 'doorschieters'.

Ook heb ik een aantal hele speciale zaden besteld dit jaar. Chinese en Indiaanse medicinale kruiden. Ik heb geen foto van de etiketten, die hou je tegoed. Alleen deze, van de ballonplant of blaasjeswingerd daar heb ik een foto van, vanwege die bijzondere zaadjes. 

 

Zwarte zaden met een wit hartje. Erg mooi. Indianen maakten hier ook sieraden van. 

De ballonplant of blaasjeswingerd komt vrij moeilijk op gang, maar als hij het doet schijnt hij in ons klimaat prima te gedijen. Hij wordt in veel geneesmiddelen gebruikt vanwege de ontstekingsremmende, jeuk- en pijnstillende werking. 

Al die bijzondere zaden moeten eerst voorweken. Nou, daar zitten ze dan, allemaal in een eigen glaasje!😊