Een lugubere ontdekking en een leuke.

on dinsdag 7 augustus 2018




Op een tuinderij gaat het werk altijd door. Zo ook hiernaast, op De Zonnehorst. Het mag dan snoeiheet zijn maar er moest toch gewied worden. De vroege uren worden benut.

Dat deed ik ook. Vanmorgen vroeg een rondje tuin, en vanavond nog de uien en courgettes opgehaald. Want dat mag niet nat worden. Zolang het met de wortels in de grond staat maakt het niet uit. Maar als je het losgetrokken hebt, dan moet je het droog houden anders krijg je rot.

En de rest van de dag .... binnen.

Lekker lang lezen. En toen, wilde ik eindelijk wel eens een broodje bakken van onze eigen tarwe. Er was ook nog wat gekochte tarwe, óók biologisch, en moet je zien wat een verschil!





Hierboven zie je het gekochte graan, en hieronder dat van ons eigen akkertje.

Onze tarwe is veel roder. En het heeft een soort van baardjes. En de korrels zijn niet zo mooi gelijkvormig. Onze eigen tarwe is ook harder dan de gekochte.

Wat dat allemaal betekent weet ik niet maar dat gaan we natuurlijk opzoeken. Maar nu eerst dat brood.






Er was alleen een klein probleempje. Vanwege de oogstmijt, en de verschrikkelijke jeuk die dat oplevert, ben ik soms even zonder rechterarm. Die zit dan verpakt in een ijspak. Omdat ik meestal met rechts oogst, de uien ermee uittrek enzo, heb ik van die arm het meeste last.

Soms als de jeuk te erg word gaat er een ijscompres op met een theedoek er strak omheen. Dat helpt enorm. Maar ...  dan kan je niet kneden.

Dus maken we een brood wat je niet hoeft te kneden. Kneden is op zich niet nodig, als je geen haast hebt. Want de gistcellen kunnen ook zonder kneden dat deeg wel luchtig maken. Dan hebben ze wat meer tijd nodig.

Oh kijk daar komt mijn arm ook nog voorbij. Haha





Ik heb 500 gram tarwe gemalen en daar een halve theelepel gist en een hele theelepel zout doorgeroerd. Dan gaat er water bij. Iets minder dan 500 gram. Het moet vrij papperig zijn maar ook weer niet een gladde pap.

Sorry, maar ik werk niet zo precies met grammen. Brooddeeg is nogal gevoelsmatig. Nou, zeg maar 450 milliliter. Er kan later altijd nog wat bloem bij als het te nat is.

Meng alles en zet in een kom op een warme plek. Maar niet in de zon. Knoop er een theedoek om, of leg er een bord op. Geen plastic folie he? 😉


 


Midden op de dag moesten we toch even naar buiten. Want zo'n hond moet toch plassen. We hebben alle leuke plekjes langs het water opgezocht maar het was overal écht te warm om te zitten.

Brit is wel lekker afgekoeld.




En ik deed nog een lugubere ontdekking en een leuke.

Eérst de lugubere. In de achterste schuur waar een deel van onze rogge staat, daar is zomaar een lange gang van funderingszand gekomen. Dat betekent dus dat er een familie rat is ingetrokken. Er is een gang gegraven dwars onder de schuur en de tegels door. YEK.

Nou daar gaan we ons wel mee bezig houden als die rogge gedorst wordt. Maar blij wordt je er niet van. Wie weet wat een schade ze verder hebben aangericht. En pak maar eens zo'n schoof beet. Wie weet wat er uitspringt. En hoeveel. En .... zijn het wel ratten?






Je ziet hierboven maar een klein bultje. Verderop ligt een enorme bult. Een hele Himalayaketen ligt daarachter. 😓

En dan de leuke vondst vandaag!





Twéé kuikens.

Waarvan één nogal een kneusje was. Je probeert zo'n beestje op gang te helpen, maar als het niet gaat dan gaat het niet. We zullen zien of die kleine gele het ook gaat redden.

En misschien komen er de komende dagen nog meer. Ik had er niet meer op gerekend met die hitte.

Wat deden jullie? Ook binnen? Van die achterstallige klusjes?





