Peulen, bloemen, en lachende courgette

on vrijdag 13 februari 2015



De peulen en de doperwten uit de vriezer gaan hard op. Ze kunnen zo makkelijk overal doorheen, net als tuinbonen trouwens. Hier zitten ze door de pasta. Op vrijdag hebben we altijd een luie kookdag, dan is het pizza, of pasta met iets makkelijks erdoor.

De peulen voor het komend seizoen zijn inmiddels geweekt, en die gaan in een vochtige doek om verder te kiemen. Sijmen doet dat altijd in nat zand, dat is ook heel handig want dan kan je ze met zand en al uitzaaien. Maar goed ik doe het dus zo.






Zodra de kiem eruit is gaan ze in een platte bak met aarde op een koele plek. Of misschien zelfs al wel meteen op de tuin de grond in. Als het bed voor die tijd klaar is.

Op de tuin lijkt het al wel voorjaar! Wat een dag! En wat is dat nou weer bij de schuur?




Kijk daar wordt je nou blij van, van zo'n lief verrassings gedichtje!!

En het klopt ook, want er zijn al aarzelende voorjaarsbodes ...  de stekken van de Linde die gaan uitlopen ...







Ja ... en jullie moeten de hartelijke groeten hebben van deze dames! Ze waren weer volop aan het rondzwermen. Grappig genoeg zitten ze liever op de mest en de compost dan op de (paar) bloemetjes die hier en daar staan. Op de hyacint zat wel een zweefwesp of vlieg. En later zaten er op die éne bloem wel vier verschillende insecten, ik weet niet of het te zien is .....





Ik wil het de bijen graag naar de zin maken, dus komt er langs de hele voorkant van de tuin een strook voor bloemen. Dat is nu nog stenige grond, waar je met de schep niet door komt. De fundering van een oud pad. Om die bloemen toch een kans te geven, moet er dus een laag bóven op komen.

Ik heb de toplaag zoveel mogelijk losgemaakt, en daar vervolgens een dikke laag grove compost op geschept. Van dat compost dat ik niet op de groentetuin kan gebruiken, takken, eikeblad, bouwzand en stro en riet zit erin. Voor een bloemenborder kan dat wel, want bloemen en kruiden zijn niet zo kieskeurig qua bodem als groenten.






Ook vooral bij het pad naar de bijen komen van die borders.

Dan wat mest en wat zand erop, en zaadjes! Die had ik ooit van Sijmen gekregen, lang bewaard, ze zijn nog nét niet over de datum.





En dat leuke pakje Lieveheersbeestjes-bloemen-zaad kreeg ik van zus Marjan! Het bestaat uit twee delen die je moet mengen, en dan uitstrooien.





Als het zaad allemaal is verdeeld gaat er nog een dun laagje aarde overheen, en dan even plat maken. met een plankje of met de schep. Zodat het zaadje goed stevig in de bodem vastgedrukt wordt.





Ach ja het is natuurlijk zo simpel als wat, bloemen zaaien, maar toch helpt het wel als je het wat voorbereid. Anders ben je al die zakjes aan het strooien en je vindt nooit een bloem weer. Nu zullen de bloemen het trouwens ook moeilijk krijgen, want op de plekken waar die borders zitten, daar zit een enorme wirwar van brandnetel-, kweek- en braamwortels onder. En die gaan allemaal hier doorheen groeien.

Ik hoop alleen dat door het verhogen van de borders, de gezaaide bloemen een voorspong krijgen, en dus een eerlijke kans tegenover hun wilde en sterkere broeders en zusters! :D

Hier in het hoekje komen nog wat rozemarijn planten, die al maaanden geleden waren gestekt, en stonden te verdrogen in de kas. Dus we maken er een gezellig rozemarijnbosje van!




Heb je wel es ..... de binnenkant van een holle courgette bekeken? Waarschijnlijk niet, dus kijk even mee. Ergens lag nog een hele oude courgette, die in de winter langzaam-langzaam als een soort van fietsband leegliep. Zo leek het. Uiteindelijk lag hij daar als een platte uitgebluste lege zak. 

Maar ik dacht ... wat is er dan met de inhoud gebeurd? Waar is dat vruchtvlees gebleven? Dus even een gaatje gemaakt aan de zijkant, en met het fototoestel naar binnen 'gekeken'.






Wow ..... daar zie je dat die groene brij van de binnenkant, als een soort gletcher in de lege huls ligt. Een beetje ingedikt. De vulling heeft dus losgelaten van de schil. Maar .... het was na al die tijd nog helemaal niet beschimmeld ofzo. Dus zo'n schil .... daar mag je respect voor hebben. Die heeft de hele tijd gewaakt over de vulling plus zaden, en geen bacterie of virusje of schimmeltje doorgelaten!

Zo'n schil is vaak het gezondste en sterkste onderdeel van de hele plant! Daar zit zoveel power en bescherming in, dus daarom kun je je groente en piepers en fruit maar het beste zoveel mogelijk met schil en al eten. Allemaal gratis anti-stoffen!

Maar ja, nu heb ik die mooie schil kapotgemaakt, dus nu gaat die courgette in no time wegrotten. Maar hij kan er zelf gelukkig hartelijk om lachen!! :D





5 reacties:

Crafts 'n' Skills zei

Ja hoor! Hier vandaag het raam open gezet en genoten van de eerste warmere zonnestralen van dit jaar. De zin om weer aan het zaaien te gaan is al aardig aanwezig!

Elisa zei

Oh wat kijk ik uit naar het groente seizoen. vooral ook dan naar jouw blogjes vol inspiratie. :) ook hier is het eerste weer te zien in de tuin. heerlijk he,

grandma zei

Wat een heerlijk blogje heb je weer geschreven ;)

Peter zei

Dit is echt gewoon mooi om te zien. Zomer komt er weer aan en iedereen is dan ook weer wat meer buiten. Je hebt dit blog netjes en leuk geschreven!

Clarien zei

:)