Huis, tuin, en keuken praatjes.

Huis.

Vandaag ga ik de vuile was buiten hangen. 😊 Letterlijk! Want onze (schone) was is soms niet helemaal zonder vlekken.

Hoe dat komt? Dat is een keuze. Haha .... nee hoor het is niet zo dat ik ervoor kies om vlekken te hebben, dat nou ook weer niet. Maar wél om zo weinig mogelijk milieuschade te veroorzaken, met de was. En dan heb je dus soms vlekken. 

Maar wat geeft dat? Vlekken op je theedoek? Als hij maar schoon is, toch? De buurvrouw ziet dat echt niet, en zo ja, och.

Wassen met wasnoten bijvoorbeeld, het wordt écht goed schoon, maar er zit geen bijtende vlekkenoplosser in. Dus niet alle vlekken verdwijnen.

Soms gebruik ik zelfgemaakt wasmiddel, van geraspte zeep, en soda. Maar ook dan maar een héél klein beetje. Want zeep is nou eenmaal chemisch, ook in je zelfgemaakte middeltjes. Dus ik neem niet zo'n maatbeker vol, maar gewoon, een koffieschepje.

De was mag soms dan niet helemaal 'spotless' zijn, hij wordt wel altijd schoon. Want schoon wordt het vooral door het schone warme bewegende water, en door de zon en de wind. Het wasmiddel geeft vooral .... parfum .... en vlek-oplosser.

Als er een keer erge vlekken in de was zitten, zoals bij theedoeken waardoor ik iets heb gezeefd, dan hou je dus dit ...... 

Erg? Tuurlijk niet. Schoon is schoon. En het went snel. Trouwens, uiteindelijk, na een keer of wat in de was, verdwijnen de vlekken weer.

En zo niet ... och.

Alleen de overhemden van Paul, die spierwitte, daar hebben we wél een gekocht wasmiddel voor. Die worden met z'n vijven apart gewassen, met nog wat ander witgoed. Het is een klein pak, en we doen er een jaar mee. 

Ben je zelf ook 'bewust' met wasmiddelen? Nog andere tips?

Kijk, en dit hing aan een handdoek vanmorgen. Geen idee van welk vogeltje, maar erg mooi .....

Tuin.

Vorige week is de rogge gemaaid. Weg. Daarna heeft Paul het vak met de bosmaaier gemaaid, voor de stoppels. En nu ging ik ermee verder, want er is een deadline! Vóór acht augustus, wil ik hier graag knollen zaaien!

Maar of dat lukt?

Het is nogal wat. Eerst die rogge restanten op hopen harken. Aan de kant. Dan compost op het hele vak. Uitwerken. Dan dat weer door de grond spitten. Dan harken, en zaaibedden maken.

Wacht, ik laat het even zien .....

Ik ben op de helft.

Dat spitten, dat moet voorzichtig. Niet te diep. En alle rommel en resten die er nog liggen spit ik gewoon onder.

Behalve ......

...... herken je ze? De kweekwortelstokken! Die mogen eruit, en gaan op het pad. Die wil je niet laten zitten want anders woekert het kweekgras dwars over je knollen heen.

Het andere veldje van de tarwe, daar liggen ook van die hopen. Ik kan het niet over m'n hart verkrijgen om die weg te halen, ook al heb ik het stro nodig in de stal.

Want ... de musjes ..... die enorme vloot, die de halve tarwe oogst heeft opgegeten .... die missen hun tarwe! Elke dag op dezelfde tijdstippen komen ze aanvliegen ... en dan willen ze óp de tarwe landen, maar die is er niet meer! Dan gaan ze maar op de hopen en tussen de hopen zoeken naar korrels.

Kijk, daar heb je ze nét .......

........... eventjes wachten? Tot ze opvliegen .....

Je ziet het niet goed (op de foto staan ze lang niet allemaal) maar het zijn er wel tweehonderd.

Ze zijn in een paar jaar enorm gegroeid in aantal. Elke dag eten ze mee van het kippenvoer, en ze hebben nesten onder de kap en zitten overdag verstopt in de heg, en in de takkenhopen.

Je zou kunnen zeggen dat ze inmiddels bij onze boerderijdieren horen. Alleen jammer van die tarwe!

Om vijf uur loop ik terug via een route. Eerst langs het veevoer, en plukken voor Bella, en dan langs de bladgewassen, en plukken voor onszelf.

De andijvie staat op het punt van doorschieten. Je ziet de 'krul' in het midden. Dus die mag mee.


Keuken.

Er zit een stengel in het midden van de andijviekrop, als hij bijna doorschiet. Die snij je eruit, want die is vezelig en nogal bitter. De rest wassen, en fijnsnijden.

We aten stamppot andijvie. Dit keer niet helemaal rauw, maar de andijvie kort gebakken in het bakvet van de plakjes worst. Dan slinkt het ook wat, anders heb je zo'n berg.

De geroerbakte andijvie door romige aardappelpuree scheppen, de worst erdoor, en voor Paul een bietenburger (want voor hem ... géén varkensvlees)

Een rest andijvie is voor sla, morgen. Nee, we eten geen hele krop op, met z'n tweeën.

Dansende echinacea, met hun rokjes. Mooie augustusbloeier!

🌸🌸🌸🌸🌸