Ik heb een map gemaakt voor de spullen van de Natuurbeschermingsvereniging. En kwam ontzettend veel inspirerende ideeën en artikelen tegen. Zoals deze hierboven.

Boeren belonen, die aan natuurbehoud doen. Betáál ze ervoor. Ook als ze een gezonde bodem achterlaten, in plaats van een uitgemergelde.

Ja er is veel te doen op dat gebied! We gaan komend seizoen maar eens kijken of we bij de gemeente Staphorst een poot aan de grond kunnen krijgen.

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀



13 reacties:

Anoniem zei

Misschien helpt een bad nemen in Badedas classic tegen de jeuk
Deze Badedas werkt ontsmettend op de huid en wordt ook aanbevolen bij ontstekingen ed.

Anoniem zei

Havermout in een washandje en natmaken. Daar je arm mee deppen. Of in een bad met havermout. Echt enorm jeukstillend!

Anoniem zei

Met deze warmte doe ik alleen het hoognodige. Werken en als je dan weer thuis bent, niets. Zitten puffen onder vier ventilatoren. Veel water drinken, rondje tablet doen, tv kijken, eten en uiteindelijk weer naar bed om de volgende dag weer vroeg op om naar het werk te gaan.
In het weekend de terugkomende huishoudelijke taken, zoals wassen, opvouwen en opruimen, enz.

Het is in huis vreschrikkelijk heet, dus ik hoop echt dat het binnen en buiten goed gaat afkoelen zodat we weer wat in huis extra dingen kunnen doen. Net wakker en het is in huis al 26 graden, buiten 21 graden en dan heeft het geonweerd en geregend. Ik ben de warmte zat. Wat mij betreft mag de herfst beginnen.

Sterkte met de jeuk. Jeuk is verschrikkelijk. Misschien toch werkhandschoenen aantrekken als je op het land bezig bent.
Ik hoop voor je dat het geen ratten zijn en als ze dat wel zijn, dan zijn het de ratten die meegekomen zijn van het spul van de rietkanten.
Hoe krijg je ze dan nu weer weg? Want hoeveel zijn het er?

Anoniem zei

Jeuk is vreselijk. idd. zou ik zeggen havermout. Er gewoon nat opsmeren of in bad. Toen de kinderen waterpokken hadden zette ik hen ook in een bad met havermout en dat hielp wel.

Anoniem zei

Mijn onderbenen waren van de week in de avonduren lek gestoken door muggen. Ik heb mijn benen flink in gemasseerd met tijgerbalsem....en weg was de jeuk. Nu ga ik het eens van tevoren proberen, wie weet blijven de muggen dan ver bij me vandaan, aangezien de kinderen dat al deden vanwege de geur ;)

Anoniem zei

Misschien in het vervolg met "volle bepakking" het land op, katoenen blouse met lange mouwen, lange broek, sokken met dichte schoenen, handschoenen aan ook met de warmte, goed tegen allerlei gedierte.�� Wat een leuk kuikentje sterkte met de ratten of steenmarters.

Aukje zei

Misschien een tip i.v.m. de ratten.Ik ben zelf niet voor gif of vallen.En had ik had een andere oplossing gevonden.Toen ik nog fretten had deed ik hun ontlasting in een rattengang rond het kippenhok.Geen rat die er meer in de buurt kwam.
Nu ik geen kippen meer heb maar soms nog wel eens last van een rat heb(ja je woont op het platteland he)doe ik nu de ontlasting van de hond of de kat in een rattengang.
Ik moet zeggen,dat dit ook redelijk goed helpt.

Anoniem zei

In de provincie Noord-Brabant verstrekt de provincie via drie Brabantse collectieven voor agrarisch natuurbeheer subsidies aan boeren voor agrarisch natuurbeheer. Zo snijdt het mes aan twee kanten, goed voor de portemonnee van de boer en voor de flora en fauna op het Brabantse platteland. Misschien bestaat zoiets ook in Overijssel.

Anoniem zei

Ik geniet van je moestuin verhalen, maar je opmerking dat boeren de grond uitmergelen doet me pijn. Het is gewoon niet waar. Vrouw van boer, vijfde generatie van vader op zoon, op vruchtbare grond!

