Niemandsland.

De dagen tussen Kerst en Oud en Nieuw dat voelt zo'n beetje als een Niemandsland. Het zijn de laatste dagen van het jaar, en je zit dan toch min of meer te wachten op dat knallende uiteinde. En op het nieuwe begin.

Al is het dan ook maar een mensenverzinseltje natuurlijk, die hele jaarwisseling.



Kerst .. is achter de rug. De liflafjes zijn op, de resten gingen op de compost, en vanmorgen was er weer gewoon een bordje roggepap. Nou ja ... een pannetje. Want eerlijk gezegd eet ik dat uit de pan. Tot afgrijzen van Paul, die nogal hecht aan tafelmanieren.

Tijdens Niemandsland ga ik niet uitgebreid poetsen. Want volgende week is de grote schoonmaak alweer. Dus deze week flodderen we maar wat aan. Wel is er alvast weer nieuwe allesreiniger gemaakt. Eén stapje verder richting zelfvoorzienend ..... is dat er dit keer zelfgemaakte appelazijn in ging, in plaats van gekochte natuurazijn. 

Nog wel steeds gekochte afwasmiddel, dat wel. Ik gebruik er vier flesjes van op jaarbasis. Voor een heel huis schoonmaken. Twéé huizen eigenlijk. Inclusief toiletreiniger. Och het kan eigenlijk zóó simpel allemaal.

(Of zoals iemand laatst zei, je kan ook gewoon niet schoonmaken. Of alleen met heet water. Haha. Ja kan ook. Het kan altijd nóg simpelder)

De logee's lieten ook zo het een en ander achter....

Toen we hier pas kwamen wonen was er een vaste regel: Iedereen laat de kamers en bedden precies zo achter zoals die ze aantrof. Bedden verschonen aub!!

Ik vraag me écht af .... waar die regel toch gebleven is??? 😮

Na de ochtendklussen gingen we naar het bos. Naar het hondenbos, voor een rondje met Brit. Het is daar altijd heel stil en behalve honden met hun bazen kom je er weinig mensen tegen.

Vandaag was het anders.

Roaaaaaaaaaaaaar ........ MOTORCROSS!!

Op de akkers langs de rand van het bos was een circuit gemaakt. En daar raasden ze langs. We wisten niet wat we hoorden en zagen. Lawaaaaaai!! En een snelheid!!

Ik laat het maar even zien voor de liefhebbers. Inzoomen kon ik niet goed. Ik weet het, er zit zo'n knopje op voor snel bewegende beelden, maar ja, vind die maar es.

Het was leuk om te zien. Voor één keertje dan. Ik moet zeggen, je moet echt wel ausdauer hebben voor zo'n cross, sommige van die jongens stonden de hele tijd. En het was een erg lange cross.

We konden niet lang blijven kijken want Brit vond het niks. Die hoort alles natuurlijk ook veel harder dan wij, met onze oude oren ....

Vanmiddag heb ik weer geklust. Het moest, want de tuinslang die naar de waterbak van de koeien loopt, die was door de dames gemolesteerd. Hoe verzin je het ook. Zo zijn er continu van die dingen. Denk je dat alles voor elkaar is, verzinnen zij wel weer wat. Om je leuk bezig te houden.

Ik heb uiteindelijk een hele by-pass gemaakt langs de rand van de paardenbak. Zodat ze er ook niet per ongeluk hun nek in kunnen vastdraaien en zichzelf wurgen.

Het probleem is, dat je zoveel dingen voorziet, die misschien kunnen gebeuren, en dan ben je steeds bezig om dat allemaal te fixen en te voorkomen. Het is het probleem van de onervaren boer, zeg maar.

Het uiteinde van de tuinslang heb ik boven in de regengoot gelegd. Zodat het netjes in de tonnen loopt, maar niemand erin kan stikken. Nou maar weer kijken of het blijft zitten.

Volgende klus.

Een extra omheining in de moestuin. Want, groot nieuws, de dames mogen binnenkort in de moestuin. Maar niet in de héle moestuin, dus een deel heb ik vandaag afgerasterd. Met de Jan-methode. Dus, de palen extra stevig ankeren met water-en-zand mengsel.

 

Ach, en daarbij ..... kliederen met water en zand is altijd leuk.

Het is nog niet klaar, want ik kwam spullen tekort. Handvaten, en wat draadhouders. En daarbij werd ik ook afgeleid door de broccoli. Want, wát een sterke planten zijn dat! Ze bloeien nog steeds volop! En nog steeds ....... nieuwe broccolispruiten maken!

En mooi zijn ze ook nog!!

Dus dan heb je meteen je avondeten te pakken. Broccoli, met uien en champignons, en wat kip, en wat prijst.

Prijst, dat is gewoon rijst met prei. Die kook ik meestal samen gaar, en daar was wat van over. En kijk, het voorjaar komt er ook aan! In de uien tenminste!

 

Mooi he, hoe die kiemen alweer gaan groeien! Die weten dat het de kortste dag geweest is, en gaan alvast aan de gang.

Nu moeten we wel flink aanpoten met die uien. Dooreten!! Er staan nog zes kratten. Ik ben bang dat een aardig deel daarvan naar de koeien zal gaan ....

Verder?

Mijn favoriete tijdschrift kwam met de post. Uit de States. Het wordt uitgegeven door een Amish familie. Met allemaal prachtige artikelen, precies over de dingen waar wij zelf ook mee bezig zijn.

Jaja ..... die kippen-babies .... dat gaat ook maar door. Komt morgen!

Mijn dag eindigde met een avondje shoppen. Paul vroeg, 'Wat ga jij nou shoppen in Nieuwleusen? Want daar is toch niks? Geen leuke winkels!'

Maar dat is niet waar. Er zijn zát leuke winkels in Nieuwleusen. Zoals 'De Groene Vakzaak' en de Marskramer en de Kruidvat en de Readshop. Ze hadden precies wat ik zocht.

Zoals botten voor Brit en handvatten voor het nieuwe hek. En potloden. Héél veel kleurpotloden. Voor de inloopzaterdagen van de vereniging, zijn die. Die starten in januari.

En allemaal dingen waarvan je pas wist dat je ze hard nodig hebt, als je ze ziet. 😊 Een fluormuts voor onder het hardlopen (wat in januari weer gaat beginnen!) en een wandelkaart en drie-voor-de-prijs-van-één kerstspullen en mascara en een nieuwe kaasschaaf.

En een scheurkalender met mooie tekeningen. Om na te tekenen. Ik teken graag en jat ook graag.

Geweldig leuk geshopt dus in Niemandsland. 😊