Bitter??

Vanmorgen scheen de zon, en ineens schenen er zomaar tien zonnetjes! 

Zelfs al heb je misschien wel last van een ochtendhumeur, hier wordt je toch helemaal vrolijk van? 

Maar goed, we lieten de tien zonnetjes voor wat ze waren, en gingen naar de stal. Die moet elke ochtend worden uitgemest. Maar dat wist je al. Wat je misschien nog niet wist, is hoe enorm veel die koeien eten. Al die mest, die komt daar niet zomaar te liggen natuurlijk, elke ochtend.

Een grote kruiwagen vól stalmest (mest met stro en hooi) gaat er elke dag op de bult.

Wat ze zoal eten? Nou, ze krijgen elke dag een grote emmer vol groenten, in stukken gehakt, zoals pompoen en voerbiet en knollen. En daarnaast nog twee kruiwagens vol (mét een bult erop) hooi. En ook dat gaat schoon op. En dan overdag nog een paar uur op het weiland grazen. Maar dat is niet veel meer, wat daar groeit.

Dat hooi, dat hebben we afgelopen zomer gemaaid. Hier op ons eigen weiland, en ook op het landje dat ik gepacht had. Maar ook zijn er nog steeds een stuk of twintig balen met ingepakt hooi, van 2019. Die balen (85 hadden we er toen) wilde ik destijds verkopen. Maar toen de helft verkocht was zei overbuurman  .... 'Verkoop de rest nou maar niet, want die koeien eten zoveel, je zult het zelf goed kunnen gebruiken.'

En inderdaad. Die balen gaan er nu als een speer doorheen. Elke week rol ik er eentje vanuit de tuin naar de kapschuur. 

En dan het plastic eraf snijden en we kunnen weer volladen. Ze krijgen de helft hooi uit hooipakjes, en de helft uit die balen. De smaak is echt anders. Haha niet dat ik het nou geproefd heb ... dat nou ook weer niet ... maar je ruikt het verschil. Het hooi uit de balen is wat malser en wat zuurder.

Onze koeien vinden het allebei lekker. Vooral de combinatie van die twee soorten vinden ze fijn. Als ik uit gemakzucht een tijdje alleen maar hooi uit pakjes geef, en daarna eindelijk weer eens uit de balen, dan vallen ze als gekken aan op het balenhooi. En vice versa.

En dan .... is de stal schoon, is de hooibak gevuld, is de waterton geschrobd en weer gevuld, en dan mag de werkster weer naar huis. 😊😊

De koeien komen pas rond half vier weer binnen, maar in de stal is er altijd reuring! Het is ook zo'n leuk plek om te wezen. Ik zit er zelf ook graag een tijdje, als Bella en Bonnie aan het eten zijn. Het is erg fijn om gewoon een beetje bij dieren te zitten en naar ze te kijken. 

Er is ook tuinnieuws, want ik heb vandaag weer gezaaid.

Als je in de winter vers groenvoer wil eten dan moet je gewoon blijven zaaien. Wie weet krijgen we een kwakkelwinter, en er zijn zoveel koude-kiemers, die in een hoekje van de kas op op een niet al te warme vensterbank best willen kiemen. En een eindje willen groeien.

Die plantjes eet je dan jong. Als microgroenten. Ze zijn lekker, vers, en erg gezond. Een prima aanvulling voor je salades.

Zo heb ik vandaag zonnebloemzaden gezaaid, en uien en tuinbonen en erwten en diverse kolen. Allemaal niet om tot volwassen plant uit te groeien, maar om snel na de kieming te eten.

Alles blijft hier gewoon in de kas. Het weer blijft vrij mild de komende week, dus ik dacht dat dat wel kon. Alleen de zonnebloemen gaan mee naar binnen. Dat zijn warmte-kiemers.

Zoals je hieronder ziet heb ik de zonnebloemen erg dik gezaaid. Dat is omdat het ons eigen zaad is, en er zit veel onrijp zaad tussen. Dik zaaien, dan heb je altijd wát! Ook gaat er géén laagje aarde over de zonnebloempitjes. In plaats daarvan doe ik er een deksel op, en laat ze op die manier in het donker kiemen. Dan krijg je schonere plantjes die je meteen kan snijden en eten.

Vanavond was ik alleen, en daarom at ik erg simpel. Opgebakken aardappels, een paar worstjes, en een geraspte winterpeen als salade. Zo'n maaltje vráágt om mosterd, maar die was op.

Ohhhhh .... jammer!! 

Zelf maken dan maar? 

Kijk nou wat erin zit! Water (heb ik!), azijn (ook!!), zout en suiker (jaa heb ik óók), en mosterdzaden. Mosterdzaad heb ik nog niet opgekweekt maar ik had er laatst een kilo van besteld. Biologisch mosterdzaad van Jacob Hooy. Gewoon online.

Dus alles was gewoon in huis. Nou, proberen. Eerst die zaadjes kneuzen. Op het mosterdpotje stonden niet de hoeveelheden, en dat was dus een gokje. Een half kopje mosterdzaad, half kopje azijn (mijn eigen appelazijn, wel wat minder scherp dan gekochte azijn), roeren roeren, toen een ruime eetlepel  suiker erbij en een halve theelepel zout.

Het zaad kreeg ik eerst niet kapot, met die vijzel. Dus ik heb de staafmixer er even opgezet. Dan krijg je een prachtige mosterd. 

MAAR ....

...... maar, bij al deze ingrediënten zou je denken dat de mosterd scherp smaakt, of zuur, of zoet, of zout. Of een combinatie daarvan.

Toch?

Maar de mosterd had een licht bittere ondertoon!!! BITTER!! Hoe dat nou kan? Waar komt dat vandaan?  Ik heb er onder het eten over nagedacht ... en ik denk dat ik weet hoe het komt. De licht bittere smaak zit namelijk in veel wilde planten, en ook in veel zaden. En dus schijnbaar óók in dat mosterdzaad. De bitterheid komt door allerlei bitterstoffen, die erg goed voor je zijn.

Maar de meeste mensen lusten geen bitter! Dus, die bitterstoffen worden overal uit veredeld. Spruitjes bitter? Dan 'maken' we spruiten zónder die bitterstoffen. En zo eet een mens haast nóóit meer natuurlijke bittere smaken, zoals die in wilde planten voorkomen. En dus ook in dit biologische mosterdzaad. 

Ik moest er eerst wel aan wennen, aan dat bittertje. Je realiseert je dan pas, hoe zoet onze gekochte mosterd is! Maar het went hoor, deze versie. Het was prima te doen bij mijn prakje! 

En dit was daarnet. Ik was nog wat zaden aan het uitzoeken en schonen, geholpen door Billie de kat. En Billie at toen wat van de bietenzaadjes op. Van de voederbieten. Haha dieren weten van nature wel wat goed voor ze is. Bitter of niet. Of misschien leken ze gewoon op kattebrokjes.  

Maar als de kat vindt dat het te eten is ... nou ... dan zet ik de helft van die zaden in een leuk potje bij mijn keukenkruiden. Zo kom je ook op ideeën. Door de dieren!

😸😸😸