Willem zei

@anoniem, goed beschouwd is het zo dat IEDEREEN die iets verbouwt de grond in meer of mindere mate uitmergelt. Dus ook de biologisch-dynamische boeren en tuinders. Als je teruggaat in de tijd was het al zo dat boeren een stuk grond om de zoveel jaren een tijd braak lieten liggen om de grond weer 'op krachten' te laten komen. Met de intensieve landbouw, meestal niet de eerste keus van de boer zelf, maar vaak ingegeven door economische motieven, moeten de boeren ook een extra inspanning leveren om de grond min of meer vitaal te houden. De biologisch-dynamische landbouw kiest voor een andere benadering en welke beter is, zal nog moeten blijken.

Wat de ratten aangaat; zijn het wel ratten die zoveel zand naar boven werken? Je voldoet aan vrijwel alle voorwaarden dat er ratten bij je huizen; je woont op het platteland, hebt dieren en open water naast de deur. Dat deel klopt dus wel, maar ik kan me niet heugen dat ratten zoveel zand boven de grond werken. Heb dat wel gezien van woelmuizen, en ondanks de iets vriendelijker naam is dat ook dat geen knuffeldiertje, maar een grote hinder die je tegels kan ondermijnen. Heb ze zelf ooit eens in de tuin gehad en heb ze bestreden door de waterslang in een hol te stoppen en vol te laten lopen. Na een keer of drie was ik er van af. Ik stond er wel versteld van hoeveel water in het holenstelsel verdween.

Clarien zei

Anoniem, 5e generatie boer, je hebt gelijk. Dat was wat te kort door de bocht.

Ik zie helaas veel kale dode bodems op agrarische grond. Door teveel mest injecties en pesticiden. Maar er zijn gelukkig ook boeren die proberen dit te minderen, en die akkers hebben waar de grond barst van leven en waar een natuurlijke mineralenrijkdom en veel organisch materiaal in de bodem is.

Die boeren hebben daardoor vaak ook minder last van droogte, humus houdt vocht vast.

Dank voor je correctie.

Clarien zei

Willem, dat klopt niet helemaal ....

Het grote voordeel van bd landbouw is juist de grote zorg en aandacht voor de bodem. Bij een bd boer heb je na gebruik een gezonde levendige bodem, de bodem wordt steeds beter, omdat steeds evenveel of meer wordt toegevoegd dan wat er wordt weggehaald. Dat is het hele principe van biologisch dynamisch!

Ik zal er binnenkort een blogje aan wijden. ;)

Willem zei

Ik vind het wat kort door de bocht wat je stelt. Als je iets verbouwt onttrek je voedingsstoffen, mineralen etc. aan de bodem. Als je die niet van buitenaf toevoegt zal de grond na lange of korte tijd uitmergelen. Ook de traditionele boer heeft net zoveel belang bij een goede bodemstructuur als zijn biologisch-dynamische collega. Beiden willen dat hun gewassen optimaal kunnen groeien en zullen dus veel aandacht besteden aan een optimale boden.
In een ding geef ik je gelijk; mestinjectie is de pest voor een goed bodemleven, maar bedenk wel even dat mestinjectie geen wens was van de boeren, maar voorgeschreven is door de overheid.

En wat ik regelmatig lees over het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen; daar heb ik vaak ook mijn twijfels bij. Mijn kennis daarvan is vooral de jaren '50 en '60 van de vorige eeuw en toen werd er werkelijk overal voor, of is het tegen, gespoten. Je kon bij wijze van spreken iemand laten komen om tegen de spreeuwen te spuiten. Mijn vader had het niet zo op allerlei gifstoffen, maar ook wij hadden kwikhoudende gewasbestrijdingsmiddelen zoals Aldrin en Dieldrin thuis waarmee de rogge en bieten bepoten werden. Voor de aardappelen was er weer wat anders en omstreeks deze tijd werd het loof bespoten zodat het afstierf en er gerooid kon worden. Het afgestorven loof werd als regel verbrand, terwijl dat in mijn opa's tijd nog gebruikt werd om de aardappelkuilen mee af te dekken.